kimonum

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Formae aliae

• saec. XVI. : quimonem (acc.; nom. *quimonis, *quimo[n], ...?)

Notatio

A lingua Japonica 着物きもの (kimono).

Nomen

kimon|um, -ī n

1. Species amiculi Japonici.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	kimonum	kimona	I
gen.	kimonī	kimonōrum	II
dat.	kimonō	kimonīs	III
acc.	kimonum	kimona	IV
abl.	kimonō	kimonīs	VI
voc.	kimonum	kimona	V

Translationes

Anglice

kimono

Hispanice

kimono m

Iaponice

着物きもの (kimono)

Loci

Latinitas nova

saec. XVI.

• 1589: Tunicae amiculum ſuperinduunt breuiorem (quimonem vocant) manicis non vltra cubitos eminentibus. —Historiarum Indicarum Ioannis Petri Maffeii [1]

saec. XX.

• ‡ c. 1992: kimonum, -ī n —Lexicon Recentis Latinitatis Caroli Egger