Stillfreedag
De Stillfreedag oder Stille Freedag is de Freedag vör Oostern. He folgt op den Grööndunnersdag un is de Dag vör den Stillsünnavend. He is de eerste Dag vun de Dreedaagsfier to Oostern (Triduum paschale). De Dag erinnert an dat Krüzigen vun Jesus Christus.
De Fier in de protestantschen Karken
[ännern | Bornkood ännern]Vun't 16. bet in't 20. Johrhunnert weer de Stillfreedag een vun de Daag, an de in so temlich alle evangeelschen Karken dat Avendmahl fiert wörr. Ok hüüt noch is de Annahm vun't Avendmahl an dissen Dag en wichtigen Deel vun de Fier in welke Gemenen. In annere Karkengemenen warrt de Stillfreedag in ooltkarkliche Traditschoon as nich liturgischen Dag, also ahn Avendmahlsfier afholen. Hier speelt denn de Avendmahlsfier in'n Oostergottsdeenst en wichtige Rull. As liturgische Klöör gillt swart. Blomensmuck un Kersen warrt an'n Stillfreedag mehrst nich bruukt. An'n Stillfreedag (as ok an'n Stillsünnavend) swiegt to'n Deel ok anlehnt an de kathoolsche Traditschoon de Klocken. In welke evangeelsche Karken warrt, blangen oder staats den Hööftgottsdeenst an'n Morgen, en „Liturgsche Fier to de Doodsstünn Jesu“ (traditschonell üm Klocken dree) oder en musikaalsch Opföhren afholen.
De Fier in de röömsch-kathoolschen Kark
[ännern | Bornkood ännern]De liturgsche Ornung vun de Kathoolsche Kark kennt för den Stillfreedag en besünnere Struktur vun en zentralen Gottsdeenst. Disse „Fier vun't Lieden un Starven Christi“ besteiht ut de dree Delen Woortgottsdeenst, Krüüzverehren un Kommunionfier. Se fangt mehrsttiets gegen Klocken dree an, to de överleverte Doodsstünn Jesu; wo de Stillfreedag keen staatlichen Fierdag is oder ut annere Grünn de Fier an'n Namiddag swoor mööglich is, kann se ok an'n Avend afholen warrn. De Liturgie is inbunnen in de Dreedaagsfier.
Staatlich Recht
[ännern | Bornkood ännern]In Düütschland un de mehrsten Kantonen vun de Swiez is de Stillfreedag na Gesett en Fierdag. In Österriek is he dat nich.
Mit den Stillfreedag is in Düütschland ok en Danzverbott verbunnen.