Bartolomeo Pacca: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
k #add_Authority_control |
||
| (7 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Paccaportrait.jpg|miniatuur]] |
[[Bestand:Paccaportrait.jpg|miniatuur]] |
||
[[Bestand:COA Cardinal Camerlingue template-Bartolomeo Pacca.svg|miniatuur|wapenschild als [[camerlengo]]]] |
[[Bestand:COA Cardinal Camerlingue template-Bartolomeo Pacca.svg|miniatuur|wapenschild als [[camerlengo]]]] |
||
'''Bartolomeo Pacca''' ([[Benevento (stad)|Benevento]] [[25 december]] [[1756]] - [[Rome (stad)|Rome]] [[19 april]] [[1844]]) was een Italiaans [[Kardinaal (geestelijke)|kardinaal]] en [[camerlengo]]<ref>{{Citeer web | url = http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bpacca.html | titel = Bartolomeo Cardinal Pacca | bezochtdatum = | auteur = | achternaam = | voornaam = | auteurlink = | medeauteurs = | datum = | formaat = | werk = Catholic Hierarchy | uitgever = | paginas = | taal = en | archiefurl = | archiefdatum = | citaat =}}</ref>. Hij maakte van nabij de overgang |
'''Bartolomeo Pacca''' ([[Benevento (stad)|Benevento]] [[25 december]] [[1756]] - [[Rome (stad)|Rome]] [[19 april]] [[1844]]) was een Italiaans [[Kardinaal (geestelijke)|kardinaal]] en [[camerlengo]]<ref>{{Citeer web | url = http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bpacca.html | titel = Bartolomeo Cardinal Pacca | bezochtdatum = | auteur = | achternaam = | voornaam = | auteurlink = | medeauteurs = | datum = | formaat = | werk = Catholic Hierarchy | uitgever = | paginas = | taal = en | archiefurl = | archiefdatum = | citaat =}}</ref>. Hij maakte van nabij de overgang mee van de [[Pauselijke Staat]] onder het [[Rome (departement)|napoleontisch bestuur in Rome]]: van afschaffing van deze staat, tot haar heroprichting na de val van [[Napoleon Bonaparte|Napoleon]] en het [[Congres van Wenen]] (1815). |
||
== Koninkrijk Napels == |
== Koninkrijk Napels == |
||
Pacca werd geboren in het toenmalige [[koninkrijk Napels]], in [[Benevento (stad)|Benevento]]. Zijn oom was er nog aartsbisschop geweest<ref>{{Citeer web | url = http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bpaccaf.html | titel = Archbishop Francesco Pacca | bezochtdatum = | auteur = | achternaam = | voornaam = | auteurlink = | medeauteurs = | datum = | formaat = | werk = Catholic Hierarchy | uitgever = | paginas = | taal = en | archiefurl = | archiefdatum = | citaat =}}</ref>. Na het volgen van middelbaar onderwijs bij de jezuïeten in [[Napels (stad)|Napels]] en priesterstudies in Rome, werd hij in 1785 tot priester gewijd. Zijn kerkelijke carrière verliep onmiddellijk in de |
Pacca werd geboren in het toenmalige [[koninkrijk Napels]], in [[Benevento (stad)|Benevento]]. Zijn oom was er nog aartsbisschop geweest<ref>{{Citeer web | url = http://www.catholic-hierarchy.org/bishop/bpaccaf.html | titel = Archbishop Francesco Pacca | bezochtdatum = | auteur = | achternaam = | voornaam = | auteurlink = | medeauteurs = | datum = | formaat = | werk = Catholic Hierarchy | uitgever = | paginas = | taal = en | archiefurl = | archiefdatum = | citaat =}}</ref>. Na het volgen van middelbaar onderwijs bij de jezuïeten in [[Napels (stad)|Napels]] en priesterstudies in Rome, werd hij in 1785 tot priester gewijd. Zijn kerkelijke carrière verliep onmiddellijk in de [[Romeinse Curie]]. |
||
== Apostolisch diplomaat == |
== Apostolisch diplomaat == |
||
| Regel 12: | Regel 12: | ||
[[Bestand:Pie VII Arrestation par le Général Radet.jpg|miniatuur|De Franse [[Etienne Radet|generaal Radet]] arresteerde [[paus Pius VII]] alsook kardinaal Pacca (1809)]] |
[[Bestand:Pie VII Arrestation par le Général Radet.jpg|miniatuur|De Franse [[Etienne Radet|generaal Radet]] arresteerde [[paus Pius VII]] alsook kardinaal Pacca (1809)]] |
||
[[Bestand:Fenestrelle Forte piazza.jpg|miniatuur|Pacca was in het fort van [[Fenestrelle]] opgesloten (1809-1813)]] |
[[Bestand:Fenestrelle Forte piazza.jpg|miniatuur|Pacca was in het fort van [[Fenestrelle]] opgesloten (1809-1813)]] |
||
Met de bezetting door [[Napoleontische tijd|napoleontische]] troepen kwam er een einde aan de eeuwenlange onafhankelijkheid van de [[Pauselijke Staat]]. In 1808 benoemde paus Pius VII Pacca tot proto-staatssecretaris doch in realiteit was hij de [[Kardinaal-staatssecretaris|staatssecretaris]] van de Heilige Stoel (1808-1814). Napoleon had immers de briljante staatssecretaris [[Ercole Consalvi|Consalvi]] opzij gezet (1806) en nadien verbannen naar Frankrijk (1810-1814). In 1809 |
Met de bezetting door [[Napoleontische tijd|napoleontische]] troepen kwam er een einde aan de eeuwenlange onafhankelijkheid van de [[Pauselijke Staat]]. In 1808 benoemde paus Pius VII Pacca tot proto-staatssecretaris doch in realiteit was hij de [[Kardinaal-staatssecretaris|staatssecretaris]] van de Heilige Stoel (1808-1814). Napoleon had immers de briljante staatssecretaris [[Ercole Consalvi|Consalvi]] opzij gezet (1806) en nadien verbannen naar Frankrijk (1810-1814). In 1809 bestormde de Franse gendarmerie op een nacht het pauselijk [[Palazzo del Quirinale|paleis op de Quirinaal]]. Pius VII had zich verschanst in de vertrekken van kardinaal Pacca; [[Etienne Radet|generaal Radet]] drong evenwel binnen. Pacca beschreef later met afschuw hoe de Fransen de deuren van het paleis hadden doorgehakt met bijlen<ref>{{Citeer boek | achternaam = Pacca | voornaam = Bartolomeo | auteurlink = | medeauteurs = | datum = 1830 | titel = Memorie storiche del ministero, de'due viaggi in Francia e della prigionia nel forte di San Carlo in Fenestrelle del Card. Bartolomeo Pacca | hoofdstuk = Capo VI | uitgever = | plaats = Pesaro | ISBN = | NUR = | pagina's = blz 92 | taal = it | URL = https://books.google.es/books?id=jEreNsbX9vAC&pg=PA92&hl=nl#v=onepage&q&f=false | bezochtdatum =}}</ref>. Pius VII en Pacca werden weggevoerd, zoals ook andere kardinalen, bijvoorbeeld [[Antonio Despuig y Dameto|Dameto]]. Pacca werd ervan beschuldigd een anti-Frans sentiment in het bezette Rome te stimuleren. Indien er rellen zouden komen door de arrestatie van generaal Radet, meende Napoleon dat het hoofd van kardinaal Pacca als eerste moest rollen<ref>{{Citeer boek | achternaam = Combier | voornaam = A. | auteurlink = | medeauteurs = | datum = 1892 | titel = Memoires du général Radet, d'après ses papiers personnels et les archives de l'état | hoofdstuk = hoofdstuk XIV Le [[Paus Pius VII|pape Pie VII]] | uitgever = frères Belin | plaats = [[Saint-Cloud]] | ISBN = | NUR = | pagina's = blz 244 | taal = fr | URL = http://gallica.bnf.fr/ark:/12148/bpt6k9600236k/f258.image | bezochtdatum =}}</ref>. |
||
De Fransen sloten Pacca op in het fort van [[Fenestrelle]] (1809-1813). Ondertussen zat Pius VII gevangen in [[Savona (stad)|Savone]] (1809-1813) en in [[Fontainebleau]] (1813-1814). Van Napoleon mocht Pacca een bezoek brengen aan Fontainebleau (1813), waarbij Pacca de paus aanspoorde tot toegevingen aan Napoleon: het zogenaamde concordaat van Fontainebleau. |
De Fransen sloten Pacca op in het fort van [[Fenestrelle]] (1809-1813). Ondertussen zat Pius VII gevangen in [[Savona (stad)|Savone]] (1809-1813) en in [[Fontainebleau]] (1813-1814). Van Napoleon mocht Pacca een bezoek brengen aan Fontainebleau (1813), waarbij Pacca de paus aanspoorde tot toegevingen aan Napoleon: het zogenaamde concordaat van Fontainebleau. |
||
Bij de val van Napoleon (1814-1815) wilde Pacca werk maken van het herstel van de Pauselijke Staat. Pacca moest evenwel de duimen leggen tegenover de teruggekeerde energieke diplomaat kardinaal Consalvi. Deze laatste voerde namens de paus het woord op het [[Congres van Wenen]] (1814-1815). Pacca hield zich verder enkel bezig met de [[Curie |
Bij de val van Napoleon (1814-1815) wilde Pacca werk maken van het herstel van de Pauselijke Staat. Pacca moest evenwel de duimen leggen tegenover de teruggekeerde energieke diplomaat kardinaal Consalvi. Deze laatste voerde namens de paus het woord op het [[Congres van Wenen]] (1814-1815). Pacca hield zich verder enkel bezig met de [[Romeinse Curie|Curie]]. |
||
== Curiekardinaal == |
== Curiekardinaal == |
||
Pacca was [[Lijst van camerlengo's|camerlengo]] van de katholieke kerk (1814-1824) en van het college van kardinalen (1837-1838). Hij was prefect van de [[Congregatie voor de Bisschoppen|Congregatie van het Consistorie]] (1818-1830). Hij was kardinaal-[[Suburbicair bisdom Ostia|bisschop van Ostia]] in Rome (1830-1844), bisschop van [[Suburbicair bisdom Frascati|Frascati]] (1818-1821) en [[Suburbicair bisdom Porto-Santa Rufina|Porto-Santa Rufina]] (1821-1830) en [[ |
Pacca was [[Lijst van camerlengo's|camerlengo]] van de katholieke kerk (1814-1824) en van het college van kardinalen (1837-1838). Hij was prefect van de [[Congregatie voor de Bisschoppen|Congregatie van het Consistorie]] (1818-1830). Hij was kardinaal-[[Suburbicair bisdom Ostia|bisschop van Ostia]] in Rome (1830-1844), bisschop van [[Suburbicair bisdom Frascati|Frascati]] (1818-1821) en [[Suburbicair bisdom Porto-Santa Rufina|Porto-Santa Rufina]] (1821-1830) en [[deken van het College van Kardinalen]] (1830-1844). Hij is ook kardinaal-priester geweest in de titelkerken van [[San Silvestro in Capite]] en van [[San Lorenzo in Lucina]], alsook [[aartspriester]] in de [[Sint-Jan van Lateranen|aartsbasiliek van Sint-Jan van Lateranen]]. Van 1824 tot zijn dood was hij ''pro-datarius'' of vicevoorzitter van de [[Apostolische Datarie]]. |
||
Pacca was tegen de opstand van de [[Carbonari]] in het nieuw opgerichte [[koninkrijk der Beide Siciliën]] maar was tegelijkertijd ook tegen koning [[Ferdinand I der Beide Siciliën]]. Hij betreurde de brute annexatie van zijn geboortestreek [[Benevento (provincie)|Benevento]] door Ferdinand I. Het pauselijk gezag in Zuid-Italië was er onbestaande geworden. |
Pacca was tegen de opstand van de [[Carbonari]] in het nieuw opgerichte [[koninkrijk der Beide Siciliën]] maar was tegelijkertijd ook tegen koning [[Ferdinand I der Beide Siciliën]]. Hij betreurde de brute annexatie van zijn geboortestreek [[Benevento (provincie)|Benevento]] door Ferdinand I. Het pauselijk gezag in Zuid-Italië was er onbestaande geworden. |
||
| Regel 28: | Regel 28: | ||
{{Appendix}} |
{{Appendix}} |
||
{{Bibliografische informatie}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Pacca}} |
{{DEFAULTSORT:Pacca}} |
||
| Regel 38: | Regel 39: | ||
[[Categorie:Prefect van de Romeinse Curie]] |
[[Categorie:Prefect van de Romeinse Curie]] |
||
[[Categorie:Camerlengo]] |
[[Categorie:Camerlengo]] |
||
[[Categorie:19e-eeuws bisschop]] |
|||
Huidige versie van 18 jan 2021 om 21:34
Bartolomeo Pacca (Benevento 25 december 1756 - Rome 19 april 1844) was een Italiaans kardinaal en camerlengo[1]. Hij maakte van nabij de overgang mee van de Pauselijke Staat onder het napoleontisch bestuur in Rome: van afschaffing van deze staat, tot haar heroprichting na de val van Napoleon en het Congres van Wenen (1815).
Koninkrijk Napels[bewerken | brontekst bewerken]
Pacca werd geboren in het toenmalige koninkrijk Napels, in Benevento. Zijn oom was er nog aartsbisschop geweest[2]. Na het volgen van middelbaar onderwijs bij de jezuïeten in Napels en priesterstudies in Rome, werd hij in 1785 tot priester gewijd. Zijn kerkelijke carrière verliep onmiddellijk in de Romeinse Curie.
Apostolisch diplomaat[bewerken | brontekst bewerken]
Met de formele titel van aartsbisschop van Tamiathis ofwel Damiata/Damietta[3] bekleed trok hij naar twee diplomatieke posten van de Heilige Stoel. Zo was hij eerst apostolisch nuntius in Keulen (1786-1794)[4], wat hij verliet bij de Franse invasie in het Rijnland, en vervolgens nuntius in Lissabon (1794-1802). In 1801 creëerde de pas benoemde paus Pius VII hem tot kardinaal. Pacca zou nog jaren aan de zijde van Pius VII blijven.
Napoleon[bewerken | brontekst bewerken]
Met de bezetting door napoleontische troepen kwam er een einde aan de eeuwenlange onafhankelijkheid van de Pauselijke Staat. In 1808 benoemde paus Pius VII Pacca tot proto-staatssecretaris doch in realiteit was hij de staatssecretaris van de Heilige Stoel (1808-1814). Napoleon had immers de briljante staatssecretaris Consalvi opzij gezet (1806) en nadien verbannen naar Frankrijk (1810-1814). In 1809 bestormde de Franse gendarmerie op een nacht het pauselijk paleis op de Quirinaal. Pius VII had zich verschanst in de vertrekken van kardinaal Pacca; generaal Radet drong evenwel binnen. Pacca beschreef later met afschuw hoe de Fransen de deuren van het paleis hadden doorgehakt met bijlen[5]. Pius VII en Pacca werden weggevoerd, zoals ook andere kardinalen, bijvoorbeeld Dameto. Pacca werd ervan beschuldigd een anti-Frans sentiment in het bezette Rome te stimuleren. Indien er rellen zouden komen door de arrestatie van generaal Radet, meende Napoleon dat het hoofd van kardinaal Pacca als eerste moest rollen[6].
De Fransen sloten Pacca op in het fort van Fenestrelle (1809-1813). Ondertussen zat Pius VII gevangen in Savone (1809-1813) en in Fontainebleau (1813-1814). Van Napoleon mocht Pacca een bezoek brengen aan Fontainebleau (1813), waarbij Pacca de paus aanspoorde tot toegevingen aan Napoleon: het zogenaamde concordaat van Fontainebleau.
Bij de val van Napoleon (1814-1815) wilde Pacca werk maken van het herstel van de Pauselijke Staat. Pacca moest evenwel de duimen leggen tegenover de teruggekeerde energieke diplomaat kardinaal Consalvi. Deze laatste voerde namens de paus het woord op het Congres van Wenen (1814-1815). Pacca hield zich verder enkel bezig met de Curie.
Curiekardinaal[bewerken | brontekst bewerken]
Pacca was camerlengo van de katholieke kerk (1814-1824) en van het college van kardinalen (1837-1838). Hij was prefect van de Congregatie van het Consistorie (1818-1830). Hij was kardinaal-bisschop van Ostia in Rome (1830-1844), bisschop van Frascati (1818-1821) en Porto-Santa Rufina (1821-1830) en deken van het College van Kardinalen (1830-1844). Hij is ook kardinaal-priester geweest in de titelkerken van San Silvestro in Capite en van San Lorenzo in Lucina, alsook aartspriester in de aartsbasiliek van Sint-Jan van Lateranen. Van 1824 tot zijn dood was hij pro-datarius of vicevoorzitter van de Apostolische Datarie.
Pacca was tegen de opstand van de Carbonari in het nieuw opgerichte koninkrijk der Beide Siciliën maar was tegelijkertijd ook tegen koning Ferdinand I der Beide Siciliën. Hij betreurde de brute annexatie van zijn geboortestreek Benevento door Ferdinand I. Het pauselijk gezag in Zuid-Italië was er onbestaande geworden.
Hij behaalde vele stemmen in de pausverkiezingen van 1829 en 1831 doch werd nooit tot paus verkozen. Zijn periode als camerlengo wordt herinnerd als een tijd van weinig financiële controle door Pacca; de pauselijke schatkist liep erg veel schade op[7].
Hij stierf na een lange carrière van meer dan 40 jaren kardinaalschap in 1844.
- ↑ (en) Bartolomeo Cardinal Pacca. Catholic Hierarchy.
- ↑ (en) Archbishop Francesco Pacca. Catholic Hierarchy.
- ↑ (en) Tamiathis Titular See; Tamiathitanus seu Damiatensis. Catholic Hierarchy.
- ↑ Pacca herinnerde zich van deze periode de vijandige sfeer van de kerkelijke keurvorsten van het Heilig Roomse Rijk tegen de pauselijke diplomaten.
- ↑ (it) Pacca, Bartolomeo (1830). Memorie storiche del ministero, de'due viaggi in Francia e della prigionia nel forte di San Carlo in Fenestrelle del Card. Bartolomeo Pacca, Pesaro, "Capo VI", blz 92.
- ↑ (fr) Combier, A. (1892). Memoires du général Radet, d'après ses papiers personnels et les archives de l'état. frères Belin, Saint-Cloud, "hoofdstuk XIV Le pape Pie VII", blz 244.
- ↑ (it) Maturi, Walter (1935). Enciclopedia Italiana. Treccani, la cultura italiana, "PACCA, Bartolomeo".