ramp

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

ramp m /rám̥p/

1. 'n ónveurzeen gebeurtenis die es versjrikkelik ervare wuuert, döks mit doeajen en väöl sjaaj es gevolg

Raod

Dit waord pas zich aan aan 't óngerwerp: De bómbardementen op Mofert wore rampe.

Aafbraeking

• ramp

Aafleijinge

• rampzieëlig

Verwantje wäörd

• kammeliteit, ónheil

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ramp		rampe	rampen
	IPA	/rám̥p/	/rámb/	/rám̥pə/	/rám̥pən/
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ramp		rampe	rampen
	IPA	/rám̥p/	/rámb/	/rám̥pə/	/rám̥pən/

In anger spraoke

Frans: désastre m, catastrophe v Ingels: disaster(en:), catastrophe Japans: 大変たいへん(ja:) Nederlandjs: ramp g, catastrofe g Pruus: Katastrophe v

Sjinees: 恙(zh:), 災わざわい(zh:) Spaans: catástrofe v, desastre m Viëtnamees: tai ương(vi:) Zweeds: katastrof g

Wirkwaord

Neet-lemma

ramp /ràm̥p/

1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van ramme
2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van ramme

Aafbraeking

• ramp

Variaasje

• [2] ramtj