(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Wet van Lenz - Wikipedia Naar inhoud springen

Wet van Lenz

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dit is een oude versie van deze pagina, bewerkt door 213.181.41.65 (overleg) op 4 dec 2006 om 21:26.
Deze versie kan sterk verschillen van de huidige versie van deze pagina.

De wet van Lenz is een bijzonder geval van de wet van Faraday en stelt dat iedere stroomverandering wordt tegengewerkt door een geïnduceerde elektrische spanning volgens:

hierin is

Uind de opgewekte elektrische spanning in Volt
I de elektrische stroom in ampère
L de zelfinductie van de spoel in Henry.

De wet is vernoemd naar de Baltisch-Duitse natuurkundige Heinrich Lenz. De beginletter L van zijn naam wordt gebruikt als symbool voor zelfinductie.

Een direct gevolg van de wet van Lenz is dat velden van twee naastgelegen (of concentrische) geleiders met tegengestelde stroom elkaar opheffen. Hiermee worden verbindingen gemaakt die zeer ongevoelig zijn voor stoorsignalen van buitenaf zoals bij Unshielded Twisted Pair en Coax kabels.

Het minteken in de formule duidt erop dat de wet van Lenz elke oorzaak van zijn onstaan tegenwerkt. Ze wordt echter niet verder gebruikt in berekeningen.