peti

Discretiva

peti dictio est in variis linguis:

• Esperantice: peti
• Finnice: peti
• Indonesie: peti
• Slovene: peti

Dictiones similes

• Dacoromane: peți

Formae affines

Latine

petī

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
petī	—	praesens	passiva	infinitivus	petō (petere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpetiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pe·tī — morphologica: pet-i

Italice

peti

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
peti	forma pluralis	substantivi peto

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpeti/

Syllabificatio phonetica: pe·ti — morphologica: pet-i

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (72/71 a.C.n.)

• Vix me hercule ut corium peti, vix ut gravius expostulari; verum ut esses durissimus, agi quidem usitato iure et cotidiana actione potuit. Quid opus fuit vi, quid armatis hominibus, quid caede, quid sanguine? —Pro Marco Tullio oratio Ciceronis

Latinitas postclassica

saec. II.

• deae quidem me tantum sacris inbutum, at magni dei deumque summi parentis invicti Osiris necdum sacris inlustratum; quanquam enim conexa, immo vero unita ratio numinis religionisque esset, tamen teletae discrimen interesse maximum; prohinc me quoque peti magno etiam deo famulum sentire deberem. —Metamorphoseon libri XI Apulei