Federico Dimarco
| Federico Dimarco | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
_73_-_Federico_Dimarco_(cropped).jpg)
| ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Volledige naam | Federico Dimarco | |||||||
| Geboortedatum | 10 november 1997 | |||||||
| Geboorteplaats | Milaan,  Italië
| |||||||
| Lengte | 175 cm | |||||||
| Been | Links | |||||||
| Positie | Verdediger | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | Internazionale
| |||||||
| Rugnummer | 32 | |||||||
| Contract tot | 30 juni 2027 | |||||||
| Jeugd | ||||||||
| ||||||||
| Senioren * | ||||||||
| ||||||||
| Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
| * Bijgewerkt op 29 juli 2024 | ||||||||
| ** Bijgewerkt op 29 juli 2024 | ||||||||
| ||||||||
Federico Dimarco (Milaan, 10 november 1997) is een Italiaans voetballer die doorgaans speelt als linksback. In juli 2018 verruilde hij FC Sion voor Internazionale. Dimarco maakte in 2022 zijn debuut in het Italiaans voetbalelftal.
Clubcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Dimarco speelde vanaf 2004 in de jeugdopleiding van Internazionale. Op 11 december 2014 mocht de linksback zijn debuut maken voor het eerste elftal, toen in de UEFA Europa League met 0–0 gelijkgespeeld werd tegen FK Qarabağ. Tijdens dat duel viel hij zes minuten voor tijd in voor Danilo D'Ambrosio. Ten tijde van het duel had Inter zich reeds geplaatst voor de volgende ronde.[1] In de competitie beleefde de verdediger zijn vuurdoop op de laatste speelronde op 31 mei 2015, toen met 4–3 van Empoli werd gewonnen. Tijdens dit duel mocht Dimarco een minuut voor tijd het veld betreden als vervanger van aanvaller Rodrigo Palacio.[2]
In januari 2016 werd de vleugelverdediger voor een half jaar gehuurd door Ascoli.[3] Na dit halve seizoen vertrok Dimarco opnieuw op huurbasis; nu nam Empoli hem over voor het seizoen 2016/17. De club dwong tevens een optie tot koop af.[4] In dit seizoen speelde hij twaalf wedstrijden voor Empoli. FC Sion nam hem in de zomer van 2017 voor vier miljoen euro over van Inter; in Zwitserland tekende hij voor vier seizoenen.[5]
In Zwitserland speelde hij negen competitiewedstrijden, waarna Internazionale hem voor zeven miljoen euro terughaalde naar Milaan.[6] Hij werd direct voor één seizoen verhuurd aan Parma, dat ook Alessandro Bastoni en Jonathan Biabiany op huurbasis overnam.[7] In januari 2020 werd Dimarco voor anderhalf seizoen verhuurd aan Hellas Verona.[8]
Clubstatistieken
[bewerken | brontekst bewerken]| Seizoen | Club | Competitie | Competitie | Beker | Internationaal | Totaal | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | Wed. | Dlp. | |||
| 2014/15 | Internazionale
|
Serie A | 1 | 0 | 0 | 0 | 1 | 0 | 2 | 0 |
| 2015/16 | 0 | 0 | 0 | 0 | — | — | 0 | 0 | ||
| → Ascoli
|
Serie B | 15 | 0 | 0 | 0 | — | — | 15 | 0 | |
| 2016/17 | → Empoli
|
Serie A | 12 | 0 | 1 | 0 | — | — | 13 | 0 |
| 2017/18 | .svg){kind=small} FC Sion
|
Super League | 9 | 0 | 0 | 0 | 0 | 0 | 9 | 0 |
| 2018/19 | Internazionale
|
Serie A | — | — | — | — | — | — | 0 | 0 |
| → Parma
|
13 | 1 | 1 | 0 | — | — | 14 | 1 | ||
| 2019/20 | Internazionale
|
3 | 0 | 1 | 0 | 0 | 0 | 4 | 0 | |
| → Hellas Verona
|
13 | 0 | 0 | 0 | — | — | 13 | 0 | ||
| 2020/21 | 35 | 5 | 2 | 0 | — | — | 37 | 5 | ||
| 2021/22 | Internazionale
|
32 | 2 | 3 | 0 | 7 | 0 | 42 | 2 | |
| 2022/23 | 33 | 4 | 6 | 2 | 11 | 0 | 50 | 6 | ||
| 2023/24 | 30 | 5 | 3 | 0 | 7 | 1 | 40 | 6 | ||
| Totaal | 196 | 17 | 17 | 2 | 26 | 1 | 239 | 20 | ||
Bijgewerkt op 29 juli 2024.[9]
Interlandcarrière
[bewerken | brontekst bewerken]Dimarco maakte deel uit van alle Italiaanse nationale jeugdselecties vanaf Italië –15. Hij bereikte met Italië –17 de finale van het EK –17 van 2013 en de achtste finale van het WK –17 van 2013. Met Italië –19 haalde hij de finale van het EK –19 van 2016. Dimarco werd met Italië –20 derde op het WK –20 van 2017 en nam met Italië –21 deel aan het EK –21 van 2019.
Dimarco maakte zijn debuut in het Italiaans voetbalelftal op 4 juni 2022, toen met 1–1 gelijkgespeeld werd tegen Duitsland in de UEFA Nations League. Lorenzo Pellegrini opende de score namens Italië, waarna de uitslag bepaald werd door Joshua Kimmich. Dimarco moest van bondscoach Roberto Mancini op de reservebank beginnen en hij mocht tien minuten voor tijd invallen voor Cristiano Biraghi. De andere Italiaanse debutanten dit duel waren Davide Frattesi (Sassuolo), Samuele Ricci, Tommaso Pobega (beiden Torino), Wilfried Gnonto (FC Zürich) en Matteo Cancellieri (Hellas Verona).[10] Op 26 september 2020, tijdens zijn zesde interlandoptreden, kwam Dimarco voor het eerst tot scoren in de nationale ploeg. Op bezoek bij Hongarije zag hij Giacomo Raspadori de score openen waarna hij er zeven minuten na rust 0–2 maakte. Daarbij bleef het ook.[11]
In mei 2024 werd Dimarco door bondscoach Luciano Spalletti opgenomen in de voorselectie voor het EK 2024 in Duitsland.[12] Hij werd vervolgens op 6 juni 2024 opgenomen in de definitieve selectie.[13] Italië eindigde als tweede in de groepsfase na een overwinning op Albanië (2–1), een nederlaag tegen Spanje (1–0) en een gelijkspel tegen Kroatië (1–1), waarna het in de achtste finales werd uitgeschakeld met een 2–0 nederlaag tegen Zwitserland. Dimarco kwam in actie in de drie groepswedstrijden. Zijn toenmalige clubgenoten Yann Sommer (Zwitserland), Davide Frattesi, Matteo Darmian, Nicolò Barella, Alessandro Bastoni (allen eveneens Italië), Kristjan Asllani (Albanië), Stefan de Vrij, Denzel Dumfries (beiden Nederland), Marko Arnautović (Oostenrijk), Benjamin Pavard, Marcus Thuram (beiden Frankrijk) en Hakan Çalhanoğlu (Turkije) waren eveneens actief op het EK.
Bijgewerkt op 29 juli 2024.[14]
Erelijst
[bewerken | brontekst bewerken]| Competitie | ||||
|---|---|---|---|---|
| Aantal | Jaren | |||
| Internazionale
| ||||
| Serie A | 1 | 2023/24 | ||
| Coppa Italia | 2 | 2021/22, 2022/23 | ||
| Supercoppa | 3 | 2021, 2022, 2023 | ||
Referenties
[bewerken | brontekst bewerken]- ↑ Wedstrijdgegevens FK Qarabağ – Internazionale bij Soccerway
- ↑ Wedstrijdgegevens Internazionale – Empoli bij Soccerway
- ↑ (en) Federico Dimarco joins Ascoli Internazionale, 27 januari 2016
- ↑ (en) Federico Dimarco moves to Empoli Internazionale, 1 juli 2016
- ↑ (it) Federico Dimarco al Sion Internazionale, 30 juni 2017
- ↑ (en) Dimarco back at Inter Football Italia, 6 juli 2018. Gearchiveerd op 15 augustus 2020.
- ↑ (de) Parma holt drei Inter-Profis: Biabiany fix, Bastoni & Dimarco per Leihe Transfermarkt, 7 augustus 2018
- ↑ (en) Inter defender Federico Dimarco seals move to Hellas Verona Sempre Inter, 30 januari 2020. Gearchiveerd op 24 oktober 2020.
- ↑ Profiel Dimarco bij Soccerway
- ↑ Wedstrijdgegevens Italië – Duitsland bij European Football. Gearchiveerd op 24 november 2022.
- ↑ Wedstrijdgegevens Hongarije – Italië bij European Football. Gearchiveerd op 11 januari 2023.
- ↑ (it) Scatta la missione EURO 2024: il 31 maggio Azzurri a Coverciano, ecco i 30 convocati per il raduno FIGC, 23 mei 2024
- ↑ EK-selectie Italië: Titelverdediger maakt definitieve selectie bekend Sporza, 6 juni 2024
- ↑ Gespeelde interlands Dimarco bij European Football. Gearchiveerd op 7 december 2022.
· 
· 
1 Sommer ·
2 Dumfries ·
6 De Vrij ·
7 Zieliński ·
8 Arnautović ·
9 Thuram ·
10 Martínez 
·
11 Correa ·
12 Di Gennario ·
13 Martínez ·
15 Acerbi ·
16 Frattesi ·
17 Buchanan ·
20 Çalhanoğlu ·
21 Asllani ·
22 Mkhitaryan ·
23 Barella ·
28 Pavard ·
30 Augusto ·
31 Bisseck ·
32 Dimarco ·
36 Darmian ·
42 Palacios ·
95 Bastoni ·
99 Taremi ·
Coach: Inzaghi
· · 1 Donnarumma ·
2 Di Lorenzo ·
3 Dimarco ·
4 Buongiorno ·
5 Calafiori ·
6 Gatti ·
7 Frattesi ·
8 Jorginho ·
9 Scamacca ·
10 Pellegrini ·
11 Raspadori ·
12 Vicario ·
13 Darmian ·
14 Chiesa ·
15 Bellanova ·
16 Cristante ·
17 Mancini ·
18 Barella ·
19 Retegui ·
20 Zaccagani ·
21 Fagioli ·
22 El Shaarawy ·
23 Bastoni ·
24 Cambiaso ·
25 Folorunsho ·
26 Meret ·
Coach: Spalletti