Jean Bouin
Jean Bouin | ||||
---|---|---|---|---|
Jean Bouin in 1911
| ||||
Volledige naam | Alexandre François Étienne Jean (Jean) Bouin | |||
Geboortedatum | 20 december 1888 | |||
Geboorteplaats | Marseille | |||
Overlijdensdatum | 29 september 1914 | |||
Overlijdensplaats | Xivray, Meuse | |||
Nationaliteit | Frankrijk | |||
Lengte | 1,67 m | |||
Gewicht | 70 kg | |||
Sportieve informatie | ||||
Discipline | middellange + lange afstand | |||
Eerste titel | Frans kampioen veldlopen 1909 | |||
OS | 1908, 1912 | |||
Extra | Wereldrecordhouder 3000 m 1911, 10.000 m 1911-1921, uurloop 1913-1928 | |||
|
Alexandre François Étienne Jean (Jean) Bouin (Marseille, 20 december 1888 – Xivray (Meuse),[1] 29 september 1914) was een Franse atleet. Hij nam tweemaal deel aan de Olympische Spelen.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Titels en records
[bewerken | brontekst bewerken]Bouin werd geboren als kind van de handelaar Louis Michel Bouin en Berthe Emir Pioch. Hij won viermaal het Franse kampioenschap veldlopen en verbeterde op 16 november 1911 op het Franse kampioenschap het wereldrecord op de 10.000 m naar 30.58,8. De 5000 m liep hij in 14.36,8. Op 6 juli 1913 verbeterde hij in Stockholm het wereldrecord op de uurloop naar 19.021.
Eerste optreden op OS
[bewerken | brontekst bewerken]Bouin kwalificeerde zich voor de Olympische Zomerspelen 1908 in Londen. Op de 1500 m werd hij in zijn serie in 4.17,0 tweede van de drie en mocht hierdoor niet doorstromen naar de finale. Op de 3 mijl voor landenteams finishte hij in zijn serie als eerste in 14.53,0, maar kon aan de finale hiervan niet deelnemen wegens een rel in een bar in Soho, waardoor hij die nacht in een politiecel moest doorbrengen. Frankrijk behaalde in deze discipline echter desondanks de derde plaats.
Favoriet
[bewerken | brontekst bewerken]Op de Olympische Spelen van 1912 in Stockholm nam Bouin deel aan de 5000 m. Dit nummer zou uitgroeien tot een van de beroemdste atletiekwedstrijden uit die periode.[2] In de series had Jean Bouin met zijn tijd van 15.05,0, een olympisch record en slechts 3,8 seconden verwijderd van het officieuze wereldrecord van de Brit Arthur Robertson, op ondubbelzinnige wijze zijn kandidatuur voor de eindzege gesteld.[3] Direct na de start nam de Fin Hannes Kolehmainen resoluut de kop. Ongeveer halverwege de wedstrijd slaagde Bouin er echter in om die positie van zijn Finse rivaal over te nemen, waarna het tweetal afstand nam van de concurrentie. Met rondjes van 67 en 68 seconden gaf de Fransman zijn Finse rivaal vervolgens geen kans om langszij te komen en sloeg zelfs op 500 meter voor het einde een felle aanval van Kolehmainen af. Bij het ingaan van het laatste rechte stuk had Bouin drie meter voorsprong en niets leek de Fransman een glorieuze overwinning in de weg te staan. Toch kwam Kolehmainen in een uiterste krachtsinspanning op gelijke hoogte, om zich ten slotte met een allerlaatste jump tegen de finishdraad aan te gooien. Beiden verpulverden het wereldrecord, maar Bouin moest zich met 14.36,7 en een zilveren medaille tevreden stellen. Kolehmainen had hem met een honderdste seconde verschil geklopt.[4] Op eerbiedige afstand veroverde de Brit George Hutson met een tijd van 15.07,6 het brons.
Gesneuveld
[bewerken | brontekst bewerken]Bouin stierf als soldaat van het 163e regiment infanterie in een gevecht bij Xivray, Meuse, 10 mijl ten oosten van Saint-Mihiel. Over de omstandigheden rond zijn dood is nauwelijks iets bekend.
Trivia
[bewerken | brontekst bewerken]- Een aantal (voetbal)stadions door heel Frankrijk is vernoemd naar Bouin. Zie Stade Jean-Bouin.
Titels
[bewerken | brontekst bewerken]- Frans kampioen veldlopen - 1909, 1910, 1911, 1912
Persoonlijke records
[bewerken | brontekst bewerken]Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
---|---|---|---|
1500 m | 4.14,4 | 1911 | |
5000 m | 14.36,7 | 10 juli 1912 | Stockholm |
Palmares
[bewerken | brontekst bewerken]1500 m
[bewerken | brontekst bewerken]- 1908: 2e in serie OS - 4.17,0
5000 m
[bewerken | brontekst bewerken]- 1912: OS - 14.36,7
3 Eng. mijl voor landenteams
[bewerken | brontekst bewerken]- 1908: OS - 32 punten (Bouin nam alleen deel aan de serie)
veldlopen
[bewerken | brontekst bewerken]- 1909: Internationale veldloopkamp. - 58.04
- 1911: Internationale veldloopkamp. - 54.08
- 1912: Internationale veldloopkamp. - 51.46
- 1913: Internationale veldloopkamp. - 51.53
- Cook, Theodore Andrea (1908). The Fourth Olympiad, Being the Official Report. British Olympic Association, London.
- Megede, E. zur (1970) Die Geschichte der olympischen Leichtathletik - Band 1: 1896-1936 Verlag Bartels & Wernitz KG
- Lolkama, Drs. J. (1992) Triomf en tragiek van de Olympische Spelen - 1896 tot heden De Vrieseborch ISBN 90-6076-345-9
- Wudarski, Pawel, Wyniki Igrzysk Olimpijskich (1999). Gearchiveerd op 16 februari 2009. Geraadpleegd op 30 juli 2006.
- De Wael, Herman, Athletics 1908. Herman's Full Olympians (2001). Gearchiveerd op 27 september 2006. Geraadpleegd op 30 juli 2006.
- Champ, P. (1912) Het ongelofelijke record van Kolehmainen, gepubliceerd in De Olympische Spelen van Athene tot Athene 1896-2004, in 2004 samengesteld o.l.v. Gérard Ejnès: Uitgeverij Lannoo nv, Tielt ISBN 90-209-5647-7
- (en) Profiel van Jean Bouin op sports-reference.com (gearchiveerd)
- ↑ Plaats van overlijden i.o.m. de Franse Wikipedia. (en) Profiel van Jean Bouin op sports-reference.com (gearchiveerd) vermeldt echter Bouconville sur Madt als plaats van overlijden, terwijl hij volgens Ekkehard zur Megede in Die Geschichte der olympischen Leichtathletik - Band 1: 1896-1936 (bron: zie hierboven) in het departement Marne zou zijn gesneuveld.
- ↑ Uit Triomf en tragiek van de Olympische Spelen - 1896 tot heden door Drs. Joh. Lolkama, bron: zie hierboven
- ↑ Uit Die Geschichte der olympischen Leichtathletik - Band 1: 1896-1936 door Ekkehard zur Megede, bron: zie hierboven
- ↑ Uit Het ongelofelijke record van Kolehmainen door Paul Champ, gepubliceerd in De Olympische Spelen van Athene tot Athene 1896-2004, bron: zie hierboven
Voorganger: nieuwe IAAF-discipline |
Wereldrecordhouder 10.000m (mannen) 16 november 1911 - 22 juni 1921 |
Opvolger: Paavo Nurmi |