Killing Joke

Killing Joke is een invloedrijke Britse band van overwegend postpunk-strekking, die in de jaren tachtig zijn hoogtepunt beleefde.

Killing Joke
Killing Joke op het Ilosaarirock festival in Joensuu, Finland, 2009
Achtergrondinformatie
Jaren actief	1978 - 1996 2002 - heden
Oorsprong	Londen
Genre(s)	postpunk, new wave, gothic rock, industrial, alternatieve rock, heavy metal
Label(s)	Candlelight Records, Cooking Vinyl, Zuma Recordings, Butterfly Recordings, Invisible Records, E.G. Records, Malicious Damage
Bezetting
Huidige leden	Jaz Coleman Martin "Youth" Glover Paul Ferguson
Oud-leden	Reza Udhin Martin Atkins Dave 'Taif' Ball Ben Calvert Geoffrey Dugmore Troy Gregory Dave Grohl Nick Holywell-Walker Dave Kovacevic Joe Mojica Ted Parsons Paul Raven † Kevin "Geordie" Walker †
Officiële website
(en) IMDb-profiel
(en) Allmusic-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal    Muziek

Biografie

De groep werd in 1978, toen na het hoogtepunt van de punk nieuwe stijlen opkwamen, opgericht door zanger Jaz Coleman, die later ook als componist van klassieke muziek bekend is geworden. Zijn medewerkers waren Paul Ferguson op de drum, Kevin Walker ('Geordie') op de gitaar en Martin Glover ('Youth') op de basgitaar. De naam Killing Joke verwijst naar een legendarische sketch uit Monty Python's Flying Circus over de Tweede Wereldoorlog: daarin heeft een Brits uitvinder een grap bedacht die zodanig geniaal is, dat iedereen die ze hoort onmiddellijk sterft van het lachen; dit massavernietigingswapen wordt dan ook, in een Duitse vertaling, tegen de nazi's ingezet.

Reeds in 1979 scoorden ze een alternatieve hit met 'Turn to red', waarbij ze de steun genoten van de bekende radio-dj John Peel. Dankzij dit succes sleepten ze een contract bij het label EG Music in de wacht. Hun debuutalbum, eveneens Killing Joke getiteld, sloeg aan, en enkele singles kwamen de Britse hitlijsten binnen. 'Wardance', het sarcastische 'Follow the Leaders' en 'Empire Song' zijn culthits geworden. Killing Joke kwam in 1980 tevens in het voorprogramma van Joy Division terecht (slechts enkele weken voor de zelfmoord van Ian Curtis). De groep werd in die tijd gekenmerkt door een strak, hard gitaarspel en stevige zang, in een stijl die raakpunten met industrial had.

Coleman was zich echter steeds sterker op het occultisme gaan toeleggen, en raakte ervan overtuigd dat de wereld in 1982 onherroepelijk zou vergaan; hij besloot naar IJsland te vertrekken om er de apocalyps af te wachten. Daar componeerde hij een symfonie en nam hij een album op, met een groepje dat Theyr heette, de voorlopers van The Sugarcubes. In 1983 besloot hij naar Engeland terug te keren. Paul Raven werd de nieuwe bassist van de band. Martin Glover verliet in 1982 de band met onenigheid. Hij richtte de weinig succesvolle band Brilliant op en zette zich als producer voor anderen in. In 1994 keerde hij terug bij de groep.

In 1985 piekte de populariteit van Killing Joke; in dat jaar stond het bekende nummer "Love like blood" in de hitparades. Vanaf dit punt kwam er een andere wending in de stijl van de band; de albums uit de late jaren 80 vertoonden duidelijk meer mainstream-pop-invloeden. Tijdens de opnames van Outside the Gate, wat schijnbaar een solo-album van Coleman had moeten worden, ging de groep uit elkaar, om in 1990 weer tijdelijk terug bijeen te komen met drummer Martin Atkins.

Na de split ging Jaz Coleman, die een brede muzikale interesse had, oosterse muziek studeren in Egypte; hij verhuisde bovendien naar Nieuw-Zeeland en werd dirigent bij het filharmonisch orkest van Auckland, waarvoor hij eveneens stukken componeerde. Ondertussen verschenen enkele verzameluitgaven van Killing Joke; kortstondig kwam de band in 1994 opnieuw samen om het album Pandemonium op te nemen (blijkbaar gedeeltelijk in de Piramide van Cheops). Dit album is op commercieel vlak hun grootste succes geweest en bevat metal-invloeden, vermengd met Goatrance. Daarna viel de groep weer stil. Evenwel kwamen ze in het nieuws wegens het proces dat ze tegen Nirvana voerden wegens gelijkenis van het Nirvana-nummer "Come as You Are" met de eerdere Killing Jokes klassieker 'Eighties'.

Ondanks de toenmalige meningsverschillen met Nirvana, lijfde Killing Joke Dave Grohl als drummer in, toen het in 2003 uiteindelijk tot een reünie kwam. De band kwam met een nieuw album, getiteld Killing Joke (net als het debuutalbum dus), en een deel van de vorige albums werd heruitgegeven. Tevens verscheen een live-dvd en -cd. In 2006 volgde het nieuwe album Hosannas from the Basements of Hell. Eind 2010 gevolgd door Absolute dissent waarop "Big" Paul Ferguson op drums en Youth weer op de bas present op zijn. In april 2012 kwam MMXII uit. Op dit album laat Killing Joke horen nog immer te barsten van energie.

Van 19 juli 2012 tot midden augustus 2012 was zanger Coleman vermist.. Midden augustus 2012 gaf hij een teken van leven vanuit de Sahara. Geordie Walker overleed op 26 november 2023 na een beroerte.

De groep heeft een imago van sarcasme en galgenhumor, dat met haar naam strookt.

Bezetting

Discografie

Albums

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Turn to red	10-1979	-	-	-	ep
Almost red	11-1979	-	-	-	ep
Killing Joke	08-1980	-	-	-
What's THIS for...!	06-1981	-	-	-
Revelations	07-1982	-	-	-
Birds of a feather	10-1982	-	-	-	ep
"Ha" Killing Joke live	04-11-1982	-	-	-	Livealbum
Fire dances	07-1983	-	-	-
Night time	02-1985	16-03-1985	10	9
Brighter than a thousand suns	11-1986	22-11-1986	72	3
Outside the gate	06-1988	-	-	-
The courtauld talks	1989	-	-	-
An incomplete collection 1980-1985	1990	-	-	-	Verzamelalbum
Extremities, dirt & various repressed emotions	11-1990	-	-	-
Laugh? I nearly bought one!	18-09-1992	-	-	-	Verzamelalbum
Pandemonium	02-08-1994	-	-	-
Jana live	02-1995	-	-	-	ep
Wilful days	05-1995	-	-	-	Verzamelalbum
BBC in concert	10-1995	-	-	-	Livealbum
Democracy	01-04-1996	-	-	-
Alchemy – The remixes	1996	-	-	-	Remixalbum
Wardance – The remixes	1998	-	-	-	Remixalbum
No way out but forward go!	06-05-2001	-	-	-	Livealbum
The unperverted pantomime	2003	-	-	-	Verzamelalbum
Killing Joke	28-07-2003	23-08-2003	100	1
Chaos for breakfast	2004	-	-	-	Verzamelalbum
For beginners	2004	-	-	-	Verzamelalbum
XXV Gathering: Let us prey	2005	-	-	-	Livealbum
Hosannas from the basements of hell	03-04-2006	-	-	-
Inside extremities: Mixes, rehearsals and live	2007	-	-	-	Verzamelalbum
Bootleg vinyl archive vol. 1	2007	-	-	-	Verzamelalbum
Bootleg vinyl archive vol. 2	2007	-	-	-	Verzamelalbum
The original unperverted pantomime	2008	-	-	-	Livealbum
Rmxd	2008	-	-	-	Verzamelalbum
The peel sessions 1979-1981	2008	-	-	-	Verzamelalbum
Duende - The Spanish sessions	2008	-	-	-	Verzamelalbum
Live at the Forum	2009	-	-	-	Livealbum
Requiem	22-09-2009	-	-	-	Livealbum
The gathering 2008	2009	-	-	-	Livealbum
In excelsis	23-06-2010	-	-	-	ep
Absolute dissent	27-09-2010	-	-	-
Down by the river	2011	-	-	-	Livealbum
MMXII	02-04-2012	-	-	-
Pylon	23-10-2015	31-10-2015	70	1

Singles

Single met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Top 40	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Love like blood	01-1985	09-03-1985	8	9	Nr. 5 in de Nationale Hitparade / Nr. 9 in de TROS Top 50

Single met hitnotering(en) in de Vlaamse Ultratop 50	Datum van verschijnen	Datum van binnenkomst	Hoogste positie	Aantal weken	Opmerkingen
Love like blood	1985	-			Nr. 10 in de Radio 2 Top 30

NPO Radio 2 Top 2000

Nummer met notering(en) in de NPO Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20	'21	'22	'23
Love Like Blood	-	554	-	-	-	-	-	-	-	-	1227	-	1169	1229	988	947	972	952	931	1036	984	993	1027	939	872

Bronnen, noten en/of referenties

Mediabestanden

Zie de categorie Killing Joke van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.