austur

Islandice

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈøystʏr]

Syllabificatio phonetica: aust·ur — morphologica: aust-ur

Notatio¹

← Nordica Antiqua: austr

Nomen substantivum

austur, ~s neut.

1. oriēns || Pars caeli, unde sol oritur.

Declinatio

fortis	inarticulat.		articulat.
n.	sing.	plur.	sing.	plur.
nom.	austur	—	austrið	—
acc.	austur	—	austrið	—
dat.	austri	—	austrinu	—
gen.	austurs	—	austursins	—

Dictiones collatae

• átt
• norður
• suður

Antonyma · contraria

• vestur

Dictiones derivatae

• austlægur
• austræna
• austurátt
• austurblokk
• austurhluti
• Austurland
• Austurríki

Notatio²

← Islandice: ausa

Nomen substantivum

austur, ~s masc.

1. haustus || (Navigatio).

Declinatio

fortis	inarticulat.		articulat.
m.	sing.	plur.	sing.	plur.
nom.	austur	austrar	austurinn	austrarnir
acc.	austur	austra	austurinn	austrana
dat.	austri	austrum	austrinum	austrunum
gen.	austurs	austra	austursins	austranna

Dictiones collatae

• ausa
• ausandi

Dictiones derivatae

• austurtrog