(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Cyrille Guimard - Wikipedia Naar inhoud springen

Cyrille Guimard

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Cyrille Guimard
Cyrille Guimard tijdens de Ronde van Frankrijk 1993
Cyrille Guimard tijdens de Ronde van Frankrijk 1993
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 20 januari 1947
Geboorteplaats Vlag van Frankrijk Bouguenais, Frankrijk
Sportieve informatie
Huidige ploeg Roubaix-Lille Métropole (directeur sportif)
Discipline(s) Weg
Ploegen
1968 - 1969
1970 - 1971
1972 - 1973
1974
1975
1976
Mercier-BP-Hutchinson
Fagor-Mercier
Gan-Mercier
Merlin Plage-Flandria
Flandria-Carpenter
Gitane-Campagnolo tot 15-02
Beste prestaties
Milaan-San Remo 9e (1973)
Gent-Wevelgem 7e (1971)
Ronde van Vlaanderen 3e (1971)
Parijs-Roubaix 7e (1969)
Ronde van Lombardije 2e (1972)
Ronde van Frankrijk 7e (1971)
7 etappezeges
Ronde van Spanje 12e (1971)
2 etappezeges
WK op de weg 3e (1971, 1972)
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Cyrille Guimard en Peter Post in de Ronde van Frankrijk in 1973.

Cyrille Guimard (Bouguenais, 20 januari 1947) is een voormalig Frans wielrenner. Later werd Guimard ploegleider van diverse professionele formaties, waaronder Renault, Système U en Castorama.

Als ploegleider begeleidde hij Bernard Hinault en Laurent Fignon naar eindoverwinningen in de Ronde van Frankrijk. Hij heeft als wielrenner ook een aantal etappes in de Tour gewonnen. Verder wist hij het puntenklassement in de Ronde van Spanje een keer te winnen en werd hij driemaal nationaal kampioen, waaronder één keer als veldrijder in 1976. Het jaar daarop werd hij ploegleider van Gitane-Campagnolo, de ploeg waarvoor Bernard Hinault reed. Later volgde de beroemde ploeg Renault-Elf.

In 1996 was Cyrille Guimard medeoprichter van Cofidis, Le Crédit par Téléphone een ploeg die anno 2022 nog steeds bestaat maar waar hij al vele jaren niets meer mee te doen heeft.

In zijn sportieve loopbaan werd hij verschillende keren positief getest op het gebruik van verboden middelen. Namelijk in 1970 (Vierdaagse van Duinkerke), 1972 (Ronde van Luxemburg) en 1974 (Tour de France, 13e etappe). In het laatste geval werd hij positief getest op amfetamine (Piperidin)[1].

Belangrijkste overwinningen

[bewerken | brontekst bewerken]

1968

1969

  • Genua-Nice
  • 2e etappe Midi Libre
  • 4e etappe Midi Libre

1970

1971

  • 3e etappe Ronde van Spanje
  • 15e etappe Ronde van Spanje
  • Puntenklassement Ronde van Spanje
  • Combinatieklassement Ronde van Spanje

1972

1973

  • 3e etappe (deel A) Ronde van Indre en Loire
  • 2e etappe Critérium du Dauphiné Libéré
  • Puntenklassement Critérium du Dauphiné Libéré
  • 3e etappe Ronde van Frankrijk

1974

1975

Resultaten in voornaamste wedstrijden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van
Italië
Ronde van
Frankrijk
Ronde van
Spanje
1968
1969
1970 62e (1) 
1971 7e   12e (2)  
1972 opgave (4)  
1973 opgave (1) 
1974 opgave (1) 
1975
(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen
Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Ronde van Vlaanderen Parijs-Roubaix Luik-Bast.‑Luik Ronde van Lombardije Bretagne Classic Waalse Pijl Kuurne-Brussel-Kuurne WK op de weg Wereld­ranglijsten
1968 75e
1969 7e
1970 38e 14e
1971 7e Brons ↑ 21e Brons ↑ 5e (SPP)
1972 18e 14e Zilver 19e Brons ↑ Brons (SPP)
1973 9e 15e 13e 14e 6e 6e 34e 20e (SPP)
1974 14e Brons
1975 62e 19e 16e 30e Goud


Commons heeft media­bestanden in de categorie Cyrille Guimard.
(en) Profiel van Cyrille Guimard op ProCyclingStats