(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Lidl-Trek - Wikipedia Naar inhoud springen

Lidl-Trek

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Lidl-Trek
Teamwagen in 2022
Teamwagen in 2022
Teaminformatie
UCI-code TFS
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Opgericht 2010
Discipline(s) Wegwielrennen
Competitie UCI World Tour
Fietsmerk Trek
Sleutelfiguren
Algemeen manager Vlag van Italië Luca Guercilena
Teammanager Vlag van Denemarken Kim Andersen
Ploegleider Vlag van Italië Adriano Baffi
Ploegleider Vlag van Frankrijk Alain Gallopin
Ploegleider Vlag van België Luc Meersman
Ploegleider Vlag van Italië Josu Larrazabal
Ploegleider Vlag van Nederland Steven de Jongh
Ploegnamen
2011
2012
2013
2014-2015
2015-2023
2023- 		Leopard-Trek
RadioShack-Nissan-Trek
RadioShack-Leopard
Trek Factory Racing
Trek-Segafredo
Lidl-Trek


Tenue
Portaal  Portaalicoon   Wielersport

Lidl-Trek (voorheen Trek-Segafredo, Trek Factory Racing, daarvoor RadioShack-Nissan-Trek en nog eerder Team Leopard-Trek[1][2]) is een Amerikaanse wielerploeg, die in 2010 werd opgericht door de Luxemburgse zakenman Flavio Becca. De ploeg kreeg een UCI World Tour licentie bij de UCI voor het seizoen 2011. De ploeg werd op 6 januari 2011 gepresenteerd.

Historie

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de laatste maanden van 2010 stond het project bekend als Pro Team Luxembourg of Luxembourg Pro Cycling Project. De ploeg had het eerste jaar geen hoofdsponsor, oprichter Becca stelde zich garant voor de financiering van de ploeg voor de komende vier jaar. Fietsenfabrikant Trek werd de grootste sponsor en droeg zorg voor de fietsen.[3] Andere sponsoren waren onder andere Craft, Mercedes-Benz en Enovos.

Op 5 september 2011 werd een fusie bekendgemaakt met het Team RadioShack. Vanaf 2012 gaat de ploeg verder onder de naam RadioShack-Nissan-Trek (Professional Cycling Team)[4] met, naast RadioShack en Trek, het automerk Nissan als nieuwe hoofdsponsors. De opleidingsploeg van RadioShack-Nissan-Trek komt in 2012 uit onder de naam Leopard- Trek Continental Team. In 2013 wordt de naam van de ploeg opnieuw gewijzigd; eerst was het Leopard-Trek, toen RadioShack-Nissan-Trek en voor 2013 gaat de ploeg RadioShack-Leopard-Trek heten. Nissan is gestopt met de shirtsponsoring, wel krijgt de ploeg het geld nog voor 2013 van Nissan.

Op 26 juni 2013 werd bekendgemaakt dat de ploeg vanaf 2014 verderging met Trek als hoofdsponsor.[5] Hiermee kwam een eind aan de onzekere periode nadat RadioShack in maart 2013 bekendmaakte te zullen stoppen met sponsoring.[6]

Op 16 december 2015 werd bekendgemaakt dat het Italiaanse koffiemerk Segafredo een driejarig contract als titelsponsor heeft getekend met hoofdsponsor Trek. Vanaf 2016 gaat de ploeg hierdoor verder onder de naam Trek-Segafredo.[7]

Vanaf 2019 heeft het team ook een vrouwenploeg.[8]

Op 30 mei 2023 werd bekend dat supermarktketen Lidl vanaf 30 juni 2023 de nieuwe hoofdsponsor wordt en dat de ploeg verdergaat onder de naam Lidl-Trek.[9]

Ploeg

[bewerken | brontekst bewerken]

Het management van de ploeg was in handen van Johan Bruyneel. Na het uitbrengen door het Amerikaanse dopingagentschap USADA van een lijvig rapport met dopingbeschuldigingen aan het adres van Lance Armstrong en een aantal van zijn voormalige ploegmaats, waarin ook Bruyneel van onregelmatigheden wordt beschuldigd, werd de samenwerking tussen RadioShack-Nissan-Trek en Bruyneel in onderling overleg beëindigd op 12 oktober 2012.[10] [11]

De ploegleiders zijn Kim Andersen, José Azevedo, Alain Gallopin, Luca Guercilena en Lars Michaelsen.

Seizoen 2011

[bewerken | brontekst bewerken]

Op 6 januari 2011 werd de ploeg voorgesteld in het d'Cocque Sportcentrum in de stad Luxemburg. Hierbij waren onder meer UCI-voorzitter Pat McQuaid en prins Félix van Luxemburg aanwezig. Na de ploegenpresentatie vertrok het team voor een trainingskamp naar Mallorca. De eerste wedstrijd waarin Leopard-Trek aan de start verscheen was de Cancer Council Classic in Australië. Op 2 maart boekte Dominic Klemme de eerste overwinning voor Leopard-Trek in de GP Le Samyn.

Op 9 mei kwam Wouter Weylandt om het leven na een valpartij tijdens de derde rit in de Giro d'Italia.[12] Een dag later leidde de ploeg, vergezeld door Weylandts boezemvriend Tyler Farrar, het eerbetoon aan Wouter door als eerste de finish te passeren van de geneutraliseerde etappe. De volgende dag verliet het team de wedstrijd.

Tijdens de Tour de France behaalden Andy en Fränk Schleck beide het podium: Andy werd tweede in het eindklassement, achter winnaar Cadel Evans, Fränk werd derde. Het was voor het eerst in de geschiedenis van de Tour dat twee broers op het podium stonden.

Seizoen 2012

[bewerken | brontekst bewerken]

De officiële lancering van het team 2012 vond plaats op 6 januari in Luxemburg.[13] Daar werd bekendgemaakt dat Fabian Cancellara de kopman is voor de klassieke wedstrijden, terwijl de gebroeders Andy en Fränk Schleck dat zullen zijn in de etappewedstrijden.

Op 17 juli 2012 werd bekendgemaakt door de Internationale Wielrenunie (UCI) dat Fränk Schleck positief getest was op doping tijdens de Tour de France 2012. Volgens de analyze van het dopinglab van Châtenay-Malabry van een staal die bij hem werd afgenomen na de finish van de 13e etappe zou bij hem sporen van het verboden middel xipamide zijn gevonden. Dit vochtafdrijvend middel kan gebruikt worden om doping te maskeren. De UCI vroeg zijn ploeg RadioShack om "noodzakelijke maatregelen" te nemen om de Ronde van Frankrijk op een waardige manier door te laten gaan.[14]

Bekende (oud)-renners

[bewerken | brontekst bewerken]

Vlag van België Belgen

Vlag van Nederland Nederlanders

Vlag van Luxemburg Luxemburgers

Vlag van Verenigde Staten Amerikanen

Vlag van Duitsland Duitsers

Vlag van Italië Italianen

Overigen

Erelijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Grote ronden

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje
hoogste klassering etappewinst hoogste klassering etappewinst hoogste klassering etappewinst
2011 Teruggetrokken Zilver Andy Schleck 18e Andy Schleck 5e Maxime Monfort 1e Ploegentijdrit
20e Daniele Bennati
2012 31e Thomas Rohregger 6e Haimar Zubeldia proloog Fabian Cancellara 16e Maxime Monfort 18e Daniele Bennati
2013 15e Robert Kišerlovski 14e Maxime Monfort 2e Jan Bakelants ↑ Chris Horner 3e en 10e Chris Horner
11e Fabian Cancellara
2014 10e Robert Kišerlovski 18e Julián Arredondo 8e Haimar Zubeldia 87e Kristof Vandewalle
2015 32e Fabio Felline 7e Bauke Mollema 23e Haimar Zubeldia 8e Jasper Stuyven
12e Danny van Poppel
18e Fränk Schleck
2016 39e Riccardo Zoidl
Giacomo Nizzolo		 11e Bauke Mollema 19e Haimar Zubeldia
Fabio Felline
2017 7e Bauke Mollema 9e Alberto Contador 15e Bauke Mollema 5e Alberto Contador 20e Alberto Contador
2018 18e Gianluca Brambilla 26e Bauke Mollema 9e John Degenkolb 16e Gianluca Brambilla
Bauke Mollema
2019 5e Bauke Mollema
Giulio Ciccone		 16e Giulio Ciccone 11e Richie Porte 28e Peter Stetina
2020 7e Vincenzo Nibali Brons↑ Richie Porte 42e Juan Pedro López
2021 18e Vincenzo Nibali 20e Bauke Mollema 14e Bauke Mollema 13e Juan Pedro López
2022 10e Juan Pedro López 15e Giulio Ciccone 25e Bauke Mollema 13e Mads Pedersen 64e Kenny Elissonde 13e, 16e en 19e Mads Pedersen
2023 31e Toms Skujiņš 6e Mads Pedersen 29e Mattias Skjelmose Jensen
Giulio Ciccone		 8e Mads Pedersen 17e Juan Pedro López
2024 39e Juan Pedro López
Paarse trui Jonathan Milan 		4e, 11e en 13e Jonathan Milan 11e Giulio Ciccone 5e Mattias Skjelmose


[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft mediabestanden op de pagina Trek-Segafredo.
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lidl-Trek&oldid=68090960"