(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Дејвид Џулиус — Википедија Прејди на содржината

Дејвид Џулиус

Од Википедија — слободната енциклопедија
Дејвид Џулиус
David Julius
Податотека:David-Julius-UCSF.jpg
Роден(а)4 ноември 1955(1955-11-04)(69 г.)
Брајтон Бич, Бруклин, Њујорк
Националностамериканска
Полињафизиологија биохемија невронаука
УстановиКалифорниски универзитет, Сан Франциско
ОбразованиеТехнолошки институт во Масачусетс
Калифорниски универзитет, Беркли
Докторски менторЏереми Торнер
Ренди Шекман
Други менториРичард Аксел[1]
Александер Рич
Познат поИдентификација на прохормонска конвертаза Kex2; Клонирање на серотонински и пуринергични рецептори; Откривање на штетни топли, студени и надразнувачки рецептори
Поважни наградиНобелова награда за медицина (2021)
СопружникХоли Инграхам

Дејвид Џулиус (роден на 4 ноември 1955 година) — американски физиолог познат по својата работа на молекуларните механизми на чувство на болка. Професор е на Калифорнискиот универзитет, Сан Франциско, и во 2010 година ја освоил Шоовата награда наука за животот и медицина и награда за напредок во животните науки во 2020 година.[2][3] Ја добил Нобеловата награда за физиологија или медицина во 2021 година.[4]

Образование

[уреди | уреди извор]

Роден во Брајтон Бич, Џулиус дипломирал на Технолошкиот институт во Масачусетс во 1977 година. Докторирал на Калифорнискиот универзитет, Беркли во 1984 година, под заеднички надзор на Џереми Торнер и Ренди Шекман, каде го идентификувал Кекс2 како основачки член на пропротеински конвертази слични на фурин. Во 1989 година, ги завршил своите постдокторски студии кај Ричард Аксел на Универзитетот Колумбија, каде што го клонирал и го карактеризирал рецепторот на серотонин 1c.[5]

  1. „Julius Lab at UCSF Mission Bay | David Julius Lab“. Архивирано од изворникот May 23, 2013. Посетено на November 30, 2013.
  2. „Julius Named to Receive the Shaw Prize“. ucsf.edu. Архивирано од изворникот на April 29, 2019. Посетено на December 5, 2016.
  3. „David Julius, PhD 49th Faculty Research Lecture Award“. senate.ucsf.edu. Архивирано од изворникот на August 1, 2020. Посетено на December 5, 2016.
  4. „The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2021“. NobelPrize.org. Архивирано од изворникот на October 4, 2021. Посетено на October 4, 2021.
  5. Julius, D.; MacDermott, A. B.; Axel, R.; Jessell, T. M. (July 29, 1988). „Molecular characterization of a functional cDNA encoding the serotonin 1c receptor“. Science. 241 (4865): 558–564. Bibcode:1988Sci...241..558J. doi:10.1126/science.3399891. ISSN 0036-8075. PMID 3399891.

Надворешни врски

[уреди | уреди извор]