(Translated by https://www.hiragana.jp/)
ATP-toernooi van Brisbane 2011 - Wikipedia Naar inhoud springen

ATP-toernooi van Brisbane 2011

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
ATP-toernooi van Brisbane 2011
Officiële naam Brisbane International
Editie 2011 (3e editie)
Stad, land BrisbaneAustralië
Locatie Queensland Tennis Centre
Datum 2–9 januari
Auspiciën ATP
Categorie ATP World Tour 250
Prijzengeld US$ 372.500
Deelnemers 32 enkel, 32 kwal. / 16 dubbel
Ondergrond hardcourt, buiten
Tegelijk met WTA-toernooi van Brisbane
Winnaar enkel Vlag van Zweden Robin Söderling
Winnaars dubbel Vlag van Tsjechië Lukáš Dlouhý
Vlag van Australië Paul Hanley
Vorige: 2010     Volgende: 2012
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Het ATP-toernooi van Brisbane 2011 (met de officiële naam Brisbane International) vond plaats van 2 tot en met 9 januari 2011. Er werd gespeeld op hardcourt-buitenbanen van het Queensland Tennis Centre in de Australische stad Brisbane. Dit was een van de drie toernooien die het begin van het ATP-seizoen inluidden.

Zie Tennistoernooi van Brisbane 2011 voor het overkoepelend artikel over dit toernooi.

Geplaatste spelers

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Speler Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Zweden Robin Söderling 5 winnaar
2. Vlag van Verenigde Staten Andy Roddick 8 finale Vlag van Zweden Robin Söderling
3. Vlag van Spanje Fernando Verdasco 9 eerste ronde Vlag van Duitsland Benjamin Becker
4. Vlag van Verenigde Staten Mardy Fish 16 tweede ronde Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek
5. Vlag van Cyprus Marcos Baghdatis 20 kwartfinale Vlag van Verenigde Staten Andy Roddick
6. Vlag van Spanje Feliciano López 32 tweede ronde Vlag van Zuid-Afrika Kevin Anderson
7. Vlag van Duitsland Florian Mayer 37 kwartfinale Vlag van Tsjechië Radek Štěpánek
8. Vlag van Oezbekistan Denis Istomin 40 tweede ronde Vlag van Australië Matthew Ebden

Prijzengeld en ATP-punten

[bewerken | brontekst bewerken]
Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaar $ 63.800 250
finale $ 33.600 150
halve finale $ 18.200 90
kwartfinale $ 10.370 45
tweede ronde $ 6.110 20
eerste ronde $ 3.620 0

Toernooischema

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
Q Qualifier
WC Deelname via wildcard
LL Lucky Loser
r Opgave / trok zich terug
w/o Walk-over
Alt Alternate
SE Special Exempt
PR Protected Ranking
d Diskwalificatie
Finale
         
1  Vlag van Zweden Robin Söderling 6 7  
2  Vlag van Verenigde Staten Andy Roddick 3 5  

Bovenste helft

[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
1  Vlag van Zweden R Söderling 6 6    
Q  Vlag van Verenigde Staten R Harrison 2 4       1  Vlag van Zweden R Söderling 6 7    
   Vlag van Duitsland M Berrer 1 7 6        Vlag van Duitsland M Berrer 3 67    
   Vlag van Israël D Sela 6 63 2       1  Vlag van Zweden R Söderling 6 6    
WC  Vlag van Australië J Millman 6 2 4       Q  Vlag van Australië M Ebden 3 2    
Q  Vlag van Australië M Ebden 4 6 6     Q  Vlag van Australië M Ebden 6 6  
   Vlag van Nederland T de Bakker 65 4       8  Vlag van Oezbekistan D Istomin 4 4    
8  Vlag van Oezbekistan D Istomin 7 6         1  Vlag van Zweden R Söderling 6 7  
4  Vlag van Verenigde Staten M Fish 6 6            Vlag van Tsjechië R Štěpánek 3 5  
Q  Vlag van Frankrijk A Mannarino 1 4       4  Vlag van Verenigde Staten M Fish 3 1    
   Vlag van Tsjechië R Štěpánek 5 6 6        Vlag van Tsjechië R Štěpánek 6 6    
   Vlag van Duitsland T Kamke 7 1 4          Vlag van Tsjechië R Štěpánek 6 6  
   Vlag van Frankrijk A Clément 4 3         7  Vlag van Duitsland F Mayer 3 3    
Q  Vlag van Litouwen R Berankis 6 6       Q  Vlag van Litouwen R Berankis 4 6 4
WC  Vlag van Australië B Tomic 2 2       7  Vlag van Duitsland F Mayer 6 4 6  
7  Vlag van Duitsland F Mayer 6 6    

Onderste helft

[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste ronde   Tweede ronde   Kwartfinale   Halve finale
6  Vlag van Spanje F López 6 7    
   Vlag van Duitsland P Petzschner 4 611       6  Vlag van Spanje F López 3 1    
   Vlag van Zuid-Afrika K Anderson 6 6          Vlag van Zuid-Afrika K Anderson 6 6    
LL  Vlag van Australië P Luczak 4 4            Vlag van Zuid-Afrika K Anderson 2 6 6  
   Vlag van Frankrijk G Simon 2 3            Vlag van Colombia S Giraldo 6 3 4  
   Vlag van Colombia S Giraldo 6 6          Vlag van Colombia S Giraldo 6 6  
   Vlag van Duitsland B Becker 6 62 6        Vlag van Duitsland B Becker 3 4    
3  Vlag van Spanje F Verdasco 1 7 3          Vlag van Zuid-Afrika K Anderson 2 6 2
5  Vlag van Cyprus M Baghdatis 3 7 6       2  Vlag van Verenigde Staten A Roddick 6 4 6
   Vlag van Frankrijk F Serra 6 5 4     5  Vlag van Cyprus M Baghdatis 6 6    
   Vlag van Duitsland D Brands 2 2          Vlag van Polen Ł Kubot 2 2    
   Vlag van Polen Ł Kubot 6 6         5  Vlag van Cyprus M Baghdatis 2 3  
   Vlag van Oekraïne O Dolgopolov 6 6         2  Vlag van Verenigde Staten A Roddick 6 6    
   Vlag van Rusland I Andrejev 4 4          Vlag van Oekraïne O Dolgopolov 4 1  
WC  Vlag van Australië M Matosevic 3 2       2  Vlag van Verenigde Staten A Roddick 6 6    
2  Vlag van Verenigde Staten A Roddick 6 6    

Geplaatste teams

[bewerken | brontekst bewerken]
Nr. Team Rang Resultaat Uitgeschakeld door
1. Vlag van Wit-Rusland Maks Mirni
Vlag van Canada Daniel Nestor
10 halve finale Vlag van Tsjechië Lukáš Dlouhý
Vlag van Australië Paul Hanley
2. Vlag van Polen Łukasz Kubot
Vlag van Oostenrijk Oliver Marach
21 eerste ronde Vlag van Australië Carsten Ball
Vlag van Australië Chris Guccione
3. Vlag van Tsjechië Lukáš Dlouhý
Vlag van Australië Paul Hanley
36 winnaars
4. Vlag van Zweden Robert Lindstedt
Vlag van Roemenië Horia Tecău
40 finale Vlag van Tsjechië Lukáš Dlouhý
Vlag van Australië Paul Hanley

Prijzengeld en ATP-punten

[bewerken | brontekst bewerken]
Resultaat Prijzengeld ATP-punten
winnaars $ 20.430 250
finale $ 10.740 150
halve finale $ 5.820 90
kwartfinale $ 3.330 45
eerste ronde $ 1.950 0

Toernooischema

[bewerken | brontekst bewerken]
Eerste ronde   Kwartfinale   Halve finale   Finale
1  Vlag van Wit-Rusland M Mirni
 Vlag van Canada D Nestor
3 6 [10]  
   Vlag van Nederland T de Bakker
 Vlag van Rusland D Toersoenov
6 3 [5]     1  Vlag van Wit-Rusland M Mirni
 Vlag van Canada D Nestor
6 6    
   Vlag van Australië R Junaid
 Vlag van Duitsland T Kamke
4 6 [12]      Vlag van Duitsland B Becker
 Vlag van Duitsland M Kohlmann
1 2    
   Vlag van Duitsland B Becker
 Vlag van Duitsland M Kohlmann
6 1 [14]       1  Vlag van Wit-Rusland M Mirni
 Vlag van Canada D Nestor
4 2    
3  Vlag van Tsjechië L Dlouhý
 Vlag van Australië P Hanley
7 6         3  Vlag van Tsjechië L Dlouhý
 Vlag van Australië P Hanley
6 6    
   Vlag van Israël J Erlich
 Vlag van Israël A Ram
61 2       3  Vlag van Tsjechië L Dlouhý
 Vlag van Australië P Hanley
6 7  
Alt  Vlag van Oekraïne O Dolgopolov
 Vlag van Oezbekistan D Istomin
4 4        Vlag van Frankrijk A Clément
 Vlag van Slowakije M Mertiňák
4 63    
   Vlag van Frankrijk A Clément
 Vlag van Slowakije M Mertiňák
6 6         3  Vlag van Tsjechië L Dlouhý
 Vlag van Australië P Hanley
6    
WC  Vlag van Australië M Ebden
 Vlag van Australië P Luczak
6 6         4  Vlag van Zweden R Lindstedt
 Vlag van Roemenië H Tecău
4 r  
   Vlag van Frankrijk F Serra
 Vlag van Frankrijk G Simon
3 2       WC  Vlag van Australië M Ebden
 Vlag van Australië P Luczak
3 7 [11]  
   Vlag van Verenigde Staten E Butorac
 Vlag van Curaçao J-J Rojer
7 68 [2]   4  Vlag van Zweden R Lindstedt
 Vlag van Roemenië H Tecău
6 62 [13]  
4  Vlag van Zweden R Lindstedt
 Vlag van Roemenië H Tecău
62 7 [10]       4  Vlag van Zweden R Lindstedt
 Vlag van Roemenië H Tecău
4 6 [10]
   Vlag van Duitsland P Petzschner
 Vlag van Oostenrijk A Peya
7 3 [11]          Vlag van Duitsland P Petzschner
 Vlag van Oostenrijk A Peya
6 3 [4]  
   Vlag van Verenigde Staten M Fish
 Vlag van Verenigde Staten A Roddick
5 6 [9]        Vlag van Duitsland P Petzschner
 Vlag van Oostenrijk A Peya
6 6  
WC  Vlag van Australië C Ball
 Vlag van Australië C Guccione
7 4 [10]   WC  Vlag van Australië C Ball
 Vlag van Australië C Guccione
2 2    
2  Vlag van Polen Ł Kubot
 Vlag van Oostenrijk O Marach
5 6 [8]  
[bewerken | brontekst bewerken]