(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Ruang hijau bandar - Wikipedia Bahasa Melayu, ensiklopedia bebas Pergi ke kandungan

Ruang hijau bandar

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Taman Kupittaa [fi] (Kupittaanpuisto) ialah kawasan ruang terbuka bandar yang besar di Turku, Finland Barat Daya. Pada masa yang sama, ia juga merupakan taman terbesar dan tertua di Finland.[1][2]
Asramam Maidan di bandar Kollam, India. Ia adalah kawasan lapang terbesar yang terdapat di mana-mana had bandar di negeri Kerala.
Kawasan berumput dengan pokok tinggi meninggalkan bayang-bayang daripada matahari di atas. Di kejauhan terdapat rumah barisan kecil, dan jalan di sebelah kanan.
Taman Washington di Troy, NY, A.S., contoh kawasan lapang bandar milik persendirian

Dalam perancangan guna tanah, ruang hijau bandar ialah kawasan ruang terbuka yang dikhaskan untuk taman dan "ruang hijau" lain, termasuk kehidupan tumbuhan, ciri air - juga dirujuk sebagai ruang biru - dan jenis persekitaran semula jadi yang lain.[3] Kebanyakan ruang lapang bandar adalah kawasan hijau, tetapi kadangkala termasuk jenis kawasan terbuka yang lain. Landskap kawasan lapang bandar boleh terdiri daripada padang permainan kepada persekitaran yang sangat diselenggara kepada landskap yang agak semula jadi.

Pada umumnya dianggap terbuka kepada orang ramai, ruang hijau bandar kadangkala dimiliki secara persendirian, seperti kampus pendidikan tinggi, taman kejiranan/komuniti/taman dan kawasan institusi atau korporat. Kawasan di luar sempadan bandar, seperti taman negeri dan negara serta kawasan lapang di luar bandar, tidak dianggap sebagai kawasan lapang bandar. Jalan, piazza, plaza dan dataran bandar tidak selalu ditakrifkan sebagai kawasan lapang bandar dalam perancangan guna tanah. Kawasan hijau bandar mempunyai kesan positif yang meluas ke atas kesihatan individu dan komuniti berhampiran kawasan hijau.[3]

Dasar penghijauan bandar adalah penting untuk memulihkan komuniti, mengurangkan beban kewangan penjagaan kesihatan dan meningkatkan kualiti hidup. Kebanyakan dasar memberi tumpuan kepada faedah komuniti, dan mengurangkan kesan negatif pembangunan bandar, seperti air larian permukaan dan kesan pulau haba bandar.[4] Dari segi sejarah, akses kepada ruang hijau telah mengutamakan komuniti yang lebih kaya dan lebih istimewa, justeru tumpuan terkini dalam penghijauan bandar semakin tertumpu pada kebimbangan keadilan alam sekitar, dan penglibatan masyarakat dalam proses penghijauan.[5] Khususnya, di bandar-bandar yang mengalami kemerosotan ekonomi, seperti Rust Belt di Amerika Syarikat, penghijauan bandar mempunyai kesan pemulihan komuniti yang luas.[5]

Kawasan bandar telah berkembang dengan pesat, menyebabkan lebih separuh daripada penduduk dunia terletak di lokasi bandar.[6] Apabila populasi terus meningkat, jumlah ini diramalkan berada pada dua pertiga daripada orang yang tinggal di kawasan bandar menjelang 2050.[6]

Penakrifan dan konsep

[sunting | sunting sumber]

Orang yang tinggal di bandar dan pekan umumnya mempunyai kesihatan mental yang lebih lemah berbanding dengan orang yang tinggal di kawasan yang kurang sesak. Ruang hijau bandar adalah cebisan alam semula jadi di bandar yang direka untuk cuba menyelesaikan masalah tersebut.[7]

Kebanyakan penyelidikan mengenai topik ini menumpukan pada ruang hijau bandar. WHO mentakrifkan ini sebagai "semua tanah bandar yang diliputi oleh sebarang jenis tumbuh-tumbuhan".[3]

Semasa melakukan penyelidikan, sesetengah pakar menggunakan "ruang terbuka bandar" untuk menerangkan julat kawasan terbuka yang lebih luas. Satu definisi berpendapat bahawa, "Sebagai rakan sejawat pembangunan, kawasan lapang bandar adalah sumber semula jadi dan budaya, sinonim dengan 'tanah tidak digunakan' mahupun 'kawasan taman dan rekreasi'." Satu lagi ialah "Ruang lapang ialah tanah dan/atau kawasan air dengan permukaannya terbuka ke langit, diperoleh secara sedar atau dikawal secara terbuka untuk memberi perkhidmatan kepada fungsi pemuliharaan dan pembentukan bandar di samping menyediakan peluang rekreasi."[8] Dalam hampir semua keadaan, ruang itu yang dirujuk oleh istilah itu, sebenarnya, ruang hijau, tertumpu pada kawasan semula jadi.[9]

Ruang ini adalah sebahagian daripada "ruang awam" yang ditafsirkan secara meluas, yang termasuk tempat pertemuan atau perhimpunan yang wujud di luar rumah dan tempat kerja, dan yang memupuk interaksi penduduk dan peluang untuk hubungan dan kedekatan.[10] Takrifan ini membayangkan tahap interaksi komuniti yang lebih tinggi dan memberi tumpuan kepada penglibatan awam dan bukannya pemilikan atau pengawasan awam.

Faedah

[sunting | sunting sumber]

Faedah yang disediakan kawasan lapang bandar kepada rakyat boleh dipecahkan kepada empat bentuk asas; rekreasi, ekologi, nilai estetik dan kesan kesihatan yang positif. Penyelidikan psikologi menunjukkan bahawa faedah yang diperoleh oleh pelawat ke kawasan hijau bandar meningkat dengan biokepelbagaian mereka, [11][12][13] menunjukkan bahawa 'hijau' sahaja tidak mencukupi; kualiti hijau itu juga penting.

Rekreasi

[sunting | sunting sumber]
Taman Sad Janka Kráľa di Bratislava (Slovakia)

Kawasan lapang bandar sering dihargai kerana peluang rekreasi yang disediakannya. Rekreasi di kawasan lapang bandar mungkin termasuk rekreasi aktif (seperti sukan teratur dan senaman individu) atau rekreasi pasif. Penyelidikan menunjukkan bahawa apabila kawasan lapang menarik dan boleh diakses, orang ramai lebih cenderung untuk melakukan aktiviti fizikal.[14] Masa yang dihabiskan di kawasan lapang bandar untuk rekreasi menawarkan ketenangan daripada persekitaran bandar dan rehat daripada rangsangan yang berlebihan.[15] Kajian yang dilakukan ke atas orang dewasa yang aktif secara fizikal pertengahan umur dan lebih tua menunjukkan terdapat faedah yang lebih besar apabila aktiviti fizikal digabungkan dengan persekitaran ruang hijau. Gandingan sedemikian membawa kepada penurunan tahap tekanan, mengurangkan risiko kemurungan serta meningkatkan kekerapan penyertaan dalam senaman.[16]

Ekologi

[sunting | sunting sumber]
Daerah Pemuliharaan Taman Blackstone, kawasan pemuliharaan bandar di Providence, Rhode Island.

Pemuliharaan alam semula jadi dalam persekitaran bandar mempunyai kesan langsung kepada manusia atas sebab lain juga. Buletin hal ehwal sivik Toronto bertajuk Urban Open Space: Luxury or Necessity membuat dakwaan bahawa "kesedaran popular tentang keseimbangan alam semula jadi, proses semula jadi dan tempat manusia dan kesan terhadap alam semula jadi - iaitu, "kesedaran ekologi" - adalah penting. manusia hidup semakin banyak dalam persekitaran buatan manusia - iaitu, bandar - dia berisiko membahayakan dirinya sendiri dengan membina dan bertindak tanpa mengetahui proses semula jadi." Di luar faedah semula jadi manusia ini, kawasan lapang bandar juga berfungsi sebagai pulau alam semula jadi, mempromosikan kepelbagaian biologi dan menyediakan rumah untuk spesies semula jadi dalam persekitaran yang tidak boleh didiami akibat pembangunan bandar.

Dengan berpeluang berada di dalam kawasan hijau bandar, orang ramai mendapat penghargaan yang lebih tinggi terhadap alam semula jadi di sekeliling mereka. Seperti yang disebut oleh Bill McKibben dalam bukunya The End of Nature, orang hanya akan benar-benar memahami alam jika mereka tenggelam di dalamnya. Dia mengikut jejak langkah Henry David Thoreau apabila dia mengasingkan diri di Pergunungan Adirondack untuk menjauhkan diri daripada masyarakat dan cita-cita luar biasa yang dibawanya. Malah di sana dia menulis bagaimana kesan masyarakat dan manusia mengikutinya apabila dia melihat kapal terbang berdengung di atas kepala atau mendengar deruan bot bermotor di kejauhan.

Estetik

[sunting | sunting sumber]

Nilai estetik kawasan lapang bandar adalah jelas. Orang ramai seronok melihat alam semula jadi, terutamanya apabila alam semula jadi dilucutkan secara meluas, seperti yang berlaku di persekitaran bandar. Oleh itu, kawasan lapang menawarkan nilai "menggantikan infrastruktur kelabu."[17] Seorang penyelidik menyatakan bagaimana kejiranan yang menarik menyumbang kepada sikap positif dan norma sosial yang menggalakkan berjalan dan nilai komuniti.[18] Hartanah berhampiran kawasan lapang bandar cenderung mempunyai nilai yang lebih tinggi. Satu kajian dapat menunjukkan bahawa, "pemandangan yang menyenangkan boleh membawa kepada peningkatan yang ketara dalam harga rumah, terutamanya jika rumah itu menghadap air (8–10%) atau kawasan lapang (6–12%)."[19] Faedah tertentu mungkin diperoleh daripada pendedahan kepada versi maya persekitaran semula jadi juga. Sebagai contoh, orang yang ditunjukkan gambar persekitaran semula jadi yang indah telah meningkatkan aktiviti otak di rantau ini yang dikaitkan dengan mengingati kenangan gembira, berbanding orang yang ditunjukkan gambar landskap bandar.[20]

Kesan kepada kesihatan

[sunting | sunting sumber]

Pertubuhan Kesihatan Sedunia menganggap ruang hijau bandar sebagai penting kepada kesihatan manusia. Bidang-bidang ini mempunyai kesan positif terhadap kesihatan mental dan fizikal.[21] Kawasan lapang bandar selalunya termasuk pokok atau pokok renek lain yang menyumbang kepada penyederhanaan suhu dan mengurangkan pencemaran udara.[22][23] Kesihatan umum yang dirasakan adalah lebih tinggi dalam populasi dengan peratusan ruang hijau yang lebih tinggi dalam persekitaran mereka.[24] Akses kawasan lapang bandar juga mempunyai kaitan secara langsung dengan pengurangan kelaziman dan keterukan penyakit kronik akibat daripada gaya hidup yang tidak aktif, kepada penambahbaikan dalam kesejahteraan mental, dan kepada pengurangan dalam kesan kesihatan seluruh penduduk daripada perubahan iklim.[25]

Mekanisme kesan kesihatan kawasan lapang bandar

[sunting | sunting sumber]

Akses ke kawasan lapang bandar menggalakkan aktiviti fizikal dan mengurangkan pencemaran udara ambien, haba, bunyi lalu lintas dan pelepasan.[26] Kesemuanya adalah faktor yang menyumbang kepada risiko penyakit kronik dan penyakit mental. Individu dan keluarga yang tinggal lebih dekat dengan taman 'formal' atau kawasan lapang lebih berkemungkinan mencapai jumlah aktiviti fizikal yang disyorkan.[27] Kesihatan pernafasan yang lebih baik dikaitkan dengan kualiti udara yang lebih bersih.[28] Kualiti udara yang lebih bersih menjejaskan kadar penyakit kronik dalam populasi yang terdedah. "Kepekatan zarah ambien yang tinggi boleh mencetuskan permulaan infarksi miokardium akut dan meningkatkan kemasukan ke hospital untuk penyakit kardiovaskular".[29] Selain perkaitan dengan kadar BMI/obesiti yang lebih rendah, aktiviti fizikal ini boleh meningkatkan fungsi paru-paru dan menjadi faktor perlindungan terhadap penyakit pernafasan.[30] Pendedahan kepada alam semulajadi meningkatkan sistem imun. Sentuhan badan manusia dengan tanah, rumput, lantai hutan, mendedahkannya kepada banyak mikroorganisma yang meningkatkan sistem imun.[31]

Pengurangan kadar penyakit kronik

[sunting | sunting sumber]

Akses yang lebih baik kepada ruang hijau dikaitkan dengan pengurangan simptom penyakit kardiovaskular, kadar aktiviti fizikal yang lebih baik, insiden obesiti yang lebih rendah dan kesihatan pernafasan yang lebih baik. Kadar biomarker kardiovaskular yang lebih rendah dikaitkan dengan akses kepada ruang hijau, menunjukkan pengurangan risiko penyakit kardiovaskular dalam populasi yang tinggal dalam lingkungan 1 km dari ruang hijau. Bukan sahaja akses kepada ruang hijau bandar mengurangkan risiko penyakit kardiovaskular, tetapi peningkatan akses telah ditunjukkan untuk meningkatkan pemulihan daripada kejadian kardiovaskular yang teruk dan mengurangkan kematian semua sebab.[26] Hubungan telah ditemui antara peningkatan akses kepada ruang hijau, peningkatan kadar aktiviti fizikal, dan pengurangan BMI.[27] Peratusan orang yang tidak aktif dan sederhana aktif yang menggunakan taman bandar meningkat apabila akses ke taman itu diperbaiki.[32]

Pengurangan kadar penyakit mental dan peningkatan perpaduan sosial

[sunting | sunting sumber]

Penyakit mental telah menjadi pantang larang dan kebimbangan utama dalam dunia yang serba pantas semasa di mana masa untuk berehat tidak dihargai. Di peringkat global, penyakit mental dikaitkan dengan lapan juta kematian setiap tahun.[33] Di kawasan bandar, akses terhad kepada ruang hijau dan kualiti ruang hijau yang tidak mencukupi boleh menyumbang kepada hasil kesihatan mental yang buruk. Jarak seseorang individu tinggal dari kawasan hijau atau taman dan bahagian tanah yang ditetapkan sebagai kawasan lapang/taman telah terbukti berkait songsang dengan rawatan kebimbangan/gangguan mood dalam komuniti. Oleh itu, kesihatan mental yang lebih baik mungkin berkaitan dengan kedua-dua langkah - untuk jarak dari ruang terbuka dan bahagian ruang terbuka dalam kejiranan.[34] Walaupun kadar aktiviti fizikal tidak ditunjukkan meningkat dengan akses yang lebih besar kepada ruang hijau, akses yang lebih besar kepada ruang hijau telah ditunjukkan dapat mengurangkan tekanan dan meningkatkan perpaduan sosial.[35]

Kesan terhadap kesihatan pernafasan

[sunting | sunting sumber]

Akses ruang hijau bandar yang mencukupi boleh dikaitkan dengan hasil kesihatan pernafasan yang lebih baik, selagi kawasan ruang hijau memenuhi keperluan tertentu. Satu kajian baru menunjukkan bahawa kematian akibat radang paru-paru dan penyakit pernafasan bawah yang kronik boleh dikurangkan dengan meminimumkan pemecahan ruang hijau dan meningkatkan peratusan tampalan terbesar ruang hijau.[36] Jenis tumbuh-tumbuhan (pokok, pokok renek dan lapisan herba) dan kekurangan pengurusan (pemangkasan, pengairan dan pembajaan) telah terbukti mempengaruhi kapasiti yang lebih tinggi untuk menyediakan perkhidmatan ekosistem pembersihan udara dan peraturan iklim dalam ruang bandar hijau.[37] Jenis tumbuhan dan pokok renek adalah penting kerana kawasan yang mempunyai kanopi pokok yang besar sebenarnya boleh menyumbang kepada asma dan pemekaan alahan.[38]

Kesan pada suhu tinggi

[sunting | sunting sumber]

Kawasan bandar cenderung mempunyai suhu yang lebih tinggi daripada kawasan sekitarnya yang belum dibangunkan kerana Urban Heat Islands, UHI. Pulau haba bandar adalah kawasan dengan infrastruktur buatan manusia yang menyumbang kepada peningkatan suhu.[23][39] Suhu purata pada siang hari di bandar boleh menjadi 18-27 darjah Fahrenheit lebih tinggi daripada di kawasan luar bandar sekitar.[23] Ini adalah contoh satu jenis UHI, pulau haba permukaan. Pulau haba permukaan merangkumi kawasan dari tanah ke bahagian atas garisan pokok. Ia biasanya lebih tinggi pada waktu siang apabila cahaya matahari langsung mencapai struktur bandar (selalunya dengan bahan yang lebih gelap daripada kawasan semula jadi) termasuk penyumbang utama, turapan. Jenis UHI yang lain, pulau haba atmosfera, adalah dari atas garisan pokok hingga ke paras di atmosfera di mana kawasan bandar tidak lagi mempunyai kesan. Pulau haba jenis ini telah meningkatkan haba pada waktu malam akibat pembebasan haba daripada infrastruktur yang terbina sepanjang hari.[23]

Ruang hijau dalam kawasan bandar boleh membantu mengurangkan peningkatan suhu ini melalui teduhan dan penyejatan.[39][40] Teduhan datang daripada tumbuhan yang lebih tinggi, seperti pokok, yang ditanam di kawasan hijau yang boleh menyumbang kepada mengurangkan kesan pulau haba permukaan. Teduh memberikan perlindungan daripada matahari untuk populasi yang terdedah, seperti kanak-kanak, semasa tempoh peningkatan suhu, semasa musim panas atau semasa gelombang panas. Penutup pokok menghalang beberapa sinaran suria daripada sampai ke tanah dengan daun dan dahannya.[22][23] Ini mengurangkan kesan pulau haba bandar permukaan. Ruang terbuka yang merangkumi sebarang jenis tumbuh-tumbuhan membantu mengimbangi suhu tinggi melalui proses penyejatan semula jadi. Evapotranspirasi membebaskan air ke udara oleh itu menghilangkan haba.[22] Terdapat banyak elemen kawasan lapang bandar yang boleh menyumbang kepada pengurangan pulau haba bandar termasuk jenis kawasan lapang (taman atau rizab alam semula jadi), jenis spesies tumbuhan, dan kepadatan tumbuh-tumbuhan.[22] Ruang hijau menyumbang kepada pengurangan haba tempatan, mengurangkan kesan keseluruhan UHI. Lebih besar taburan ruang hijau, lebih besar kawasan pengurangan haba. Ruang hijau yang berkelompok akan mempunyai pengurangan haba tambahan yang mengakibatkan penurunan suhu yang lebih besar di kawasan setempat berbanding dengan kawasan sekitarnya.[40]

Kesan kepada kualiti udara

[sunting | sunting sumber]

Aktiviti manusia telah meningkatkan pencemaran udara di atmosfera Bumi dan pokok memainkan peranan penting dalam menyingkirkan bahan pencemar buatan manusia dari udara, aka zarah zarah (PM). Pokok menghasilkan oksigen dan menyerap CO2. Di kawasan hijau bandar, pokok menapis bahan pencemar buatan manusia. Data kualiti udara yang dikumpul di bandar dengan dan tanpa ruang hijau bandar telah menunjukkan bahawa kawasan yang mempunyai banyak pokok mempunyai bahan pencemar udara yang jauh lebih sedikit, iaitu O3, PM10, NO2, SO2, dan CO.[41] Apabila bahan pencemar udara terkumpul di atmosfera, populasi yang terdedah, seperti kanak-kanak, mungkin mengalami peningkatan insiden [ejaan?] penyakit pernafasan.[41] Bahan zarah atau pencemaran zarah dengan diameter 10 mikron (PM10) atau 2.5 mikron (PM2.5) dikaitkan dengan penyakit jantung dan penyakit pernafasan termasuk kanser paru-paru.[42]

Di peringkat global, bahan zarahan telah meningkat lebih 28% di udara dalaman dan 35% di udara luar. Kanak-kanak menghabiskan sebahagian besar masa mereka di sekolah, kira-kira 10 jam setiap hari, dan udara dalam dan luar mempunyai kesan yang besar terhadap kesihatan mereka. Sekolah yang terletak di kawasan bandar mempunyai zarah yang lebih tinggi berbanding sekolah di kawasan luar bandar. Berbanding dengan kanak-kanak di sekolah yang terletak di kawasan luar bandar, kanak-kanak yang bersekolah di kawasan perindustrian dan bandar bandar mempunyai tahap metabolit PAH kencing (polycyclic aromatic hydrocarbons) yang lebih tinggi, yang dikaitkan dengan pencemaran udara.[43]

Terdapat dua cara berbeza ruang hijau boleh mengurangkan pencemaran bahan zarahan termasuk menghalang pengedaran zarah daripada bahan pencemar atau dengan mengurangkan bahan zarahan daripada mengembara ke tempat lain.[42] Terdapat perselisihan pendapat tentang persatuan tinggal berhampiran kawasan hijau atau mempunyai pendedahan yang tinggi kepada kehijauan dan penyakit seperti alahan, rinitis, dan gejala mata dan hidung.[44] Pendedahan yang lebih tinggi kepada kanopi pokok dan debunga dikaitkan dengan risiko tinggi rhinitis kelaziman, pemekaan alahan, semput, dan asma di kalangan kanak-kanak berumur 7 tahun.[38] Lebih banyak kajian diperlukan untuk menjelaskan kesan ruang hijau bandar terhadap kanak-kanak yang berkaitan dengan kualiti udara. Kajian ini harus mengambil kira kesalinghubungan spesies pokok, kawasan geografi, suhu, dan trafik seperti pencemar lain.[44]

Untuk kanak-kanak dan remaja

[sunting | sunting sumber]

Kesan kepada kesihatan fizikal

[sunting | sunting sumber]

Tahun-tahun remaja adalah sangat penting untuk kanak-kanak kerana ia merupakan masa pertumbuhan, perkembangan, dan penanaman tabiat. Apabila kanak-kanak diberi peluang untuk menjadi aktif, mereka biasanya mengambil kesempatan daripadanya. Kanak-kanak yang mempunyai akses yang lebih besar ke taman dan kemudahan rekreasi melalui kawasan hijau bandar didapati lebih aktif daripada kanak-kanak yang kekurangan akses.[45] Akses ke kawasan hijau telah menunjukkan perkaitan dengan berjalan kaki rekreasi, peningkatan aktiviti fizikal, dan mengurangkan masa sedentari pada semua peringkat umur.[46] Dalam penyelarasan, telah dilihat bahawa ruang hijau kediaman yang lebih tinggi dikaitkan dengan skor BMI yang lebih rendah.[6] Jika kanak-kanak diberi peluang untuk aktif dan mengekalkan BMI yang sihat pada usia remaja mereka, mereka kurang berkemungkinan menjadi obes apabila dewasa.[45]

Kesan kepada kesihatan mental

[sunting | sunting sumber]

Kanak-kanak yang terdedah kepada kawasan hijau bandar berpeluang menghabiskan tenaga dengan berinteraksi dengan persekitaran mereka dan orang lain melalui senaman. Satu kajian telah menunjukkan bahawa tanpa akses kepada ruang hijau bandar, sesetengah kanak-kanak menghadapi masalah hiperaktif, interaksi rakan sebaya dan berkelakuan baik.[6] Interaksi penting dengan alam semula jadi, haiwan, dan rakan sebaya telah memberi pengaruh positif dalam perkembangan kanak-kanak dan pengurangan dalam isu tingkah laku seperti Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD).[45][46] Ruang hijau bandar membolehkan kanak-kanak mengeluarkan tenaga tambahan mereka dan meningkatkan keupayaan mereka untuk fokus apabila diperlukan di sekolah dan di rumah.

Selain masalah tingkah laku, dan berkemungkinan berkaitan, akses kepada ruang hijau bandar telah terbukti membantu perkembangan kognitif. Dengan ruang hijau bandar yang memberi peluang kepada kanak-kanak untuk keluar dan menghabiskan tenaga, kanak-kanak lebih fokus di sekolah dan mempunyai ingatan bekerja yang lebih baik dan mengurangkan sikap lalai.[47]

Satu lagi aspek ruang hijau bandar yang meningkatkan kesihatan mental ialah memberikan kanak-kanak akses kepada komuniti. Aktiviti rekreasi dan bermain di taman memberi peluang kepada kanak-kanak untuk berinteraksi dengan kanak-kanak lain dan mengembangkan bulatan sosial dan kemahiran sosial secara amnya.[46] Kanak-kanak yang mempunyai rangkaian sosial yang baik berasa disertakan secara sosial, menggalakkan lebih keyakinan dan kesejahteraan dalam kehidupan seharian mereka. Secara keseluruhannya, pengalaman ikatan yang terhasil daripada ruang hijau bandar terikat dengan perkembangan kognitif dan sosial kanak-kanak.[48]

Hutan Ocotal, Bandar Mexico

Kajian pada tahun 2021 mendapati bahawa pendedahan yang lebih tinggi kepada kawasan hutan hijau bandar atau hutan bandar tetapi bukan padang rumput dikaitkan dengan perkembangan kognitif yang lebih baik dan risiko masalah mental untuk remaja bandar.[49][50]

Sejarah

[sunting | sunting sumber]

Rom kuno

[sunting | sunting sumber]

Istilah "rus in urbe" bermaksud "negara dalam bandar" digunakan di Rom sekitar abad pertama C.E.[51] Perancangan bandar di Rom menghargai landskap semula jadi dan mengambil kira faktor persekitaran. Adalah difikirkan bahawa dengan membina sebuah bandar berkenaan dengan kawasan luar bandar tempatan, penduduk yang tinggal di sana akan menjadi lebih sihat dan bahagia.[52] Landskap Inggeris kemudiannya akan mengambil inspirasi daripada konsep perancangan bandar Rom di kawasan lapang mereka sendiri.[53]

London

[sunting | sunting sumber]

Templat:Seemain

Pemandangan udara Hyde Park di London

London mempunyai sejarah panjang ruang terbuka bandar, yang telah mempengaruhi pembangunan taman moden dengan ketara, dan masih antara ibu kota paling hijau di dunia.[54]

Asas bagi banyak ruang terbuka bandar yang dilihat hari ini di seluruh Eropah dan Barat memulakan proses pembangunannya di London pada abad ke-17 dan ke-18. Apa yang akhirnya akan menjadi ruang hijau terbuka bandar bermula sebagai plaza awam berturap. Walaupun ia bertujuan untuk dibuka kepada orang ramai, ruang ini mula ditetapkan semula sebagai taman persendirian sekitar akhir abad kelapan belas. Dalam tempoh inilah kawasan itu menjadi poket hijau dalam persekitaran bandar, lazimnya dimodelkan selepas hutan semula jadi di luar bandar.[55]

Taman pertama yang membalikkan trend penswastaan ​​dan sekali lagi dibuka kepada orang ramai ialah taman diraja England pada abad kesembilan belas. Ini dilakukan sebagai tindak balas kepada pergerakan penduduk yang meluas dan tidak dijangka dari negara ke bandar. Akibatnya, "keperluan untuk kawasan lapang adalah mendesak dari segi sosial dan politik... Masalah-masalah, yang mana penyediaan taman dijangka memberikan sedikit kelegaan, adalah mudah untuk digambarkan: kesesakan, kemiskinan, kemelaratan, tidak sihat, kekurangan moral. dan moral, dan seterusnya".[56]

China

[sunting | sunting sumber]

Pelan Khas Perubahan Iklim Rancangan Rancangan Lima Tahun Keempat Belas China menekankan perancangan bandar yang berorientasikan ekologi, termasuk melalui penggunaan cincin hijau bandar.[57](p114)

Trend semasa

[sunting | sunting sumber]

Segmentasi ruang terbuka bandar sangat menonjol di Amerika pada abad kedua puluh. Sejak sistem taman romantik lewat 1800-an, pereka ruang lapang telah mengambil berat dengan membimbing, mengandungi atau mengasingkan pertumbuhan bandar, mengedarkan rekreasi, dan/atau menghasilkan kemudahan pemandangan, kebanyakannya dalam rangka abstraksi geometri."[58] Segmen sedemikian amat menonjol. pada tahun 1990-an, apabila kawasan lapang bandar mengambil jalan yang serupa dengan taman, mengikuti trend pemodenan pembahagian dan pengkhususan kawasan.[59] Seperti yang ditekankan oleh kemodenan "peningkatan kecekapan, kuantiti, kebolehramalan, dan kawalan... Selaras dengan tambahan bahagian sosial",[59] kawasan lapang menjadi lebih khusus dalam tujuan. Mungkin peningkatan dalam pembahagian penggunaan ruang terbuka kelas sosial ini, yang ditunjukkan oleh pembahagian ruang, memaparkan situasi yang serupa dengan penswastaan ​​taman London pada abad kelapan belas. abad, yang menunjukkan keinginan untuk menjadikan kelas lebih berbeza.

Pada abad ke-20, tempat seperti Scandinavia menyaksikan percambahan ruang terbuka bandar dan mula mengamalkan gaya hidup yang disokong oleh ruang pernafasan bandar tambahan. Contoh ini boleh dilihat di Copenhagen di mana kawasan yang ditutup kepada lalu lintas kereta pada tahun 1962 berkembang, dalam beberapa dekad sahaja, budaya perhimpunan politik awam dan kafe luar telah muncul.[60]

Berkebun yang tidak mampan, termasuk memotong, penggunaan baja kimia, racun herba dan racun perosak membahayakan kawasan hijau.[61][62] Sebaliknya, salah satu syarat untuk kawasan lapang bandar yang baik ialah berkebun mampan.[63]

Pada awal abad ke-21, kajian mula menunjukkan bahawa tinggal di kawasan berhampiran air (dikenali sebagai "ruang biru") dengan ketara meningkatkan kesihatan fizikal dan mental, meningkatkan umur panjang.[7]

Ketaksamaan

[sunting | sunting sumber]

Akses ruang hijau berkaitan dengan ketidaksamaan kesihatan untuk populasi minoriti. Kejiranan dengan peratusan penduduk minoriti yang lebih tinggi selalunya mempunyai akses yang lebih rendah ke kawasan lapang dan taman akibat dasar garis merah masa lalu dan ketidaksamaan semasa dalam keutamaan pembiayaan.[64] Kawasan lapang bandar berada di bawah tekanan yang kuat. Oleh kerana pembandaran yang semakin meningkat, digabungkan dengan dasar ketumpatan perancangan spatial, lebih ramai orang menghadapi prospek untuk tinggal dalam persekitaran kediaman yang kurang hijau, terutamanya mereka dari strata ekonomi rendah. Ini boleh menyebabkan ketidaksamaan alam sekitar berkaitan dengan pengagihan (akses) ke ruang hijau awam.[65] Taman yang wujud di kawasan kejiranan minoriti selalunya kecil (dengan keluasan lebih rendah bagi setiap orang berbanding taman di kawasan kejiranan etnik majoriti), tidak diselenggara dengan baik, tidak selamat, atau sebaliknya tidak sesuai untuk keperluan komuniti.[66] Kajian epidemiologi yang besar.[67] membuat kesimpulan bahawa individu yang lebih kaya pada umumnya lebih sihat daripada individu yang berpendapatan rendah, dijelaskan oleh corak bahawa individu yang lebih kaya tinggal di kawasan yang lebih tertumpu dengan ruang hijau. Kawasan lapang bandar di kawasan kejiranan sosioekonomi yang lebih tinggi juga lebih berkemungkinan mempunyai pokok yang memberikan teduhan, ciri air (cth. kolam, tasik dan anak sungai), laluan pejalan kaki dan berbasikal, pencahayaan, papan tanda mengenai akses anjing dan papan tanda yang menyekat aktiviti lain juga.[68] Perbezaan dalam akses ini telah terbukti, bagaimanapun, kajian lanjut diperlukan untuk menilai kesan kesihatan yang tepat.

Satu kajian yang dijalankan di Australia memberikan pandangan tentang bagaimana terdapat korelasi antara pembangunan komuniti/keselamatan komuniti dan ruang terbuka semula jadi dalam komuniti. Kawasan terbuka membolehkan ahli komuniti melibatkan diri dalam aktiviti sosial yang tinggi dan memudahkan pengembangan rangkaian sosial dan pembangunan persahabatan. Apabila orang ramai menjadi lebih sosial, mereka mengurangkan persepsi ketakutan dan ketidakpercayaan yang membenarkan rasa ikatan masyarakat.[10] Oleh itu, jarak atau kekurangan ruang hijau yang mencukupi boleh menyumbang kepada kadar ketidakaktifan yang lebih tinggi dan kesan kesihatan yang lebih besar di kalangan populasi minoriti.[69]

Gentrifikasi hijau

[sunting | sunting sumber]
Page 'Gentrifikasi alam' not found

Lihat juga

[sunting | sunting sumber]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Kupittanpuisto – Kupittaa Park
  2. ^ Kupittaa Park – Kiss My Turku
  3. ^ a b c Urban green spaces: a brief for action. UN City, Denmark: World Health Organization Regional Office for Europe. 2017.
  4. ^ "Nature of Cities". Regeneration.org (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2021-10-16.
  5. ^ a b "Ep. 51: Urban Greening with Sandra Albro". Sustainability Defined (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2020-08-21.
  6. ^ a b c d Kondo, Michelle (Mar 2018). "Urban Green Space and Its Impact on Human Health". International Journal of Environmental Research and Public Health. 15 (3): 445. doi:10.3390/ijerph15030445. PMC 5876990. PMID 29510520.
  7. ^ a b Georgiou, Michail; Chastin, Sebastien (18 March 2021). "This is how urban 'blue spaces' can improve our health". World Economic Forum, The Conversation. Dicapai pada 29 July 2021.
  8. ^ Myers, Marilyn (1975). "Decision Making in Allocating Metropolitan Open Space: State of the Art". Transactions of the Kansas Academy of Science. 78 (3/4): 149–153. doi:10.2307/3627339. JSTOR 3627339.
  9. ^ "Terminology of Urban Open and Green Spaces". ResearchGate (dalam bahasa Inggeris). Dicapai pada 2020-08-21.
  10. ^ a b Francis, Jacinta; Giles-Corti, Billie; Wood, Lisa; Knuiman, Matthew (December 2012). "Creating sense of community: The role of public space". Journal of Environmental Psychology. 32 (4): 401–409. doi:10.1016/j.jenvp.2012.07.002.
  11. ^ Fuller, R.A.; Irvine, K.N.; Devine-Wright, P.; Warren, P.H.; Gaston, K.J. (2007). "Psychological benefits of green-space increase with biodiversity". Biology Letters. 3 (4): 390–394. doi:10.1098/rsbl.2007.0149. PMC 2390667. PMID 17504734.
  12. ^ Jabbar, Muhammad; Yusoff, Mariney Mohd; Shafie, Aziz (2022). "Assessing the role of urban green spaces for human well-being: a systematic review". GeoJournal. 87 (5): 4405–4423. doi:10.1007/s10708-021-10474-7. PMC 8290137. PMID 34305268.
  13. ^ Kruize, Hanneke; van der Vliet, Nina; Staatsen, Brigit; Bell, Ruth; Chiabai, Aline; Muiños, Gabriel; Higgins, Sahran; Quiroga, Sonia; Martinez-Juarez, Pablo; Aberg Yngwe, Monica; Tsichlas, Fotis; Karnaki, Pania; Lima, Maria Luísa; García de Jalón, Silvestre; Khan, Matluba; Morris, George; Stegeman, Ingrid (2019). "Urban Green Space: Creating a Triple Win for Environmental Sustainability, Health, and Health Equity through Behavior Change". International Journal of Environmental Research and Public Health. 16 (22): 4403. doi:10.3390/ijerph16224403. PMC 6888177. PMID 31717956.
  14. ^ Hartig, Terry. "Three steps to understanding restorative environments as health resources." Open Space People Space. Ed. Catharine Ward Thompson and Penny Travlou. London: Taylor and Francis, 2007.
  15. ^ Berman, Marc G.; Jonides, John; Kaplan, Stephen (December 2008). "The Cognitive Benefits of Interacting With Nature". Psychological Science. 19 (12): 1207–1212. doi:10.1111/j.1467-9280.2008.02225.x. hdl:2027.42/150702. PMID 19121124. S2CID 4998427.
  16. ^ Astell-Burt, Thomas; Feng, Xiaoqi; Kolt, Gregory S. (November 2013). "Mental health benefits of neighbourhood green space are stronger among physically active adults in middle-to-older age: Evidence from 260,061 Australians". Preventive Medicine. 57 (5): 601–606. doi:10.1016/j.ypmed.2013.08.017. PMID 23994648.
  17. ^ Eysenbach, Mary. "Park System Function and Services." From Recreation to Re-creation. American Planning Association, 2008.
  18. ^ Ward Thompson, Catharine (June 2013). "Activity, exercise and the planning and design of outdoor spaces" (PDF). Journal of Environmental Psychology. 34: 79–96. doi:10.1016/j.jenvp.2013.01.003. hdl:20.500.11820/5d8e3904-d95b-4026-8679-64841e986979.
  19. ^ Luttik, Joke (May 2000). "The value of trees, water and open space as reflected by house prices in the Netherlands". Landscape and Urban Planning. 48 (3–4): 161–167. Bibcode:2000LUrbP..48..161L. doi:10.1016/S0169-2046(00)00039-6.
  20. ^ Kim, Gwang-Won; Jeong, Gwang-Woo; Kim, Tae-Hoon; Baek, Han-Su; Oh, Seok-Kyun; Kang, Heoung-Keun; Lee, Sam-Gyu; Kim, Yoon Soo; Song, Jin-Kyu (2010). "Functional Neuroanatomy Associated with Natural and Urban Scenic Views in the Human Brain: 3.0T Functional MR Imaging". Korean Journal of Radiology. 11 (5): 507–13. doi:10.3348/kjr.2010.11.5.507. PMC 2930158. PMID 20808693.
  21. ^ Schantz P. 2022. Can nature really affect our health? A short review of studies. I: Why Cities Need Large Parks – Large Parks in Large Cities, (ed. R. Murray), London: Routledge
  22. ^ a b c d Shishegar, Nastaran (Jan 2013). "The Impact of Green Areas on Mitigating Urban Heat Island Effect: A Review". The International Journal of Environmental Sustainability. 9 (1): 119–130. doi:10.18848/2325-1077/CGP/v09i01/55081.
  23. ^ a b c d e "Reducing Urban Heat Islands: Compendium of Strategies" (PDF). U.S. Environmental Protection Agency.
  24. ^ Maas, Jolanda; Verheij, Robert A.; Groenewegen, Peter P.; Vries, Sjerp de; Spreeuwenberg, Peter (1 July 2006). "Green space, urbanity, and health: how strong is the relation?". Journal of Epidemiology & Community Health. 60 (7): 587–592. doi:10.1136/jech.2005.043125. PMC 2566234. PMID 16790830.
  25. ^ Kingsley, Marianne (April 2019). "Commentary - Climate change, health and green space co-benefits". Health Promotion and Chronic Disease Prevention in Canada: Research, Policy and Practice. 39 (4): 131–135. doi:10.24095/hpcdp.39.4.04. PMC 6553580. PMID 31021064.
  26. ^ a b Yeager, Ray; Riggs, Daniel W.; DeJarnett, Natasha; Tollerud, David J.; Wilson, Jeffrey; Conklin, Daniel J.; O'Toole, Timothy E.; McCracken, James; Lorkiewicz, Pawel; Xie, Zhengzhi; Zafar, Nagma; Krishnasamy, Sathya S.; Srivastava, Sanjay; Finch, Jordan; Keith, Rachel J.; DeFilippis, Andrew; Rai, Shesh N.; Liu, Gilbert; Bhatnagar, Aruni (18 December 2018). "Association Between Residential Greenness and Cardiovascular Disease Risk". Journal of the American Heart Association. 7 (24): e009117. doi:10.1161/jaha.118.009117. PMC 6405613. PMID 30561265.
  27. ^ a b Coombes, Emma; Jones, Andrew P.; Hillsdon, Melvyn (March 2010). "The relationship of physical activity and overweight to objectively measured green space accessibility and use". Social Science & Medicine. 70 (6): 816–822. doi:10.1016/j.socscimed.2009.11.020. PMC 3759315. PMID 20060635.
  28. ^ Pengelly, L. David; Kerigan, Anthony T.; Goldsmith, Charles H.; Inman, Elizabeth M. (8 March 2012). "The Hamilton Study: Distribution of Factors Confounding the Relationship between Air Quality and Respiratory Health". Journal of the Air Pollution Control Association. 34 (10): 1039–1043. doi:10.1080/00022470.1984.10465852. PMID 6491057.
  29. ^ Jiang, Xu-Qin; Mei, Xiao-Dong; Feng, Di (2016). "Air pollution and chronic airway diseases: what should people know and do?". Journal of Thoracic Disease. 8 (1): E31–E40. doi:10.3978/j.issn.2072-1439.2015.11.50. PMC 4740163. PMID 26904251.
  30. ^ "Physical Activity and Respiratory Conditions". Physiopedia.
  31. ^ Dunphy, Siobhán (27 October 2020). "Exposure to forest floor enhances young immune systems, study finds". European Scientist. Dicapai pada 6 November 2020.
  32. ^ Vert, Cristina; Carrasco-Turigas, Glòria; Zijlema, Wilma; Espinosa, Ana; Cano-Riu, Lia; Elliott, Lewis R.; Litt, Jill; Nieuwenhuijsen, Mark J.; Gascon, Mireia (October 2019). "Impact of a riverside accessibility intervention on use, physical activity, and wellbeing: A mixed methods pre-post evaluation". Landscape and Urban Planning. 190: 103611. Bibcode:2019LUrbP.19003611V. doi:10.1016/j.landurbplan.2019.103611. hdl:10230/43564.
  33. ^ Insel, T. (2015, February 24). Mortality and Mental Disorders. Retrieved October 15, 2019 from https://www.nimh.nih.gov/about/directors/thomas-insel/blog/2015/mortality-and-mental-disorders.shtml.
  34. ^ Nutsford, D.; Pearson, A.L.; Kingham, S. (November 2013). "An ecological study investigating the association between access to urban green space and mental health". Public Health. 127 (11): 1005–1011. doi:10.1016/j.puhe.2013.08.016. PMID 24262442.
  35. ^ Groenewegen, Peter P.; van den Berg, Agnes E.; Maas, Jolanda; Verheij, Robert A.; de Vries, Sjerp (September 2012). "Is a Green Residential Environment Better for Health? If So, Why?". Annals of the Association of American Geographers. 102 (5): 996–1003. doi:10.1080/00045608.2012.674899. S2CID 128496396.
  36. ^ Shen, Yu-Sheng; Lung, Shih-Chun Candice (23 February 2017). "Mediation pathways and effects of green structures on respiratory mortality via reducing air pollution". Scientific Reports. 7 (1): 42854. Bibcode:2017NatSR...742854S. doi:10.1038/srep42854. PMC 5322332. PMID 28230108.
  37. ^ Vieira, Joana; Matos, Paula; Mexia, Teresa; Silva, Patrícia; Lopes, Nuno; Freitas, Catarina; Correia, Otília; Santos-Reis, Margarida; Branquinho, Cristina; Pinho, Pedro (January 2018). "Green spaces are not all the same for the provision of air purification and climate regulation services: The case of urban parks". Environmental Research. 160: 306–313. Bibcode:2018ER....160..306V. doi:10.1016/j.envres.2017.10.006. hdl:10400.5/14872. PMID 29040950.
  38. ^ a b Lovasi, Gina S.; O’Neil-Dunne, Jarlath P.M.; Lu, Jacqueline W.T.; Sheehan, Daniel; Perzanowski, Matthew S.; MacFaden, Sean W.; King, Kristen L.; Matte, Thomas; Miller, Rachel L.; Hoepner, Lori A.; Perera, Frederica P.; Rundle, Andrew (April 2013). "Urban Tree Canopy and Asthma, Wheeze, Rhinitis, and Allergic Sensitization to Tree Pollen in a New York City Birth Cohort". Environmental Health Perspectives. 121 (4): 494–500. doi:10.1289/ehp.1205513. PMC 3620770. PMID 23322788.
  39. ^ a b Rizwan, Ahmed Memon; Dennis, Leung; Liu, Chunho (2008). "A Review on the Generation, Determination, and Mitigation of Urban Heat Island". Journal of Environmental Sciences. 20 (1): 120–8. Bibcode:2008JEnvS..20..120R. doi:10.1016/S1001-0742(08)60019-4. hdl:2286/R.I.55343. PMID 18572534.
  40. ^ a b Zhanga, Yujia; Murray, Alan; Turner, B (Sep 2017). "Optimizing green space locations to reduce daytime and nighttime urban heat island effects in Phoenix, Arizona". Landscape and Urban Planning. 165: 162–171. Bibcode:2017LUrbP.165..162Z. doi:10.1016/j.landurbplan.2017.04.009. hdl:2286/R.I.45448.
  41. ^ a b Nowak, David. "The Effects of Urban Trees on Air Quality" (PDF). USDA Forest Service.
  42. ^ a b Kloog, I (Apr 2019). "Air pollution, ambient temperature, green space, and preterm birth". Current Opinion in Pediatrics. 31 (2): 237–243. doi:10.1097/MOP.0000000000000736. PMID 30640892. S2CID 58585445.
  43. ^ Oliveria, M.; Slezakova, K.; Delerue-Matos, C.; Morais, S. (Mar 2019). "Children environmental exposure to particulate matter and polycyclic aromatic hydrocarbons and biomonitoring in school environments: A review on indoor and outdoor exposure levels, major sources, and health impacts". Environment International. 124: 180–204. Bibcode:2019EnInt.124..180O. doi:10.1016/j.envint.2018.12.052. hdl:10400.22/16142. PMID 30654326.
  44. ^ a b Tischer, C.; Gascon, M.; Fernandez-Somoano, A.; Tardon, A.; Lertxundi Materola, A.; Ibarluzea, J.; Ferrero, A.; Cirach, M.; Vrijheid, M.; Fuertes, E.; Dalmau-Buena, A.; Nieuwenhuijsen, M.; Anto, J.; Sunyer, J.; Dadvand, P. (Jun 2017). "Urban green and grey space in relation to respiratory health in children". The European Respiratory Journal. 49 (6): 1502112. doi:10.1183/13993003.02112-2015. hdl:10044/1/59870. PMID 28642307.
  45. ^ a b c Wolch, Jennifer; Byrne, Jason; Newell, Joshua (May 2014). "Urban green space, public health, and environmental justice: The challenge of making cities 'just green enough'". Landscape and Urban Planning. 125: 234–244. Bibcode:2014LUrbP.125..234W. doi:10.1016/j.landurbplan.2014.01.017. hdl:10072/62481. S2CID 54706182.
  46. ^ a b c Braubach, Matthias; Egorov, Andrey; Mudu, Pierpaolo; Thompson, Catharine; Martuzzi, Marco (Sep 2017). "Effects of Urban Green Space on Environmental Health, Equity and Resilience". Nature-Based Solutions to Climate Change Adaptation in Urban Areas. Theory and Practice of Urban Sustainability Transitions (ed. Nature-Based Solutions to Climate Change Adaptation in Urban Areas). Effects of urban green space on environmental health, equity, and resilience: Springer. m/s. 187–205. doi:10.1007/978-3-319-56091-5_11. ISBN 978-3-319-56091-5.
  47. ^ Dadvand, Payam; Nieuwenhuijsen, Mark; Esnaola, Mikel; Basagana, Xavier; Alvarez-Pedrerol, Mar; Rivas, Ioar; Lopez-Vincente, Monica; Pascual, Montserrat De Castro; Su, Jason; Jerrett, Michael; Querol, Xavier; Sunyer, Jordi (June 2015). "Green spaces and cognitive development in primary schoolchildren". Proceedings of the National Academy of Sciences. 112 (26): 7937–42. Bibcode:2015PNAS..112.7937D. doi:10.1073/pnas.1503402112. PMC 4491800. PMID 26080420.
  48. ^ Jennings, V.; Larson, L.; Yun, J. (Feb 2016). "Advancing sustainability through urban green space: cultural ecosystem services, equity, and social determinants of health". International Journal of Environmental Research and Public Health. 13 (2): 196. doi:10.3390/ijerph13020196. PMC 4772216. PMID 26861365.
  49. ^ Woodyatt, Amy. "City children have better mental health and cognition if they live near woodlands". CNN. Dicapai pada 14 August 2021.
  50. ^ Maes, Mikaël J. A.; Pirani, Monica; Booth, Elizabeth R.; Shen, Chen; Milligan, Ben; Jones, Kate E.; Toledano, Mireille B. (19 July 2021). "Benefit of woodland and other natural environments for adolescents' cognition and mental health". Nature Sustainability (dalam bahasa Inggeris). 4 (10): 851–858. Bibcode:2021NatSu...4..851M. doi:10.1038/s41893-021-00751-1. hdl:10044/1/98026. ISSN 2398-9629. S2CID 236096013 Check |s2cid= value (bantuan).
  51. ^ "A brief history of urban green spaces". Urban Rambles. 2015-12-28. Dicapai pada 2018-10-25.
  52. ^ Giovagnorio, Ilaria; Usai, Daniela; Palmas, Alessandro; Chiri, Giovanni Marco (July 2017). "The environmental elements of foundations in Roman cities: A theory of the architect Gaetano Vinaccia". Sustainable Cities and Society. 32: 42–55. Bibcode:2017SusCS..32...42G. doi:10.1016/j.scs.2017.03.002.
  53. ^ Ward Thompson, Catharine (March 2011). "Linking landscape and health: The recurring theme". Landscape and Urban Planning. 99 (3–4): 187–195. Bibcode:2011LUrbP..99..187W. doi:10.1016/j.landurbplan.2010.10.006.
  54. ^ Ledsom, Alex. "What Is London's National Park City Status And Which Other Cities Will Follow?". Forbes.
  55. ^ Lawrence, Henry W. (March 1993). "The Greening of the Squares of London: Transformation of Urban landscapes and Ideals". Annals of the Association of American Geographers. 83 (1): 90–118. doi:10.1111/j.1467-8306.1993.tb01924.x.
  56. ^ Taylor, Hilary A. (1995). "Urban Public Parks, 1840-1900: Design and Meaning". Garden History. 23 (2): 201–221. doi:10.2307/1587078. JSTOR 1587078.
  57. ^ Curtis, Simon; Klaus, Ian (2024). The Belt and Road City: Geopolitics, Urbanization, and China's Search for a New International Order. New Haven and London: Yale University Press. doi:10.2307/jj.11589102. ISBN 9780300266900. JSTOR jj.11589102.
  58. ^ Roberts, William H. "Design of Metropolitan Open Space Based on Natural Process." Metropolitan Open Space and Natural Process. Philadelphia: University of Pennsylvania, 1970.
  59. ^ a b Young, Terence. "Modern Urban Parks." Geographical Review 1995. Pp 535–551
  60. ^ Gehl, Jan. "Public Spaces for a Changing Public Life." Open Space People Space. Ed. Catharine Ward Thompson and Penny Travlou. London: Taylor and Francis, 2007.
  61. ^ Coates, Peter (2004). "Emerging from the Wilderness: (or, From Redwoods to Bananas): Recent Environmental History in the United States and the Rest of the Americas". Environment and History. 10 (4): 407–38. doi:10.3197/0967340042772676.
  62. ^ Alumai, Alfred. "Urban Lawn Management: Addressing the Entomological, Agronomic, Economic, and Social Drivers." PhD., Ohio State University, 2008.
  63. ^ "Sustainable Sites FAQs". Dicapai pada 7 April 2011.
  64. ^ Rigolon, Alessandro; Németh, Jeremy (25 July 2018). "What Shapes Uneven Access to Urban Amenities? Thick Injustice and the Legacy of Racial Discrimination in Denver's Parks". Journal of Planning Education and Research. 41 (3): 312–325. doi:10.1177/0739456X18789251. S2CID 149537951.
  65. ^ Groenewegen, Peter P; van den Berg, Agnes E; de Vries, Sjerp; Verheij, Robert A (7 June 2006). "Vitamin G: effects of green space on health, well-being, and social safety". BMC Public Health. 6 (1): 149. doi:10.1186/1471-2458-6-149. PMC 1513565. PMID 16759375.
  66. ^ Rigolon, Alessandro (September 2016). "A complex landscape of inequity in access to urban parks: A literature review". Landscape and Urban Planning. 153: 160–169. Bibcode:2016LUrbP.153..160R. doi:10.1016/j.landurbplan.2016.05.017.
  67. ^ Mitchell, Richard; Popham, Frank (November 2008). "Effect of exposure to natural environment on health inequalities: an observational population study" (PDF). The Lancet. 372 (9650): 1655–1660. doi:10.1016/S0140-6736(08)61689-X. PMID 18994663. S2CID 37232884.
  68. ^ Crawford, David; Timperio, Anna; Giles-Corti, Billie; Ball, Kylie; Hume, Clare; Roberts, Rebecca; Andrianopoulos, Nick; Salmon, Jo (December 2008). "Do features of public open spaces vary according to neighbourhood socio-economic status?". Health & Place. 14 (4): 889–893. doi:10.1016/j.healthplace.2007.11.002. PMID 18086547.
  69. ^ Wen, Ming; Zhang, Xingyou; Harris, Carmen D.; Holt, James B.; Croft, Janet B. (19 January 2013). "Spatial Disparities in the Distribution of Parks and Green Spaces in the USA". Annals of Behavioral Medicine. 45 (S1): 18–27. doi:10.1007/s12160-012-9426-x. PMC 3590901. PMID 23334758.

Bacaan lanjut

[sunting | sunting sumber]
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Ruang_hijau_bandar&oldid=6297298"