HV Aalsmeer
Handbalvereniging Aalsmeer is een handbalvereniging in Aalsmeer. De club heeft een rijke historie in het Nederlands handbal. Het eerste herenteam weet vele successen te boeken en het eerste damesteam wist in 1991 zowel de landstitel als de nationale beker te winnen. In het seizoen 2021/22 speelt het eerste herenteam in de BENE-League en het eerste damesteam speelt in de Eerste divisie.
| HV Aalsmeer | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
Aalsmeer tegen Sittardia 10-17, speler Aalsmeer gaat scoren. (1966)
| |||||||
| Clubnaam | Handbalvereniging Aalsmeer | ||||||
| Plaats |  Aalsmeer, Noord-Holland
| ||||||
| Sport |  Handbal
| ||||||
| Geschiedenis | |||||||
| Opgericht | 9 juli 1932 (1972) | ||||||
| Structuur | |||||||
| Trainer | Heren: Wai Wong Dames: Kees Toonen | ||||||
| Competitie | Heren: Super Handball League HandbalNL League Dames: Hoofdklasse F | ||||||
| Infrastructuur | |||||||
| Sporthal | De Bloemhof | ||||||
| Capaciteit | 800 | ||||||
| Media | |||||||
| Website | www.hvaalsmeer.nl | ||||||
| Voormalige clubnamen | |||||||
| |||||||
| |||||||
| geldig voor 23/24 | |||||||
| |||||||
Geschiedenis
bewerkenBeginjaren (1932 - 1943)
bewerkenHet was de toenmalige directeur van Turnvereniging Aalsmeer (TVA), de heer C.A. den Boer, die in het begin van de dertiger jaren de handbalsport bij zijn vereniging introduceerde. De handbalsport werd evenals in Duitsland eerst uitsluitend bij turnverenigingen beoefend. Gymleraren in die tijd vonden handbal een zeer geschikte buitensport voor turners in de wintermaanden, net als atletiek in de zomermaanden. Het eerste handbal begon voor HV Aalsmeer bij TVA.[2]
In het begin had de herenkant van de handbalclub vooral in de eigen regio een belangrijke rol. Landelijk waren vooral Niloc uit Amsterdam en V&K uit Groningen die de dienst uit maakten. Pas in 1943 wist de herenploeg van Aalsmeer de hegemonie van Niloc in het district West A doorbreken. Als kampioen van dat district mocht worden deelgenomen aan de halve competitie om de nationale titel. De titel werd toen gewonnen door V&K, Aalsmeer eindigde als derde. De andere verenigingen die toen aan de kampioenscompetitie deelnamen waren Hellas uit Den Haag, Hercules uit Hengelo en DES uit Eindhoven.
Jaren De Hondt (1943 - 1979)
bewerken
Dick de Hondt, was een van de eerste Nederlands handbaltrainers met een trainersdiploma. De Hondt kwam in 1947 naar Aalsmeer en zou gedurende 20 jaar zijn stempel op de vereniging drukken. Zijn kennis van de sport, zijn visie en zijn internationale contacten zorgden ervoor dat handbal bij Aalsmeer een zeer grote vlucht nam. Al spoedig werd ook zaalhandbal populair. De aanwezigheid van de veiling Bloemenlust zorgde ervoor dat Aalsmeer een pioniersrol kon gaan spelen. Ook elders werd in geïmproviseerde zalen met steeds groter wordend enthousiasme binnen gespeeld, echte sporthallen bestonden namelijk toendertijd nog niet. In Amsterdam was er de (Oude) RAI in de Ferdinand Bolstraat, die al spoedig het toneel werd van een steeds maar groeiende competitie. Het herenteam van Aalsmeer speelde een belangrijke rol. Nadat in 1952 de officieuze nationale titel werd behaald in een proef toernooi, volgden in de seizoenen 1953-54 en 1958-59 het Kampioenschap van Nederland. De ervaringen, opgedaan in vele internationale toernooien in Duitsland (München, Bremen en Hamburg) kwamen hierbij goed van pas. Langzamerhand ging het zaalhandbal het veldhandbal overvleugelen. Het aantal leden groeide, evenals de publieke belangstelling. De wedstrijden in de RAI tussen bijvoorbeeld Aalsmeer en Niloc trokken zo'n 3000 bezoekers. Het Anjertoernooi kwam in Bloemenlust van de grond en trok jaren achtereen vele honderden toeschouwers. Het succes van het eerste herenteam sprak de jeugd in Aalsmeer-Oost aan: steeds meer jongens gingen handballen. Een wegencompetitie en later de schoolhandbal toernooien wekten de belangstelling van de jeugd nog meer op. In 1967 vertrok Dick de Hondt bij de handbalvereniging. Bij zijn afscheid werd hij tot Lid van Verdienste van de vereniging benoemd.
Opmars Aalsmeer en de waarden van Jac Stammes (1979 - 1990)
bewerkenNa enkele jaren zonder succes, verscheen de herenploeg van Aalsmeer opnieuw in de bovenste regionen van het Nederlandse handbal. In 1984/85 weet Aalsmeer het landskampioenschap te behalen en voor het eerst na jaren speelde Aalsmeer weer eens Europees handbal. Tijdens de Europese campagne in 1985/86, treft Aalsmeer het Poolse van Wybrzeże Gdańsk, maar het krachtsverschil tussen die twee ploegen was groot; een totale stand van 60-41 (27-25; 33-23). Aalsmeer won in 1986/87 de nationale beker voor het eerst, ten koste van de Limburgse Sittardia. De winst in de landelijke beker maakte dat Aalsmeer in het Europese bekerwinnaars toernooi mocht spelen. Daarin speelde Aalsmeer in de eerste ronde tegen het Britse Manchester United Salford (32-11). In de tweede ronde was het SKA Minsk uit de Sovjet-Unie die tegen Aalsmeer mocht spelen. Er werd met een stand van 22-28 verloren en Aalsmeer was uitgeschakeld in Europa. Door de tweede bekerwinst in het jaar 1988/89 kon de club voor de tweede keer deelnemen aan het hetzelfde toernooi. In de eerste ronde verloor Aalsmeer met 23-20 op eigen grond van de club Belgische HC Herstal. In de return won Aalsmeer met 15-12 en het door naar de volgende ronde met uitdoelpunten. In de achtste finale trof Aalsmeer het Poolse Wybrzeże Gdańsk waar ze in het seizoen 1985/86 al tegen hadden gespeeld, net als bij de laatste ontmoeting namen de Polen de overhand en hadden een totale score van 41-51 (20-24; 21-27).
De jaren '80 stond ook in het teken van de opmars van clubicoon Jac Stammes. Gedurende 16 jaar dat Stammes handbalde voor de Aalsmeerders stond hij in de basis van de grote succes van de heren. Van de promotie naar de eredivisie in 1979/80, tot het behalen van de nationale titel in 1984/85 en het winnen van de landelijke beker in 1986/87 en 1988/89. Omdat Stammes al heel spoedig betrokken was bij het trainen van afdelings- en regio-jeugdselecties, zag hij kans om zeer talentvolle jongens naar Aalsmeer te laten komen en dat steeds op een tijdstip dat hij ze zelf nog een aantal jaar bij de junioren kon vormen. Enkele van deze jonge handballers waren René Pie, Patrick Kersten, Freek Aalmoes, Benito Leideren en Jeroen Hölscher. Onder leiding van Jac Stammes, werden de jeugdteams regelmatig afdelings- en/of regionaal kampioen en mochten deelnemen aan het toernooi om het kampioenschap van Nederland, daarin de jeugdteams regelmatig succes hadden. Na het overlijden van Stammes organiseerde Aalsmeer jaarlijks de Jac Stammes Cup voor jeugdteams.
Opkomst jaren '90 (1990 - 2000)
bewerkenTijdens het seizoen 1994/95 nam de Thrifty Aalsmeer deel aan de Euro City Cup. De tegenstander in de eerste ronde van Aalsmeer was het Litouwse Ula Varena. De Litouwers werden met 50-46 (29-21; 21-25) verslagen. In de tweede ronde werd Aalsmeer uitgeschakeld door de Kroatische GRK Varaždin. In hetzelfde seizoen werd Aalsmeer weer landskampioen van Nederland en kwalificeerde de herenploeg zich voor de Champions League, waar ze door het Italiaanse Pallamano Trieste uitgeschakeld met een score van 55-43. In hetzelfde seizoen 1995/96 verloor Aalsmeer de bekerfinale van E&O Emmen. De Emmenaren won dat jaar ook het landskampioenschap ten koste van Aalsmeer, echter plaatste van Aalsmeerders zich voor de Cup Winners' Cup voor het volgende handbalseizoen. De club moest de eerste ronde al buigen voor het Spaanse Bidasoa CD met een totale score van 37-69 (20-33; 17-36).
Het seizoen daarop werd het herenteam voor de derde keer winnaar van de landelijke beker. Aalsmeer won van het Geleense Vlug en Lenig met 28-23.[3] Hetzelfde seizoen speelde de herenploeg in een Europees toernooi, waar het Belgische Union Beynoise werd verslagen met een totaalscore van 41-52 (24-21; 17-31). In de achtste finale van de EHF Cup speelde Aalsmeer tegen het Spaans van Club Balonmano de Valladolid, waar Aalsmeer verloor met 48-63 (30-29; 18-34).
Tijdens het seizoen 1998/99 speelde Aalsmeer de Cup Winners' Cup, waar ze in de tweede ronde tegen het Franse Sporting Toulouse '31 verloren.
Het seizoen daarop won Aalsmeer voor de vierde keer de landelijke beker. De tegenstander in de finale was het Noord-Brabantse Tachos. In dat zelfde seizoen wist de herenploeg zich weer te kronen als kampioen van Nederland, terwijl in de EHF-beker de club werd uitgeschakeld door het Duitse SG Flensburg-Handewitt met een totaal stand van 41-66 (23-29; 18-37).
Bij de dames was het seizoen 1991/92 een succesvol seizoen van de Aalsmeerse dames. Naast de landstitel werd ook de nationale beker gewonnen. Daarmee behaalde de dames tevens Europees handbal. In de Champions Cup speelde ze in de eerste ronde tegen het Belgische Initia Hasselt. Met een totaalstand van 41-25 (21-11; 20-14) tegen de Belgische ploeg gingen de dames makkelijk naar de tweede ronde van de Champions Cup. In de tweede ronde wachtte het Roemeense Chimistul Ramnicu Valcea. De damesploeg wiste niet te winnen van de Roemeense dames en werden uitgeschakeld. Na de successen in begin jaren '90 wisten de dames van Aalsmeer niet meer mee te spelen voor de prijzen.
Succes in begin nieuwe eeuw (2000 - 2004)
bewerkenIn het seizoen 2000/01 won de herenploeg van Aalsmeer voor de tweede jaar op rij de landstitel. Ook gekwalificeerde de herenploeg zich voor de Champions League. Echter werd de ploeg toen uitgeschakeld door een oude bekende, het Wit-Russische SKA Minsk. Na de nederlaag in de Champions League speelde Aalsmeer mee in de EHF Cup, daar werd ook Aalsmeer meteen uitgeschakeld het Portugese Sporting CP met een score van 61-53 (31-23; 30-30).
Het seizoen hierna verloor de herenploeg van Aalsmeer de bekerfinale van E&O. In Champions League won Aalsmeer de eerste ronde tegenover het Bulgaarse Lokomotiv Varna. In de tweede ronde speelde Aalsmeer tegen Zweedse Redbergslids IK. Aalsmeer verloor beide wedstrijden met 53-61 (24-31, 29-30) en werd teruggebracht in de EHF Cup, waar hij Aalsmeer werd uitgeschakeld door Roemeense Dinamo Bucuresti met een totaalscore van 50-56 (26-24; 24-32).
In het seizoen 2002/03 en 2003/04 behaalde de herenploeg van Aalsmeer finales voor het landstitel. Aalsmeer won in het seizoen 2002/03 van E&O en in het seizoen 2003/04 werd er gewonnen van Bevo HC.
Overheersing Noord-Hollanders en start Beneliga (2004 - 2015)
bewerkenSinds de eeuwwisseling domineerde naast de herenploeg van Aalsmeer, ook provincie genoot Volendam het Nederlandse handbal. Aalsmeer wist in het seizoen 2004/05 niet de titel te behouden en tevens niet te kwalificeren in voor een Europees toernooi. In de Champions League werd Aalsmeer uitgeschakeld door HC Granitas Kaunas. Echter speelde de herenploeg hierdoor nog de EHF Cup, hier werd het team in de tweede ronde verslagen door de Oostenrijkse UHK Wolfhose West Wien.
In de daaropvolgende jaren waren behaalde de herenploeg geen hoge resultaten in de eredivisie, afgezien van een bekerfinale die in 2008 die gewonnen werd ten koste van de Volendam. In het seizoen 2008/09 ging het herenteam weer de andere kant op; de club won de zevende landstitel. In de Best-of-Tree finale won het herenteam van Bevo HC en in de beker wist Aalsmeer te schoppen tot aan de finale, maar na de verlenging in de finale was Volendam te sterk. Ook won Aalsmeer de tweede editie van de Beneliga (2008/09) door in de finale van Volendam te winnen met 27-33. In datzelfde seizoen speelde Aalsmeer in de Cup Winners' Cup. In de eerste ronde won Aalsmeer van de Luxemburgse HBC Bascharage, in totaal werd het 61-79 (34-43; 27-36) maar in de volgende ronde volgde een uitgeschakeld tegen het Franse van Paris Handball 69-55 (37-24; 32-31).
Succesformule (2014 - heden)
bewerkenNadat FLH zich had teruggetrokken uit de Benelux Liga, is het concept van een toernooi naar een competitie gegaan waar het eerste herenteam van Aalsmeer sinds de eerste editie meespeelde. In het 2016/17 was naast het eerste team in de BENE-League, ook het tweede team op het hoogste niveau van Nederland gaan spelen (eredivisie). Naast de promotie van Aalsmeer 2 naar de eredivisie was het derde herenteam van Aalsmeer al snel actief in de eerste divisie. Ook op jeugd niveau gaat het tot heden goed met Aalsmeer. Sinds de invoering van de Landelijke Jeugd Divisie (LJD) was een hoogtepunt dat de heren A1 in 2018/19 en 2019/20 kampioen van Nederland werd gekroond onder leiding van trainer/coach van Wai Wong.[4]
Selectie 2020/21
bewerken| Nr. | Naam | Nationaliteit | Geboortedatum | Vorige club |
|---|---|---|---|---|
| Keepers | ||||
| 12 | Marco Verbeij | Nederland
|
26-07-1997 | Eigen jeugd |
| 21 | René de Knegt | Nederland
|
10-03-1996 | Hurry-Up
|
| Hoekspeler | ||||
| 3 | Nils Dekker | Nederland
|
01-12-1994 | Eigen jeugd |
| 6 | Tom de Bruin | Nederland
|
15-02-2002 |  DHK Flensborg
|
| 8 | Donny Vink | Nederland
|
01-08-1998 | Hellas
|
| 32 | Jeromy van der Ban | Nederland
|
14-01-2002 | Eigen jeugd |
| Opbouwspeler | ||||
| 4 | Jimmy Castien | Nederland
|
25-08-1989 | Eigen jeugd |
| 7 | Don Hartog | Nederland
|
06-03-2000 | Eigen jeugd |
| 10 | Niels de Jong | Nederland
|
05-12-1996 | Quintus
|
| 14 | Rob Jansen | Nederland
|
01-08-1994 | Tachos
|
| 17 | Vaidas Trainavicius |  Litouwen
|
04-11-1988 | Hurry-Up
|
| 19 | Marwin van Offeren | Nederland
|
01-10-1996 | E&O
|
| 22 | Tim Bottinga | Nederland
|
16-02-1994 | Quintus
|
| 24 | Pepijn Michielsen | Nederland
|
05-03-1997 | Hellas
|
| Cirkelspeler | ||||
| 13 | Samir Benghanem | Nederland
|
10-12-1993 | Hellas
|
| 20 | Max de Maat | Nederland
|
14-03-1997 | Quintus
|
Technische staf
| Functie | Naam | Nationaliteit | Geboortedatum |
|---|---|---|---|
| Hoofdtrainer | Bert Bouwer | Nederland
|
23-01-1952 |
| Assistent-coach | Wai Wong | Nederland
|
13-03-1988 |
| Keeperstrainer | Jeffrey Groeneveld | Nederland
|
10-11-1972 |
| Verzorger | David Siebeler | Nederland
|
31-07-1989 |
| Verzorger | Menno van der Grift | Nederland
|
27-04-1985 |
| Verzorger | Robert Baarder | Nederland
|
09-10-1960 |
Lijst van trainers
bewerkenHeren
- 1992–1996:
Jan Alma - 1996–1998: Peter Tier
- 1998–2000: Sjors Röttger
- 2000–2004: René Romeijn
- 2004–2005: Alex Vaassen
- 2005–2007: Willem Geleijn
- 2007–2009:
Alex Curescu - 2009–2010: Björn Budding
- 2010–2016: René Romeijn
- 2016–2017: Will Plugge (a.i.)
- 2017–2023: Bert Bouwer
- 2023–heden: Wai Wong
Jac Stammes Cup
bewerkenIn het Paasweekeinde organiseert Handbal Aalsmeer een jeugdhandbaltoernooi, het Jac Stammes Cup. Het toernooi werd opgedragen aan oud-Aalsmeerspeler Jac Stammes die op jonge leeftijd overleed. In het begin werd het toernooi in samenwerking met toernooi-organisatie Eurosportring georganiseerd. Vanaf 2003 heeft Aalsmeer de volledige organisatie in handen. Handbalverenigingen uit heel Nederland schrijven zich in om het toernooi te spelen. Het toernooi vindt plaats in meerdere sporthallen, waaronder De Bloemhof (Aalsmeer), de Proosdijhal (Kudelstaart) en De Scheg (Uithoorn).
Resultaten
bewerkenHeren (1956 - heden)
bewerken- Eredivisie
- HandbalNL League
- Districtsklasse
- Eerste divisie
Dames (2001 - heden)
bewerkenEuropese wedstrijden
bewerkenZowel de heren als dames speelden Europese handbal.[5]
Heren
bewerken| Seizoen | Competitie | Ronde | Land | Club | Totaalscore | 1e W | 2e W |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1959/60 | Champions Cup | 1/4F |
|
Frisch Auf Göppingen | 27 - 17 | ||
| 1985/86 | Champions Cup | 1R | 
|
Wybrzeze Gdansk | 60 - 48 | 27 - 25 | 33 - 23 |
| 1987/88 | Cup Winners’ Cup | 1R | 
|
Manchester United Salford | 32 - 11 | ||
| 8F | 
|
SKA Minsk | 22 - 28 | ||||
| 1989/90 | Cup Winners’ Cup | 1R | .svg){kind=small}
|
HC Herstal | 35 - 35 | 23 - 20 | 12 - 15 |
| 8F |
|
Wybrzeze Gdansk | 41 - 51 | 20 - 24 | 21 - 27 | ||
| 1994/95 | City Cup | L16 |
|
Ula Varena | 50 - 46 | 29 - 21 | 21 - 25 |
| 8F | 
|
Varteks Tivar Varazdin | 40 - 36 | 21 - 15 | 19 - 21 | ||
| 1995/96 | Champions League | L16 | 
|
Principe Trieste | 55 - 43 | 26 - 18 | 29 - 25 |
| 1996/97 | Cup Winners’ Cup | L16 | 
|
Elgorriaga Bidasoa | 37 - 69 | 20 - 33 | 17 - 36 |
| 1997/98 | EHF Cup | L16 |
|
Union Beynoise | 41 - 52 | 24 - 21 | 17 - 31 |
| 8F |
|
Club Balonmano de Valladolid | 48 - 63 | 30 - 29 | 18 - 34 | ||
| 1998/99 | Cup Winners’ Cup | L16 | 
|
SKAF Minsk | 39 - 43 | 24 - 24 | 15 - 19 |
| 8F | 
|
Sporting Toulouse '31 | 51 - 39 | 27 - 18 | 24 - 21 | ||
| 1999/00 | EHF Cup | L16 | 
|
HC Berchem | 41 - 59 | 25 - 31 | 16 - 28 |
| 8F |
|
SG Flensburg-Handewitt | 41 - 66 | 23 - 29 | 18 - 37 | ||
| 2000/01 | Champions League | 1R |
|
SKA Minsk | 54 - 42 | 28 - 20 | 24 - 22 |
| EHF Cup | 2R | 
|
Sporting CP | 61 - 53 | 31 - 23 | 30 - 30 | |
| 2001/02 | Champions League | 1R | 
|
Lokomotiv Varna | 61 - 47 | 34 - 24 | 27 - 23 |
| 2R | 
|
Redbergslids IK | 53 - 61 | 24 - 31 | 29 - 30 | ||
| EHF Cup | 3R | 
|
Dinamo Bucuresti | 50 - 56 | 26 - 24 | 24 - 32 | |
| 2002/03 | EHF Cup | 1R | 
|
HC Tallas | 46 - 50 | 24 - 21 | 22 - 29 |
| 3R | 
|
RK Izvidac Ljubuski | 61 - 53 | 32 - 25 | 29 -28 | ||
| 2003/04 | Champions League | Kwa. |
|
HC Bosna BH Gas | 57 - 64 | 21 - 29 | 36 - 35 |
| EHF Cup | 2R |
|
Eynatten-Raeren | 41 - 41 | 23 - 21 | 19 - 20 | |
| 3R |
|
CB Valencia | 56 - 43 | 30 - 23 | 26 - 20 | ||
| 2004/05 | Champions League | Kwa. |
|
HC Granitas Kaunas | 54 - 46 | 27 - 21 | 27 - 25 |
| EHF Cup | 2R | 
|
UHK Wolfhose West Wien | 50 - 56 | 25 - 30 | 25 - 26 | |
| 2008/09 | Cup Winners’ Cup | Kwa. |
|
HBC Bascharage | 61 - 79 | 34 - 43 | 27 - 36 |
| 2R |
|
Paris Handball | 69 - 55 | 37 - 24 | 32 - 31 | ||
| 2009/10 | EHF Cup | 1R | 
|
Fram | 53 - 60 | 23 - 30 | 30 - 30 |
| 2010/11 | Cup Winners’ Cup | 3R |
|
Tremblay en France | 54 - 47 | 31 - 23 | 23 - 24 |
| 2015/16 | Cup Winners’ Cup | 3R | 
|
Ramat Hashron "vitania" HC | 55 - 54 | 22 - 22 | 33 - 32 |
| L16 |
|
HB Esch | 48 - 55 | 26 - 30 | 22 - 25 | ||
| 1/4F | 
|
Fyllingen Bergen | 55 - 48 | 31 - 20 | 24 - 28 | ||
| 2018/19 | EHF Cup | 2R | 
|
Vojvodina | 55 - 44 | 29 - 21 | 26 - 23 |
Dames
bewerken| Seizoen | Competitie | Ronde | Land | Club | Totaalscore | 1e W | 2e W |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1991/92 | Champions Cup | Kwa. |
|
Initia Hasselt | 41 - 25 | 21 - 11 | 20 - 14 |
| 1R |
|
Chimistul Ramnicu Valcea | 71 - 53 | 40 - 29 | 31–24 |
Erelijst
bewerkenHeren
bewerken| Competitie | Aantal | Jaren |
|---|---|---|
| Benelux | ||
| Kampioen BENE-LIGA | 1x | 2008/09 |
| Nationaal | ||
| Landskampioenschap | 13x | 1953/54, 1958/59, 1984/85, 1994/95, 1999/00, 2000/01, 2002/03, 2003/04, 2008/09, 2017/18, 2018/19, 2020/21, 2021/22 |
| Bekerwinnaar | 7x | 1986/87, 1988/89, 1997/98, 1999/00, 2003/04, 2007/08, 2023/24 |
| Supercup | 6x | 1998, 2000, 2001, 2003, 2008, 2018 |
| Eerste divisie | 3x | 1965/66, 1979/80, 1981/82 |
| Regionaal | ||
| Regio west-A | 4x | 1954, 1958, 1959, 1962 |
Dames
bewerken| Competitie | Aantal | Jaren | |||
|---|---|---|---|---|---|
| Nationaal | |||||
| Landskampioenschap | 1x | 1990/91 | |||
| Bekerwinnaar | 1x | 1990/91 | |||
| Eerste divisie | 2x | 2001/02, 2011/12 | |||
Andere teams
bewerken| Competitie | Aantal | Jaren |
|---|---|---|
| Heren 2 | ||
| Eerste divisie | 6x | 1990/91, 1994/95, 1995/96, 2004/05, 2012/13, 2015/16 |
| Heren 3 | ||
| Tweede divisie | 4x | 2007/08, 2009/10, 2014/15, 2015/16 |
Zie ook
bewerken- ↑ Nieuwe sponsor, nieuwe clubnaam: Greenpark Tigers, Marketing Tribune Redactie Sponsoring, 18 jul 2018. Gearchiveerd op 14 januari 2021.
- ↑ Wayback Machine. web.archive.org (7 mei 2003). Gearchiveerd op 7 mei 2003. Geraadpleegd op 15 maart 2020.
- ↑ De beker is mooi, maar titel gaat voor bij Aalsmeer, Trouw, 27 april 1998. Gearchiveerd op 26 oktober 2020.
- ↑ Stijn, Topsportprogramma Aalsmeer deugt: A-junioren landskampioen. Handbal Inside (4 maart 2020). Geraadpleegd op 3 april 2020.
- ↑ (en) Green Park Handbal Aalsmeer - Players, Team & Season Info | EHF. www.eurohandball.com. Gearchiveerd op 11 juli 2020. Geraadpleegd op 9 juli 2020.
