Niels Arestrup
| Niels Arestrup | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Niels Arestrup 2014 (Césaruitreiking)
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Geboren | 8 februari 1949 | |||
| Geboorteplaats | Montreuil (Seine-Saint-Denis) | |||
| Land |  Frankrijk
| |||
| Werk | ||||
| Jaren actief | 1973-heden | |||
| Beroep | acteur | |||
| (en) IMDb-profiel | ||||
| MovieMeter-profiel | ||||
| (mul) TMDb-profiel (en) AllMovie-profiel | ||||
| ||||
Niels Arestrup (Montreuil, 8 februari 1949) is een Frans acteur, scenarioschrijver en filmproducent.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Niels Arestrup was de enige zoon van een Deense vader en Franse moeder en groeide op in de buitenwijken van Parijs. Hij schreef zich na de middelbare school in bij de theaterschool van Tania Balachova. Hij begon zijn carrière bij het theater en speelde mee in zijn eerste film Miss O'Gynie et les hommes fleurs in 1973. Hij wisselt theaterwerk af met acteerwerk in speelfilms en televisiefilms. Arestrup ontving drie Césars voor beste mannelijke bijrol, De battre mon cœur s'est arrêté (2006), Un prophète (2010) en Quai d'Orsay (2014).
Filmografie
[bewerken | brontekst bewerken]Uitgezonderd theater en televisie
- Miss O'Gynie et les hommes fleurs (1973)
- Stavisky (1974)
- Je, tu, il, elle (1974)
- La passion d'une femme sans coeur (kortfilm, 1975)
- Lumière (1976)
- Si c'était à refaire (1976)
- Le Grand Soir (1976)
- Demain les mômes (1976)
- Les Apprentis Sorciers (1977)
- Plus ça va, moins ça va (1977)
- La chanson de Roland (1977)
- La Dérobade (1979)
- La Femme flic (1980)
- Du blues dans la tête (1981)
- Seuls (1981)
- La Dérobade (1981)
- Le Futur est femme (1984)
- Signé Charlotte (1985)
- Diesel (1985)
- Les Loups entre eux (1985)
- Le goûter chez Niels (kortfilm, 1986)
- La Rumba (1986)
- Barbablú, Barbablú (1987)
- Charlie Dingo (1987)
- Doux amer (1987)
- Ville étrangère (1988)
- La Tentation de Vénus (1991)
- Délit mineur (1994)
- Rewind (1998)
- Le Pique-nique de Lulu Kreutz (2000)
- Une affaire privée (2001)
- Parlez-moi d'amour (2002)
- De battre mon cœur s'est arrêté (2005)
- Les Fragments d'Antonin (2005)
- Le Scaphandre et le Papillon (2006)
- La Part animale (2007)
- Un prophète (2009)
- L'Affaire Farewell (2009)
- Elle s'appelait Sarah (2010)
- L'Homme qui voulait vivre sa vie (2010)
- Je n'ai rien oublié (2011)
- Tu seras mon fils (2011)
- War Horse (2011)
- À perdre la raison (2012)
- La Dune (2012)
- Quai d'Orsay (2013)
- 96 heures (2014)
- Diplomatie (2014)
- Papa Lumière (2014)
- By the Sea (2015)
- Retour à Montauk (2017)
- Au revoir là-haut (2017)
- At Eternity's Gate (2018)
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- (en)
Niels Arestrup in de Internet Movie Database
Bronnen, noten en/of referenties
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is een (gedeeltelijke) vertaling van het artikel Niels Arestrup op de Franstalige Wikipedia, dat onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Zie de categorie Niels Arestrup van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.