NGC 1395
 | |
| Stärebild |
Eridanus (Eri) |
|---|---|
| Positioun fir d'Equinoxe J2000.0 | |
| Rektaszensioun | 03h 38m 29,8s |
| Deklinatioun | -23°01'39,7" |
| Ausgesinn | |
| Hubble-Sequenz | E2 |
| Visuell Magnitude | +9,8 mag |
| Visuell Magnitude (B-Band) | +10,8 mag |
| Wénkelduerchmiesser | 5,9' × 4,5' |
| Flächenhellegkeet mag/arcmin² | +13,3 |
| Physikalesch Donnéeën | |
| Gehéiert zu |
Eridanus-Koup NGC 1395-Ënnergrupp |
| Distanz (Lj) | 85 Mio. |
| Routverrécklung | (+5727 ± 22) ∙ 10-6 |
| Radialvitess | (+1707 ± 7) km/s |
| Geschicht | |
| Entdecker | Wilhelm Herschel |
| Entdeckungsdatum | 17. November 1784 |
| Katalog- an Entdeckerbezeechnungen | |
| AM | 0336-231 |
| GC | 746 |
| h | 2566 |
| H | 1.58 |
| MCG | -4-9-39 |
| NGC | 1395 |
| PGC | 13419 |
| ESO | 482-19 |
Den NGC 1395 ass eng elliptesch Galaxie am Stärebild Eridanus. Den NGC 1395 huet eng visuell Magnitude vu +9,60 mag an eng Wénkelausdehnung vu 5,9' × 4,5'.
Se gouf de 17. November 1784 vum däitsch-britteschen Astronom Wilhelm Herschel entdeckt.
