NGC 1664
NGC 1664 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Кочијаш |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 4 ч 51 м 5,4 с |
Деклинација | + 43° 40' 34" |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
Морфолошки вид | III1p |
Привиден сјај (видлив) |
7,6 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 18' x ?' |
Историја | |
Откривач | Вилијам Хершел |
Откриена | 24 октомври 1786 |
Други ознаки | OCL 411 |
NGC 1664 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Кочијаш, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како NGC 1664 се споменува и како OCL 411.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 24 октомври 1786 година од страна на Вилијам Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 1664 е од видот III1p.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 7,6 m.[2] NGC 1664 има само една позната привидна димензија, која изнесува 18'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 4 ч 51 м 5,4 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 43° 40' 34".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 1664 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 65; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2906. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 644.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)