(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Anton Mirantsjoek - Wikipedia Naar inhoud springen

Anton Mirantsjoek

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Anton Mirantsjoek
Mirantsjoek in 2017 als speler van Lokomotiv Moskou
Mirantsjoek in 2017 als speler van Lokomotiv Moskou
Persoonlijke informatie
Volledige naam Anton Andrejevitsj Mirantsjoek
Geboortedatum 17 oktober 1995
Geboorteplaats Slavjansk aan de Koeban, Vlag van Rusland Rusland
Lengte 183 cm
Been Rechts
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Zwitserland FC Sion
Rugnummer 10
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
2011–2013 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2013–2024
2016
2024–
Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
Vlag van Estland Levadia Tallinn
Vlag van Zwitserland FC Sion
164(37)
30(14)
7(0)
Interlands **
2017–2020 Vlag van Rusland Rusland 19(3)

* Bijgewerkt op 7 november 2024
** Bijgewerkt op 7 november 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Anton Andrejevitsj Mirantsjoek (Russisch: Антон Андреевич Миранчук) (Slavjansk aan de Koeban, 17 oktober 1995) is een Russisch voetballer die doorgaans speelt als middenvelder. In september 2024 verruilde hij Lokomotiv Moskou voor FC Sion. Mirantsjoek maakte in 2017 zijn debuut in het Russisch voetbalelftal. Hij is de tweelingbroer van Aleksej Mirantsjoek.

Clubcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Mirantsjoek speelde in de jeugdopleiding van Lokomotiv Moskou en brak ook door bij die club. Op 30 oktober 2013 werd in de beker na strafschoppen verloren (4–3) van Rotor Volgograd nadat aan het einde van de reguliere speeltijd niet gescoord was. Mirantsjoek begon aan dit duel als wisselspeler maar van coach Leonid Koetsjoek na achtentachtig minuten invallen voor Victor Obinna.[1] Na deze invalbeurt werd de Rus twee jaar lang niet meer ingezet in het eerste elftal van Lokomotiv. In februari 2016 werd hij voor het restant van het kalenderjaar gehuurd door Levadia Tallinn.[2] Na zijn terugkeer moest Mirantsjoek even wachten op speeltijd, maar vanaf het einde van het seizoen 2016/17 werd hij een vaste waarde bij Lokomotiv. In januari 2019 verlengde hij zijn verbintenis bij de club tot medio 2021.[3] Hier werden eind 2020 nog drie seizoenen aan toegevoegd.[4]

Nadat dit contract in de zomer van 2024 afliep, verliet Mirantsjoek Lokomotiv Moskou. Tot september zat de middenvelder zonder werkgever, waarna hij voor twee seizoenen bij de Zwitserse promovendus FC Sion tekende.[5]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2013/14 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou Premjer-Liga 0 0 1 0 1 0
2014/15 0 0 0 0 0 0
2015/16 0 0 0 0 0 0 0 0
2016 Vlag van Estland Levadia Tallin Meistriliiga 30 14 1 0 4 1 35 16
2016/17 Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou Premjer-Liga 3 0 0 0 3 0
2017/18 29 4 2 0 10 1 41 5
2018/19 26 7 8 4 6 1 36 15
2019/20 17 3 1 0 1 0 19 3
2020/21 23 4 3 0 6 3 32 7
2021/22 9 1 1 0 0 0 10 1
2022/23 28 8 6 3 34 11
2023/24 29 6 9 2 38 8
2024/25 Vlag van Zwitserland FC Sion Super League 7 0 0 0 7 0
Totaal 201 51 32 9 27 7 260 67

Bijgewerkt op 7 november 2024.[6]

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]

Mirantsjoek maakte op 7 oktober 2017 zijn debuut in het Russisch voetbalelftal, toen dat in een vriendschappelijke wedstrijd met 4–2 won van Zuid-Korea. Namens de Russen scoorden Fjodor Smolov en Aleksej Mirantsjoek en de Koreaan Kim Ju-young maakte twee eigen doelpunten. Kwon Kyung-won en Ji Dong-won maakten de goals namens de bezoekers. Mirantsjoek mocht van bondscoach Stanislav Tsjertsjesov in de basis starten en hij werd in de rust gewisseld ten faveure van Dmitri Tarasov. De andere debutanten dit duel waren Daler Koezjajev (Zenir Sint-Petersburg), Konstantin Rausch (1. FC Köln), Mário Fernandes (CSKA Moskou) en Anton Zabolotni (FC Tosno).[7] Mirantsjoek werd in mei 2018 door Tsjertsjesov opgenomen in de selectie van Rusland voor het wereldkampioenschap in eigen land.[8] Op het eindtoernooi kwam hij niet in actie. Op 8 juni 2019 maakte de middenvelder zijn eerste doelpunt, tijdens zijn negende interlandoptreden, tegen San Marino. Na een eigen doelpunt van Michele Cevoli en goals van Artjom Dzjoeba en Fjodor Koedrasjov maakte Mirantsjoek de vierde voor Rusland. Door nog drie goals van Dzjoeba en twee van Fjodor Smolov werd het uiteindelijk 9–0.[9]

Interlands van Anton Mirantsjoek voor Vlag van Rusland Rusland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
1 7 oktober 2017 Vlag van Rusland RuslandZuid-Korea Vlag van Zuid-Korea 4 – 2 Vriendschappelijk
2 14 november 2017 Vlag van Rusland RuslandSpanje Vlag van Spanje 3 – 3 Vriendschappelijk
3 23 maart 2018 Vlag van Rusland RuslandBrazilië Vlag van Brazilië 0 – 3 Vriendschappelijk
4 27 maart 2018 Vlag van Rusland RuslandFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 3 Vriendschappelijk
5 30 mei 2018 Vlag van Oostenrijk OostenrijkRusland Vlag van Rusland 1 – 0 Vriendschappelijk
6 5 juni 2018 Vlag van Rusland RuslandTurkije Vlag van Turkije 1 – 1 Vriendschappelijk
7 15 november 2018 Vlag van Duitsland DuitslandRusland Vlag van Rusland 3 – 0 Vriendschappelijk
8 21 maart 2019 Vlag van België BelgiëRusland Vlag van Rusland 3 – 1 EK 2020 kwalificatie
9 8 juni 2019 Vlag van Rusland RuslandSan Marino Vlag van San Marino 9 – 0 EK 2020 kwalificatie Goal 41'
10 11 juni 2019 Vlag van Rusland RuslandCyprus Vlag van Cyprus 1 – 0 EK 2020 kwalificatie
11 9 september 2019 Vlag van Rusland RuslandKazachstan Vlag van Kazachstan 1 – 0 EK 2020 kwalificatie
12 3 september 2020 Vlag van Rusland RuslandServië Vlag van Servië 3 – 1 Nations League 2020/21
13 6 september 2020 Vlag van Hongarije HongarijeRusland Vlag van Rusland 2 – 3 Nations League 2020/21 Goal 15'
14 8 oktober 2020 Vlag van Rusland RuslandZweden Vlag van Zweden 1 – 2 Vriendschappelijk
15 11 oktober 2020 Vlag van Rusland RuslandTurkije Vlag van Turkije 1 – 1 Nations League 2020/21 Goal 28'
16 14 oktober 2020 Vlag van Rusland RuslandHongarije Vlag van Hongarije 0 – 0 Nations League 2020/21
17 12 november 2020 Vlag van Moldavië MoldaviëRusland Vlag van Rusland 0 – 0 Vriendschappelijk
18 15 november 2020 Vlag van Turkije TurkijeRusland Vlag van Rusland 3 – 2 Nations League 2020/21
19 18 november 2020 Vlag van Servië ServiëRusland Vlag van Rusland 5 – 0 Nations League 2020/21

Bijgewerkt op 7 november 2024.[10]

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Rusland Lokomotiv Moskou
Premjer-Liga 1 2017/18
Beker 4 2014/15, 2016/17, 2018/19, 2020/21
  1. Wedstrijdgegevens Rotor Volgograd – Lokomotiv Moskou bij Soccerway
  2. (et) Anton Mirantšuk liitus FC Levadiaga Levadia Tallinn, 5 februari 2016
  3. (ru) Антон Миранчук и ещё три игрока Локомотива продлили Championat, 30 januari 2019
  4. (ru) Антон Миранчук получил 2 млн евро за новый контракт с Локо Sports, 4 november 2020
  5. (en) Super League: Sion sign Russian international Miranchuk Blue News, 9 september 2024
  6. Profiel Mirantsjoek bij Soccerway
  7. Wedstrijdgegevens Rusland – Zuid-Korea bij European Football
  8. (en) World Cup 2018: Hosts Russia name 23-man squad BBC, 3 juni 2018
  9. Wedstrijdgegevens Rusland – San Marino bij European Football
  10. Gespeelde interlands Mirantsjoek bij European Football