(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Mario Balotelli - Wikipedia Naar inhoud springen

Mario Balotelli

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Mario Balotelli
Mario Balotelli
Persoonlijke informatie
Volledige naam Mario Barwuah Balotelli
Bijnaam The Golden Boy, L'Enfant Terrible, Super Mario
Geboortedatum 12 augustus 1990
Geboorteplaats Palermo, Vlag van Italië Italië
Lengte 189 cm
Been Rechts
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Italië Genoa
Rugnummer 45
Contract tot 30 juni 2025
Jeugd
2001–2006 Vlag van Italië AC Lumezzane
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2005–2006
2006–2010
2010–2013
2013–2014
2014–2015
2015–2016
2016–2019
2019
2019–2020
2020–2021
2021–2022
2022–2023
2023–2024
2024–
Vlag van Italië AC Lumezzane
Vlag van Italië Internazionale
Vlag van Engeland Manchester City
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van Engeland Liverpool
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van Frankrijk OGC Nice
Vlag van Frankrijk Olympique Marseille
Vlag van Italië Brescia Calcio
Vlag van Italië AC Monza
Vlag van Turkije Adana Demirspor
Vlag van ZwitserlandFC Sion
Vlag van Turkije Adana Demirspor
Vlag van Italië Genoa
2(0)
59(20)
54(20)
43(26)
16(1)
20(1)
61(33)
15(8)
19(5)
17(6)
33(18)
18(6)
16(7)
0(0)
Interlands **
2008–2013
2010–2018
Vlag van Italië Italië –21
Vlag van Italië Italië
16(6)
37(14)

* Bijgewerkt op 28 oktober 2024
** Bijgewerkt op 14 februari 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Mario Barwuah Balotelli (Palermo, 12 augustus 1990) is een Italiaanse voetballer die doorgaans als centrumspits speelt. Balotelli debuteerde in augustus 2010 in het Italiaans voetbalelftal.

Balotelli werd geboren als Mario Barwuah. Zijn ouders, Thomas en Rose Barwuah, waren arme Ghanese immigranten. Twee jaar na zijn geboorte vertrok het gezin naar Brescia, een stad ten oosten van Milaan. Balotelli bleek een kwetsbaar kind met gezondheidsproblemen en verbleef vaak in het ziekenhuis. In 1993 besloten zijn ouders hem ter adoptie af te staan, omdat zij de ziekenhuiskosten niet meer op konden brengen. Door middel van een beslissing van de rechtbank van Brescia werd hij toevertrouwd aan de familie Balotelli uit Concesio. Dankzij een wet uit 1992 kon Balotelli op zijn achttiende verjaardag het Italiaanse burgerschap aanvragen.

Balotelli werd in 2001 opgenomen in de jeugd van AC Lumezzane. Toen hij vijftien was, werd hij hier voor het eerste team geselecteerd. Daarvoor debuteerde hij in de Serie C1 in een competitiewedstrijd tegen Calcio Padova.

In juni 2006 werkte Balotelli een stage af bij de Cadete B van FC Barcelona. Met het team van trainer Fran Sánchez, waarin ook Thiago Alcántara en Marc Bartra speelden, deed hij mee aan een toernooi, waarop Balotelli in drie wedstrijden acht doelpunten maakte. Hij was destijds een rustige en timide jongen die vriendelijk omging met zijn trainers en medespelers. FC Barcelona wilde Balotelli graag opnemen in de cantera, maar zijn management wilde meer geld dan de club bereid was te betalen.[1] Internazionale contracteerde Balotelli in 2006 op huurbasis met optie tot koop.

Internazionale

[bewerken | brontekst bewerken]

Balotelli verhuisde op zijn vijftiende naar de jeugdopleiding van Internazionale. Hij tekende er op 31 augustus 2006 een driejarig contract. Balotelli speelde eerst een tijdje in de jeugd van Inter. Hij maakte op 16 december 2007 op zeventienjarige leeftijd zijn officiële debuut in het eerste team een wedstrijd tegen Cagliari, die met 2-0 werd gewonnen. Drie dagen later kreeg hij zijn eerste basisplaats in het eerste in een bekerwedstrijd tegen Reggina, waarin hij twee doelpunten maakte. Later scoorde Balotelli twee keer tegen Juventus. Uiteindelijk maakte hij in het seizoen 2007/2008 drie doelpunten in elf wedstrijden.

In de seizoenen 2008/2009 en 2009/2010 werd Balotelli tijdens uitwedstrijden het mikpunt van racistische uitlatingen op de tribunes. Tevens leefde Balotelli enige tijd in onenigheid met de hoofdtrainer van Inter, José Mourinho, die hem wegens een gebrek aan discipline een aantal wedstrijden buiten de selectie hield. In 2009/10 won hij met Inter het landskampioenschap, de nationale beker en de UEFA Champions League.

Na wangedrag en diverse problemen, tekende Balotelli in augustus 2010 een vijfjarig contract bij Manchester City, dat hem voor dertig miljoen euro van Internazionale overnam.[2] Hij kreeg er rugnummer 45.

Manchester City

[bewerken | brontekst bewerken]

Balotelli wist zich ook bij Manchester City niet te gedragen en had het hierdoor regelmatig aan de stok met trainer Roberto Mancini. Die maakte op 8 april 2012 kenbaar Balotelli te willen verkopen, omdat deze zich in vele wedstrijden had misdragen en meerdere rode kaarten had gekregen.[3]

In de winterstop van seizoen 2012/2013 tekende Balotelli een contract tot medio 2017 bij AC Milan, dat naar verluidt 20 miljoen euro voor hem betaalde. Hier kreeg hij opnieuw rugnummer 45.[4] In zijn eerste wedstrijd (tegen Udinese, 2-1) scoorde hij twee goals, waarvan één strafschop in de 94e minuut. Hiermee werd hij matchwinner.

Na anderhalf jaar in Milaan ging Balotelli terug naar Engeland, waar hij ging spelen voor Liverpool FC. Dit verblijf werd geen succes; in anderhalf seizoen kwam de speler slechts tot één doelpunt. In het seizoen 2015/2016 werd Balotelli uitgeleend aan zijn oude club AC Milan.

Op de deadline dag van de zomertransferperiode van 2016 werd Balotelli transfervrij overgenomen door OGC Nice. Bij zijn debuut scoorde Balotelli twee keer voor de Franse club.

Olympique Marseille

[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de wintermercato van 2019 transfereerde Super Mario naar de Zuid-Franse topploeg Olympique Marseille. Bij zijn debuut mocht hij invallen in minuut 74' en in de toegevoegde tijd maakte hij al zijn eerste doelpunt (met de kop) voor les Phocéens op aangeven van Kevin Strootman, die in de zomermercato van dat seizoen was overgekomen van AS Roma.

In zijn zesde wedstrijd voor l'OM scoorde Balotelli het openingsdoelpunt tegen AS Saint-Étienne met een halve omhaal. Na zijn doelpunt maakte hij een selfievideo die hij daarna op Instagram postte.

Brescia Calcio

[bewerken | brontekst bewerken]

In augustus 2019 tekende Balotelli een meerjarig contract bij promovendus Brescia Calcio. In juni 2020 werd Balotelli bij de club ontslagen, nadat hij herhaaldelijk niet op de trainingen verscheen.

In december 2020 tekende Balotelli een contract voor 7 maanden met een optie voor een extra seizoen bij AC Monza, op dat moment uitkomend in de Serie B. Bij deze club trof hij oud AC Milan coryfeeën Cristian Brocchi, Silvio Berlusconi en Adriano Galliani.

Adana Demirspor (1e periode)

[bewerken | brontekst bewerken]

In juli 2021 tekende Balotelli een driejarig contract bij het naar de Süper Lig gepromoveerde Adana Demirspor.[5]

In augustus 2022 tekende Balotelli een tweejarig contract bij FC Sion. Een jaar later werd zijn contract echter ontbonden.[6]

Adana Demirspor (2e periode)

[bewerken | brontekst bewerken]

In september 2023 keerde Balotelli terug bij Adana Demirspor.[7]

In oktober 2024 keerde Balotelli terug in Italië. Hij tekende een contract tot de rest van het seizoen bij Genoa, dat hem transfervrij kon overnemen.[8]

Clubstatistieken

[bewerken | brontekst bewerken]
Seizoen Club Land Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass. Wed. Dlp. Ass.
2005/06 AC Lumezzane Vlag van Italië Serie C1 2 0 0 0 0 0 2 0 0
2007/08 Internazionale Serie A 11 3 3 4 4 0 15 7 3
2008/09 22 8 1 3 1 0 6 1 2 31 10 3
2009/10 26 9 6 6 1 2 8 1 1 40 11 9
2010/11 Manchester City Vlag van Engeland Premier League 17 6 1 5 1 1 6 3 0 28 10 2
2011/12 23 13 1 3 1 0 3 2 1 29 16 2
2012/13 14 1 1 2 1 1 4 1 1 20 3 3
AC Milan Vlag van Italië Serie A 13 12 0 0 0 0 13 12 0
2013/14 30 14 7 1 1 0 10 3 1 41 18 8
2014/15 Liverpool Vlag van Engeland Premier League 16 1 0 7 1 0 5 2 0 28 4 0
2015/16 AC Milan Vlag van Italië Serie A 20 1 1 3 2 0 23 3 1
2016/17 OGC Nice Vlag van Frankrijk Ligue 1 23 15 0 1 1 0 4 1 0 28 17 0
2017/18 28 18 1 1 1 0 9 7 1 38 26 2
2018/19 10 0 1 0 0 0 10 0 1
Olympique Marseille 15 8 0 0 0 0 15 8 0
2019/20 Brescia Calcio Vlag van Italië Serie A 19 5 0 0 0 0 19 5 0
2020/21 AC Monza Serie B 17 6 1 0 0 0 17 6 1
2021/22 Adana Demirspor Vlag van Turkije Süper Lig 31 18 4 2 1 2 33 19 6
2022/23 2 0 1 0 0 0 2 0 1
FC Sion Vlag van Zwitserland Super League 18 6 0 1 0 0 19 6 0
2023/24 Adana Demirspor Vlag van Turkije Süper Lig 16 7 1 0 0 0 0 0 0 16 7 1
TOTAAL 373 151 30 39 16 6 55 21 7 467 188 43
Bijgewerkt tot en met 30 mei 2024
Balotelli in 2009

Interlandcarrière

[bewerken | brontekst bewerken]
Mario Balotelli in het Italiaanse nationale team
Jong Italië

In augustus 2008 kreeg Balotelli het Italiaanse burgerschap, waarna hij aangaf voor Jong Italië uit te willen komen. Op 29 augustus werd hij door bondscoach Pierluigi Casiraghi opgeroepen om te spelen tegen Jong Griekenland. Tijdens deze interland (1-1 gelijkspel) scoorde Balotelli direct.

Italië

Balotelli wees twee selecties voor het Ghanees voetbalelftal af en debuteerde op 10 augustus 2010 in het Italiaanse nationale team, in de met 1-0 verloren vriendschappelijke interland tegen Ivoorkust, net als Marco Motta (Juventus), Cristian Molinaro (VfB Stuttgart), Salvatore Sirigu (Città di Palermo) en Amauri (Juventus) voor Italië. Op 11 november 2011 maakte hij zijn eerste doelpunt voor Italië, in een oefeninterland tegen Polen, die op 2-0 eindigde. Hij werd door bondscoach Cesare Prandelli ook opgenomen in de Italiaanse selectie voor Euro 2012. In de groepswedstrijden tegen Spanje en Kroatië startte Balotelli in de basis, maar telkens werd hij - zonder gescoord te hebben - vervangen door Antonio Di Natale. In de wedstrijd daarop, tegen Ierland, wist Balotelli wel te scoren. Ook in de gewonnen kwartfinale tegen Engeland wist hij zijn kansen niet om te zetten in een doelpunt. Nadat deze wedstrijd ook na verlenging in een doelpuntloos gelijkspel beëindigd was, scoorde hij wel in de strafschoppenserie door doelman Joe Hart in de linkeronderhoek te verslaan. In de halve finale tegen Duitsland op 28 juni 2012 maakte hij twee doelpunten. In de finale verloor La Squadra Azzurra met 4-0 van titelverdediger Spanje.

Balotelli keerde in mei 2018 na vier jaar terug in het Italiaanse elftal. De nieuwe bondscoach Roberto Mancini riep de spits van OGC Nice op voor de oefeninterlands van de Azzurri tegen Saoedi-Arabië, Frankrijk en Nederland.[9] Bij zijn rentree, op maandag 28 mei 2018, nam hij de openingstreffer voor zijn rekening in het duel tegen Saoedi-Arabië (2-1) in Sankt Gallen[10]. Hij werd na 58 minuten vervangen door Andrea Belotti, die vervolgens het tweede doelpunt maakte voor de Italianen.

Interlands van Mario Balotelli
Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler bij FC Internazionale Milano
1. 10 augustus 2010 Vlag van Ivoorkust IvoorkustItalië Vlag van Italië 1 – 0 Vriendschappelijk 0
Als speler bij Manchester City FC
2. 17 november 2010 Vlag van Italië ItaliëRoemenië Vlag van Roemenië 1 – 1 Vriendschappelijk 0
3. 10 augustus 2011 Vlag van Italië ItaliëSpanje Vlag van Spanje 2 – 1 Vriendschappelijk 0
4. 2 september 2011 Vlag van Faeröer FaeröerItalië Vlag van Italië 0 – 1 Kwalificatie EK 2012 0
5. 6 september 2011 Vlag van Italië ItaliëSlovenië Vlag van Slovenië 1 – 0 Kwalificatie EK 2012 0
6. 11 november 2011 Vlag van Polen PolenItalië Vlag van Italië 0 – 2 Vriendschappelijk 1
7. 15 november 2011 Vlag van Italië ItaliëUruguay Vlag van Uruguay 0 – 1 Vriendschappelijk 0
8. 1 juni 2012 Vlag van Italië ItaliëRusland Vlag van Rusland 0 – 3 Vriendschappelijk 0
9. 10 juni 2012 Vlag van Italië ItaliëSpanje Vlag van Spanje 1 – 1 EK 2012 0
10. 14 juni 2012 Vlag van Kroatië KroatiëItalië Vlag van Italië 1 – 1 EK 2012 0
11. 18 juni 2012 Vlag van Italië ItaliëIerland Vlag van Ierland 2 – 0 EK 2012 1
12. 24 juni 2012 Vlag van Engeland EngelandItalië Vlag van Italië 0 – 0 EK 2012 0
13. 28 juni 2012 Vlag van Duitsland DuitslandItalië Vlag van Italië 1 – 2 EK 2012 2
14. 1 juli 2012 Vlag van Italië ItaliëSpanje Vlag van Spanje 0 – 4 EK 2012 0
15. 16 oktober 2012 Vlag van Italië ItaliëDenemarken Vlag van Denemarken 3 – 1 Kwalificatie WK 2014 1
16. 14 november 2012 Vlag van Italië ItaliëFrankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 2 Vriendschappelijk 0
Als speler bij AC Milan
17. 6 februari 2013 Vlag van Nederland NederlandItalië Vlag van Italië 1 – 1 Vriendschappelijk 0
18. 21 maart 2013 Vlag van Brazilië BraziliëItalië Vlag van Italië 2 – 2 Vriendschappelijk 1
19. 26 maart 2013 Vlag van Malta MaltaItalië Vlag van Italië 0 – 2 Kwalificatie WK 2014 2
20. 31 mei 2013 Vlag van Italië ItaliëSan Marino Vlag van San Marino 4 – 0 Vriendschappelijk 0
21. 7 juni 2013 Vlag van Tsjechië TsjechiëItalië Vlag van Italië 0 – 0 Kwalificatie WK 2014 0
22. 11 juni 2013 Vlag van Haïti HaïtiItalië Vlag van Italië 2 – 2 Vriendschappelijk 0
23. 16 juni 2013 Vlag van Mexico MexicoItalië Vlag van Italië 1 – 2 Confederations Cup 1
24. 19 juni 2013 Vlag van Japan JapanItalië Vlag van Italië 3 – 4 Confederations Cup 0
25. 22 juni 2013 Vlag van Brazilië BraziliëItalië Vlag van Italië 4 – 2 Confederations Cup 0
26. 10 september 2013 Vlag van Italië Italië - Vlag van Tsjechië Tsjechië 2 - 1 Kwalificatie WK 2014 1
27. 15 oktober 2013 Vlag van Italië Italië - Vlag van Armenië Armenië 2 - 2 Kwalificatie WK 2014 1
28. 15 november 2013 Vlag van Italië Italië - Vlag van Duitsland Duitsland 1 - 1 Vriendschappelijk 0
29. 18 november 2013 Vlag van Nigeria Nigeria - Vlag van Italië Italië 2 - 2 Vriendschappelijk 0
30. 4 juni 2014 Vlag van Italië Italië - Vlag van Luxemburg Luxemburg 1 - 1 Vriendschappelijk 0
31. 14 juni 2014 Vlag van Engeland Engeland - Vlag van Italië Italië 1 - 2 WK 2014 1
32. 20 juni 2014 Vlag van Italië Italië - Vlag van Costa Rica Costa Rica 0 - 1 WK 2014 0
33. 24 juni 2014 Vlag van Italië Italië - Vlag van Uruguay Uruguay 0 - 1 WK 2014 0
Als speler bij OGC Nice
34. 28 mei 2018 Vlag van Italië Italië - Saoedi-Arabië Vlag van Saoedi-Arabië 2 - 1 Vriendschappelijk 1
35. 1 juni 2018 Vlag van Frankrijk Frankrijk - Italië Vlag van Italië 3 - 1 Vriendschappelijk 0
36. 7 september 2018 Vlag van Italië Italië - Polen Vlag van Polen 1 - 1 UEFA Nations League Divisie A 0

Bijgewerkt t/m 24 juni 2014[11]

Balotelli werd in 2012 vader van een dochter. De moeder van het meisje is zijn ex-vriendin, fotomodel Raffaella Fico.[12] In juni 2013 vertelde zijn vriendin Fanny Neguesha in het huwelijk te zullen treden met Balotelli. Dit werd door hemzelf ontkend. In maart van 2015 verscheen in Het Belang van Limburg een artikel waar gezegd werd dat hij een geheime relatie zou hebben met de Belgisch-Italiaanse Federica Mare. Hierop verscheen tot dusver nog geen reactie van Balotelli.[13]

  • Balotelli is allergisch voor droog gras. Dit ondervond hij tijdens een wedstrijd waarbij het gras niet vooraf gesproeid was. Onderzoek achteraf toonde aan dat het gaat om een allergie voor zaden en korrels die in droge toestand in de lucht kunnen opstijgen.
  • Balotelli wordt door pers en commentatoren beschouwd als 'enfant terrible'. Dit omdat hij zowel binnen als buiten het veld vaak betrokken is bij ongeregeldheden. Zo stak hij ooit vuurwerk af in zijn huis, met een brand als gevolg. Ook gooide hij eens dartpijltjes naar jeugdspelers van Manchester City 'omdat hij zich verveelde'.[14]
  • Op 23 november 2023 raakte hij betrokken bij een ongeval. Hijzelf was ongedeerd maar zijn Audi Q8 had wel schade. [15]
Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Italië Internazionale
UEFA Champions League 1x 2009/10
Serie A 3x 2007/08, 2008/09, 2009/10
Coppa Italia 1x 2009/10
Supercoppa Italiana 1x 2008
Vlag van Engeland Manchester City
Premier League 1x 2011/12
FA Cup 1x 2010/11
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Italië Italië
Europees kampioenschap 1x Zilver 2012
FIFA Confederations Cup 1x Brons 2013
Zie de categorie Mario Balotelli van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.