Charles Moen Rice
Charles Moen Rice III (* 25. August 1952 in Sacramento)[1] is en US-amerikaansch Viroloog, Perfesser un Baas vun dat Labor för Virologie un Infektiöös Krankheiten an de Rockefeller University. He hörrt to de führend Wetenschaplern up dat Rebeet vun de Flaviviridae-Viren, to de ok dat Hepatitis-C-Virus hörrt. 2020 wurr hüm de Nobelpries för Physiologie oder Medizin tospraaken.[2]
Leven un Wirken
[ännern | Bornkood ännern]Rice wurr 1952 as Söhn vun en Versekerungsangestellten un en Huusfru in Sacramento, Kalifornien, boren. He hett eerst Veterinärmedizin an de University of California, Davis studeert. Wiels en Biologiegrundkurs hett sien latere Mentor David Barrett Rice sien Upmarksomkeit up den Beriek vun de Wetenschapen lenkt un Rice hett in’n Rahmen vun en Chemiepraktikum de Aart un Wies ünnersöcht, wu Seescheiden gröttere Mengen vun Vanadium ut dat Meewater filtern können.[1] Up den Vörslag vun Barrett hen hett he en Physiologiekurs in dat Marine Biological Laboratory besöcht, in de he eerste Laborerfohrungen in den Beriek vun de Biophysik un -chemie maaken kunn. Dat gefull hüm so düchtig, dat he nah sien Bachelor in Zoologie, den he 1974 an de University of California kreeg, för een Johr as Lehrassistent an dat Marine Biological Laboratory torüch kehren dee.
In’n Harvst 1975 hett he sück in dat Gradueertenprogramm in dat Fack Biochemie an dat California Institute of Technology (Caltech) inschreeven, wo he 1981 sien Doktertitel kreeg.[1] Sien Dissertatschoon droog den Titel Studies on the structure proteins of Sindbis virus.[3] He bleev för wiedere veer Johr an dat Caltech un weer dor as Postdoktorand tätig.[4] Rice hett in dat Labor vun James Strauss arbeit, dat de Vermehrung vun RNA-Viren in hör Werten erforschen dee.[1]
Een Johr later, 1986, wurr he Fakultätsliddmaat an de Washington University in St. Louis, wo he bit to dat Johr 2000 bleev. Dor hemm he un sien Team ünner annern an de Biogenese un de Struktur vun Hepatitis-C-Virus kodeerten Proteinen forscht.
2000 is Rice an de Rockefeller University wesselt un hett dor siet dem den Maurice R. and Corinne P. Greenberg-Lehrstohl för Virologie inne. Buterdem is he Baas vun dat Labor för Virologie un Infektiöse Krankheiten. Rice is wetenschaplicher Direkter un Geschäftsführer vun dat Center of the Study of Hepatitis-C.[5][6][7] Dit Zentrum wurr vun de Rockefeller University, dat Weill Cornell Medical College un dat NewYork-Presbyterian Hospital grünnd.[4] He weer van 2002 bit 2003 Präsident vun de American Society for Virology.
Rice hett tosommen mit anner Wetenschapler mehr as 250 wetenschapliche Artikel herutbrocht un is ehmalger Herutgever vun dat Journal of Virology.[7][8]
Utteknungen un Liddmaatschapen
[ännern | Bornkood ännern]Rice is Fellow vun de American Association for the Advancement of Science (AAAS), Liddmaat vun de National Academy of Sciences (NAS) un weer Präsident vun de American Society of Virology (AVS).[7] 2015 wurr Rice tosommen mit Ralf Bartenschlager vun de Universität Heidelbarg mit den Robert-Koch-Pries uttekent. De Robert-Koch-Stiftung hett hör Entscheeden dormit begrünnd, dat Rice dorto bidragen hett, Vörlaag:Zitat Sien Forschungstätigkeit to dat Verständnis vun den Upbau vun de HCV-Viren, de Herstellung vun den eersten infektiösen Klons vun dat Virus un dat Opstellen vun Deertenmodellen dragen dorto bi, dat nun wiedere Studien to dat Bekämpen vun dissen Virus stattfinnen können.
För 2016 wurrn Rice de InBev-Baillet Latour Health Prize (Belgien) un (gemeensam mit Ralf Bartenschlager un Michael J. Sofia) de Lasker~DeBakey Clinical Medical Research Award tospraaken.
2020 kreeg he den Nobelpries för Physiologie oder Medizin, tosommen mit Harvey James Alter un Michael A. Houghton, för dat Opdecken vun dat Hepatitis-C-Virus.[2]
Schriften (Utwahl)
[ännern | Bornkood ännern]- mit Curt H. Hagedorn: The hepatitis C viruses (= Current Topics in Microbiology and Immunology. 242). Springer, Berlin u. a. 2000, ISBN 3-540-65358-9.
- as Herutgever mit Raymond F. Schinazi un Jean-Pierre Sommadossi: Frontiers in viral hepatitis. Elsevier, Amsterdam u. a. 2003, ISBN 0-444-50986-0.
Enkeld Nahwiesen
[ännern | Bornkood ännern]- ↑ a b c d Prashant Nair: Profile of Charles M. Rice. In: Proceedings of the National Academy of Sciences. Band 108, Nr. 21, 24. Mai 2011, S. 8541–8543, doi:10.1073/pnas.1105050108.
- ↑ a b The Nobel Prize in Physiology or Medicine 2020. In: nobelprize.org, 5. Oktober 2020.
- ↑ Dokterarbeit mit vull Naam
- ↑ a b The Rockefeller University – Charles M. Rice. In: Websiet vun de Rockefeller University. Afropen an’n 16. August 2015.
- ↑ The Rockefeller University – Mitglieder des Labors für Virologie und Infektionskrankheiten. In: Websiet vun de Rockefeller University. Afropen an’n 16. August 2015.
- ↑ Robert Koch Stiftung – Charles M. Rice. In: Webseite der Robert-Koch-Stiftung. Afropen an’n 16. August 2015.
- ↑ a b c Lebenslauf von Charles M. Rice. (PDF) In: Webseite der Robert-Koch-Stiftung. Afropen an’n 16. August 2015.
- ↑ The Rockefeller University – Lab Members: Charles M. Rice. In: rockefeller.edu. Afropen an’n 4. April 2018.