(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Hilmar Baunsgaard - Wikipedia Naar inhoud springen

Hilmar Baunsgaard

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
De printervriendelijke versie wordt niet langer ondersteund en kan weergavefouten bevatten. Werk uw browserbladwijzers bij en gebruik de gewone afdrukfunctie van de browser.
Hilmar Tormod Ingolf Baunsgaard
Hilmar Baunsgaard (1970)
Hilmar Baunsgaard (1970)
Geboren 26 februari 1920
Slagelse, Vlag van Denemarken Denemarken
Overleden 20 juni 1989
Gentofte Vlag van Denemarken Denemarken
Politieke partij Det Radikale Venstre
Beroep Politicus
Premier van Denemarken
Aangetreden 2 februari 1968
Einde termijn 11 oktober 1971
Monarch Frederik IX van Denemarken
Voorganger Jens Otto Krag
Opvolger Jens Otto Krag
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Hilmar Tormod Ingolf Baunsgaard (Slagelse, 26 februari 1920 - Gentofte, 20 juni 1989) was een Deens politicus. Hij werd in 1968 voor de links-liberale Det Radikale Venstre minister-president in een coalitie met de conservatieve Det Konservative Folkeparti en de liberale Venstre. Hij werd voorafgegaan en opgevolgd door de sociaaldemocraat Jens Otto Krag.

Zijn kabinet kreeg de kosten niet onder controle en moest de belastingen verhogen. Maatschappelijk gezien nam de regering-Baunsgaard progressieve maatregelen, zoals de afschaffing van censuur op pornografie en de legalisering van abortus. In de parlementsverkiezingen van 1971 verloor de regering haar meerderheid en kwamen de sociaaldemocraten weer in het zadel.

Baunsgaard wordt vaak de eerste vooraanstaande Deense politicus genoemd die televisie als belangrijkste medium zag om met zijn electoraat te communiceren.[1] Hij slaagde erin contact te leggen met de kiezers en werd vanaf halverwege de jaren zestig tot in de vroege jaren zeventig steeds tot meest betrouwbare politicus gekozen. Zijn periode als premier deed zijn reputatie echter geen goed. Hij bleef tot 1975 partijleider en verliet in 1977 het parlement.

Baunsgaard was de voornaamste pleitbezorger van Nordek, een plan voor een organisatie ten behoeve van Noordse economische samenwerking, enigszins vergelijkbaar met de Europese Economische Gemeenschap. Hoewel dit idee verwelkomd werd door zowel Zweden, Noorwegen als IJsland, kwam het uiteindelijk niet van de grond, omdat Finland niet wilde deelnemen wegens zijn relatie met de Sovjet-Unie. Vervolgens trad Denemarken toe tot de EEG.