Cape Canaveral Space Force Station Lanceercomplex 46
Spaceport Florida Lanceercomplex 46 (LC-46), eerder bekend als Cape Canaveral Air Force Station Space Launch Complex 46 of kortweg SLC-46 is een lanceerplaats voor lichte draagraketten op het Cape Canaveral Space Force Station. Het wordt beheerd door Space Florida dat het lanceerterein uitbaat door het aan derden beschikbaar te stellen. LC-46 ligt op de oostelijkste punt van Cape Canaveral nabij LC-36 en is tevens het zuidelijkst liggende nog actieve lanceercomplex op deze ruimtehaven.
Geschiedenis
Het werd in de jaren 1980 aangelegd voor testvluchten van Trident II-raketten, ballistische raketten die vanaf onderzeeërs gelanceerd worden. Voor de bouw moest LC-43, een lanceerplaats waar tussen 1962 en 1984 2.038 sondeerraketten werden gelanceerd worden gesloopt. Voor sondeerraketten werd daarom LC-47 aangelegd. Na afloop van het Trident II-testprogramma werd LC-46 gedeactiveerd.
Van 1997 tot en met 1999 werd LC-46 (dat toen SLC-46 heette) door Lockheed Martin in gebruik genomen om er enkele Athena I en Athena II-raketten te lanceren.
Huidig gebruik
In 2010 werd het beheer van het terrein door de Amerikaanse luchtmacht over gedaan aan Space Florida. Dat is een organisatie van de staat Florida die in het leven is geroepen om commerciële ruimtevaartbedrijven naar de Space Coast (de regio rond Cape Canaveral) te halen en de ruimtevaartindustrie te ondersteunen. Space Florida heeft het lanceercomplex opgeknapt en geschikt gemaakt voor gebruik door meerdere partijen met verschillende lichte raketten. Het platform zag sindsdien slechts enkele lanceringen.
Vanaf LC-46 kunnen Minotaur-raketten van Northrop Grumman Space Systems (eerder Orbital ATK) en Vector-R-raketten van Vector Launch worden gelanceerd. Of de in ontwikkeling zijnde Vector-raketten nog altijd vanaf LC-46 worden gelanceerd is onduidelijk. Het bedrijf maakte na een faillissement een doorstart en het is niet duidelijk wat met de contracten is gebeurd. Op het Kennedy Space Center is inmiddels een concurrerend lanceerplatform; LC-48 aangelegd dat ook geschikt is voor mobiele lanceerinstallaties.
Hoewel Minotaurs ook vanaf LC-0B van de Mid-Atlantic Regional Spaceport op Wallops Island gelanceerd kunnen worden heeft LC-46 voor sommige missies het voordeel dat het zuidelijker gelegen Cape Canaveral dichter bij de evenaar ligt. Hierdoor krijgt de raket meer impuls van de aarde mee. Ook kan het een voordeel zijn de het complex op militair terrein ligt. LC-46 is voorzien van een verticale integratie faciliteit wat de lancering van sommige (meestal militaire) vrachten die verticale integratie[1] vereisen mogelijk maakt. De eerste lancering op LC-46 sinds de overname door Space Florida, vlucht ORS-5 met een Minotaur-IV vond plaats op 26 augustus 2017.[2] In februari 2019 liet Space Florida een bliksemafleider-installatie op LC-46 bouwen.[3]
Orion in-flight abort test
Ook heeft NASA vanaf LC-46 de in-flight abort test van het Orion-ruimtevaartuig gelanceerd. Bij deze vlucht werd een Orion-capsule op de voor deze vlucht ontwikkelde Abort Test Booster (ATB), oftewel een aangepaste Peacekeeper SR118-rakettrap van NGIS, gelanceerd. Toen deze combinatie de maximale dynamische druk[4] bereikte is de ontsnappingsraket bovenop de Orion-capsule afgevuur en heeft deze de capsule weggetrokken van de ATB.[5] NASA heeft deze test op 2 juli 2019 uitgevoerd.[6]
- ↑ noot: Verticale integratie is het monteren van de vracht op de raket waarbij de raket in verticale positie staat en blijft tot lancering. Dit moet bij vrachten die niet geschikt zijn om te kantelen.
- ↑ Launch Schedule SpaceFlightNow, gecontroleerd op 25 juli 2017
- ↑ (en) Tweet van Space Florida, Twitter, 14 februari 2019
- ↑ Noot: Maximale dynamische druk (Max Q) is het moment dat de druk op een raket door acceleratie en winddruk opgeteld het hoogste is
- ↑ Animatie van de Orion in flight abort test YouTube
- ↑ (en) Orion abort system passes in-flight abort test. SpaceNews.com (2 juli 2019). Geraadpleegd op 3 juni 2020.