(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Messinium – Wikipedia Zum Inhalt springen

Messinium

Vun Wikipedia
Ärathem
Ära
System
Periood
Serie
Epoch
Stoop
Öller
≈ Öller (Mya)
K
Ä
N
O
Z
O
I
K
U
M
höger höger höger jünger
Neogen Pliozän Piacenzium 2,588–3,6
Zancleum 3,6–5,332
Miozän Messinium 5,332–7,246
Tortonium 7,246–11,608
Serravallium 11,608–13,65
Langhium 13,65–15,97
Burdigalium 15,97–20,43
Aquitanium 20,43–23,03
deeper deeper deeper öller

Dat Messinium is de sösste un böverste chronostratigraafsche Stoop vun’t Miozän in’t Neogen. Se ümfaat ruchweg de Tietduer vun 7,246 (± 0,005) Millionen bit 5,332 (± 0,005) Millionen Johren vör hüüt. Vör disse Stoop liggt dat Tortonium. Aflöst warrt se vun’t Zancleum, de ünnerste Stoop vun’t Pliozän.

De Stoop hett ehrn Naam vun de Stadt Messina op dat italiensche Eiland Sizilien. Inföhrt hett den Naam un ok de Stoop sülvst de Swiezer Geoloog Karl Mayer-Eymar in’t Johr 1867. Dat offizielle Tyypprofil vun Internatschonale Stratigrafische Kommischoon (ICS) befinnt sik in Oued Akrech. Dat liggt in de Neeg Rabat in Marokko.

Definitschoon

[ännern | Bornkood ännern]

De ünnere Grenz vun de Stoop is kenntekent dör dat ünnerste Vörkamen vun de planktonischen Foraminiferen-Oort Globorotalia conomiozea. Disse Grenz liggt ruchweg in de Mitt vun de magneetschen Polaritäts-Chronozoon C3Br.1r. Na baven hen liggt de Grenz bi’t Top vun de Magneetschen Polaritäts-Chronozoon C3r, dat is ruchweg 100.000 Johren vör de Thvera normol-polaren Subchronozoon C3n.4n. Butendem liggt de Grenz dicht bi’n Horizont vun’t Utstarven vun de kalkigen Nanoplankton-Oort Triquetrorhabdulus rugosus, wat de Basis vun de CN10b-Zoon is, un bi’t eerste Vörkamen vun de kalkigen Nanoplankton-Oort Ceratolithus acutus.

In de Tiet vun’t Messinium leeg de Messinische Salinitätskries. In de Tiet is de Middellannsche See to’n wieten Deel utdröögt. In de deepsten Beckendelen hebbt sik dorbi Evaporit-Folgen billt, de bit to 3.000 m Mächtigkeit hebbt.

  • Karl Mayer-Eymar: Catalogue systématique et descriptif des fossiles des terrains tertiaires qui se trouvent du Musée fédéral de Zürich. Zürich 1867.
  • Felix Gradstein, Jim Ogg, Jim & Alan Smith: A Geologic timescale. Cambridge University Press 2004 ISBN 9780521786737
  • Frederik J. Hilgen, Silvia Iaccarino, Wout Krijgsman, Giulia Villa, Cor G. Langereis und Willem J. Zachariasse: The Global Boundary Stratotype Section and Point (GSSP) of the Messinian Stage (uppermost Miocene). Episodes, 23(3): 172-178, Beijing 2000, ISSN 0705-3797 PDF.
  • Hans Murawski & Wilhelm Meyer: Geologisches Wörterbuch. 10., nee bearb. u. wiet. Opl., 278 S., Enke Verlag, Stuttgart 1998 ISBN 3-432-84100-0.