Karel III van Parma
Karel III | ||
---|---|---|
1823-1854 | ||
Hertog van Parma | ||
Periode | 1849-1854 | |
Voorganger | Karel II | |
Opvolger | Robert I | |
Vader | Karel II van Parma | |
Moeder | Maria Theresia van Sardinië | |
Dynastie | Bourbon-Parma |
Ferdinand Karel Maria Jozef Victor Balthasar van Bourbon-Parma (Lucca, 14 januari 1823 – Parma, 27 maart 1854) was van 1849 tot 1854 hertog van Parma. Zijn eerste voornaam Ferdinand werd weinig gebruikt en hij staat verder bekend als Karel III van Parma.
Leven
[bewerken | brontekst bewerken]Karel was de zoon van hertog Karel II en Maria Theresia van Sardinië, dochter van koning Victor Emanuel I van Sardinië. Hij besteeg de troon toen zijn vader, die zijn land wegens een revolutie was ontvlucht, op 14 maart 1849 vanuit zijn ballingsoord troonsafstand deed. In augustus kon hij onder bescherming van Oostenrijkse troepen naar Parma terugkeren. Hij bracht in tegenstelling tot zijn vader zijn tijd grotendeels in Parma door en vooral de plaatselijke vrouwen konden zich in zijn interesse verheugen. Hij voerde een uiterst reactionair en despotisch bewind en werd op 27 maart 1854 op straat door Antonio Carra doodgestoken. Omdat zijn zoon Robert I nog minderjarig was, trad zijn echtgenote Louise Maria Theresia, dochter van Karel Ferdinand, hertog van Berry, als regentes op.
Kinderen
[bewerken | brontekst bewerken]Karel en Louise Maria hadden de volgende kinderen:
- Margaretha (1 januari 1847 – 29 januari 1893), gehuwd met Carlos María de los Dolores de Borbón
- Robert I, hertog van Parma (9 juli 1848 – 16 november 1907), gehuwd met Maria Pia van Bourbon-Sicilië, grootouders van groothertog Jan van Luxemburg
- Alice (27 december 1849 – 16 januari 1935), gehuwd met Ferdinand IV van Toscane
- Hendrik (12 februari 1851 – 14 april 1905), gehuwd in 1873 met prinses Maria Louise van Bourbon-Sicilië (dochter van koning Ferdinand II der Beide Siciliën), die één jaar later overlijdt; Hendrik hertrouwt in 1876 met Adelgunde van Bragança (1858–1946), dochter van Michael I van Portugal
- Dijl, drs. J. van, De geschiedenis der Carlisten. J.H. Kok N.V. Kampen 1964; Meyers Konversationslexikon 1888, Microsoft Encarta Winkler Prins 2003, Wikipedia.