BepiColombo
| BepiColombo | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| NSSDC ID | 2018-080A | |||
| Organisatie | ESA, JAXA | |||
| Aannemers | EADS Astrium | |||
| Lancering | 20 oktober 2018, 01:45:28 UTC (geplande aankomst 2025) | |||
| Lanceerplaats | Centre Spatial Guyanais ELA-3 | |||
| Gelanceerd met | Ariane 5 ECA | |||
| ||||
De BepiColombo-missie is een onbemande ruimtevaartmissie van ESA en JAXA naar de binnenste planeet van het zonnestelsel: Mercurius. BepiColombo werd op 20 oktober 2018 om 01:45:28 UTC gelanceerd met een Ariane 5 ECA vanaf het Centre Spatial Guyanais en zal in 2025 in een baan om Mercurius komen en zich dan in twee satellieten opsplitsen.[1]
Samenwerking
[bewerken | brontekst bewerken]Het is de eerste missie van ESA (Europese Ruimtevaartorganisatie) naar Mercurius en tevens de eerste samenwerking van ESA met JAXA(Japan).
Doel van de missie
[bewerken | brontekst bewerken]BepiColombo bestaat uit twee sondes die apart in een baan om Mercurius gaan draaien. De ene gaat de oppervlakte van de planeet in kaart brengen en de andere gaat onderzoek doen naar het magnetisch veld van Mercurius.
Verder zal BepiColombo naar water, in de vorm van ijs, zoeken in gebieden die zich altijd in de schaduw bevinden. Deze gebieden zijn, in tegenstelling tot de rest van de planeet, erg koud.
Met de verzamelde data zal ESA proberen meer te weten komen over de geschiedenis van Mercurius en het ontstaan van planeten in het algemeen.
Vluchtverloop
[bewerken | brontekst bewerken]
Na de lancering in 2018 werd de BepiColombo in een baan om de zon gebracht. Met gebruikmaking van een zevental afremmende zwaartekrachtsslingers (een van de Aarde, twee van Venus en vier van Mercurius) zal Mercurius in 2025 bereikt worden. De eerste flyby vond plaats op 10 april 2020 waarbij de Aarde het traject van ruimtesonde afboog richting Venus. Tijdens de twee flyby’s van Venus waren de instrumenten van BepiColombo gericht op die planeet om metingen te doen. Er werd onder meer getracht fosfine te detecteren en daarmee een eerdere mogelijke vondst van dat gas op Venus te bevestigen. Sinds oktober 2020 is de ruimtesonde onderweg naar Mercurius om daar het nog niet gefotografeerde deel van de planeet in kaart te brengen.[2] Op 1 oktober 2021 om 14:27 UTC vloog BepiColombo voor het eerst het zwaartekrachtsveld van Mercurius in. Om 23:56 UTC was de afstand tot het oppervlak van Mercurius het kortst; 196 km. Op 2 oktober om 8:45 UTC verliet BepiColombo het zwaartekrachtsveld van Mercurius weer.[3]
Op 15 mei 2024 meldde ESA een probleem waardoor de transfermodule van BepiColombo nog maar de helft van zijn stuwkracht kon aanspreken. De ionenmotor kreeg nog maar de helft van de nominale hoeveelheid stroom. Het probleem deed zich een paar weken eerder voor op 26 april. Terwijl men enerzijds de sonde onder deze omstandigheden in het juiste traject poogt te krijgen en houden, wordt er ook gezocht naar de oorzaak en een methode om het probleem op te lossen.[4]
Naamgeving
[bewerken | brontekst bewerken]De missie is vernoemd naar de Italiaanse wiskundige Giuseppe (Bepi) Colombo (1920-1984) die Mercurius gedetailleerd heeft bestudeerd en vele verschillende berekeningen heeft uitgeschreven voor o.a. NASA in de jaren '70.
Zie ook
[bewerken | brontekst bewerken]Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- Meer informatie over BepiColombo op de pagina van ESA.[5]
- ↑ (en) ESA - Space Science - BepiColombo Factsheet
- ↑ (en) BepiColombo flies by Venus en route to Mercury. ESA.int (15 oktober 2020). Gearchiveerd op 7 februari 2021. Geraadpleegd op 01 februari 2021.
- ↑ Europees-Japanse ruimtesonde passeert voor het eerst Mercurius. NOS.nl (2 oktober 2021). Gearchiveerd op 2 oktober 2021. Geraadpleegd op 2 oktober 2021.
- ↑ (en) Glitch on BepiColombo: work ongoing to restore spacecraft to full thrust, ESA, 15 mei 2024
- ↑ (en) BepiColpmbo - Exploring Mercury -Europe's first mission to Mercury. ESA.int.
· 
· 