(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Panamees voetbalelftal (mannen) - Wikipedia Naar inhoud springen

Panamees voetbalelftal (mannen)

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Panama
Vlag van Panama
Bijnaam La Marea Roja
Las Canaleros
FIFA-ranglijst 43 Gestegen 2 (20 juni 2024)
Hoogste ranking 29e (maart 2014)
Laagste ranking 150e (aug 1995, okt 1995)
Associatie FPF
Bondscoach Vlag van Spanje Thomas Christiansen
Stadion Estadio Rommel Fernández
Meeste interlands Gabriel Gómez (149)
Topscorer Luis Tejada (43)
Wedstrijden
Eerste interland:
Vlag van Panama Panama 2–2 Mexico Vlag van Mexico
(Cali, Colombia; 28 juni 1937)
Grootste overwinning:
Vlag van Anguilla Anguilla 0–13 Panama Vlag van Panama
(Panama-Stad, Panama; 5 juni 2021)
Grootste nederlaag:
Vlag van Panama Panama 0–11 Costa Rica Vlag van Costa Rica
(Panama-Stad, Panama; 16 februari 1938)
Wereldkampioenschap
Optredens 1 (eerste keer: 2018)
Beste resultaat Groepsfase (2018)
CONCACAF Gold Cup
Optredens 7 (eerste keer: 1993)
Beste resultaat Tweede (2005, 2013)
Thuis
Uit
Panama en El Salvador voorafgaand aan een oefeninterland (1–0) op 8 oktober 2010
Blas Pérez is thans topscorer van het Panamees voetbalelftal (40 doelpunten)

Het Panamees voetbalelftal is een team van voetballers dat Panama vertegenwoordigt bij internationale wedstrijden zoals de (kwalificatie)wedstrijden voor het wereldkampioenschap voetbal, de CONCACAF Gold Cup en de Copa Centroamericana. Het elftal behaalde in maart 2014 met de 29ste plaats de hoogste positie ooit op de FIFA-wereldranglijst; in augustus 1995 werd met de 150ste plaats de laagste positie bereikt. Panama liep het in 2013 in de blessuretijd van de laatste kwalificatiewedstrijd deelname aan het wereldkampioenschap 2014 in Brazilië mis. In 2017 slaagde het Midden-Amerikaanse land er voor de eerste keer in om zich te kwalificeren voor een WK-eindronde. De eerste goal ooit voor Panama bij het WK werd in 2018 in de groepsfase gescoord tegen Engeland (6-1 nederlaag) en kwam van de voet van Felipe Baloy.

In Panama startte de ontwikkeling van het voetbal in de jaren 20 en 30; net als de meeste landen in Midden-Amerika kende het land een relatief late verspreiding van de sport, wat onder meer werd veroorzaakt door de concurrentie die andere balsporten boden. Een uitnodiging van de Uruguayaanse voetbalbond voor deelname aan het eerste wereldkampioenschap werd door de toenmalige bondsvoorzitter geweigerd, daar hij geen behoefte voelde een representatief elftal te formeren. Op dat moment had Panama nog geen nationaal elftal: in 1937 werd die voor het eerst gevormd. De Uruguayaan Romeo Parravicini stelde als eerste bondscoach het elftal samen voor deelname aan de Centraal-Amerikaanse en Caraïbische Spelen in eigen land. Op 12 februari 1938 speelde Panama haar eerste interland tegen Venezuela en won met 2–1. Vier dagen later werd Panama met 0–11 verslagen door Costa Rica, de streekgenoot die zeventien jaar eerder reeds zijn eerste interland speelde. De uitslag tegen Costa Rica is thans de grootste nederlaag in de geschiedenis van het nationaal elftal van Panama. Costa Rica is thans het vaakst tegenstander geweest van Panama in een officiële voetbalinterland, met tot op heden meer dan veertig confrontaties; het is echter niet een officiële klassieker, zoals de interland tussen Costa Rica en Honduras dat wel is (clásico centroamericano).

Panama won in 1951 het CCCF-kampioenschap, het toernooi voor landen uit Midden-Amerika en het Caraïbisch gebied en voorloper van het CONCACAF-kampioenschap. Nadat Nicaragua op 4 maart 1951 met 6–2 werd verslagen, eindigde Panama twee punten boven rivaal Costa Rica op de eerste plaats. Voor ruim een halve eeuw was de prestatie in dit toernooi het beste resultaat dat het Panamees elftal boekte, totdat in 2009 de Copa Centroamericana – met een groter deelnemersveld – werd gewonnen. Panama weigerde voor 1930 een uitnodiging voor deelname aan het wereldkampioenschap en nam ook in de decennia erna niet deel aan kwalificatietoernooien. Meer dan veertig jaar na het spelen van de eerste interland nam Panama voor het eerst deel aan kwalificaties voor het wereldkampioenschap voetbal 1978 in Argentinië. Een wedstrijd op 4 april 1976 in het Estadio Rommel Fernández, sindsdien het vaste stadion van het nationaal elftal van Panama, werd gewonnen van Costa Rica; na een gelijkspel in de volgende wedstrijd tegen El Salvador werd de rest van de interlands verloren en deelname aan het WK misgelopen. In de rest van de twintigste eeuw won Panama nauwelijks wedstrijden en wist het niet te winnen van landen als Costa Rica, El Salvador, Honduras, Guatemala en Mexico. Geregeld werd met grote cijfers verloren (0–7 in september 1976 tegen Guatemala, 0–4 in september 1989 tegen Trinidad en Tobago, 0–5 in oktober 1995 tegen Nicaragua, 1–7 in september 2000 tegen Mexico, et cetera) en zowel in de continentale toernooien als het kwalificatieproces voor het wereldkampioenschap voetbal.

In de kwalificaties voor het wereldkampioenschap voetbal 2002 boekt Panama voor het eerst weer succes door in de Midden-Amerikaanse voorronde drie overwinningen te boeken op Honduras en Nicaragua, waardoor het elftal doorstroomde naar de een-na-laatste kwalificatieronde. Daarin was het maximale resultaat in zes duel een 0–0 gelijkspel tegen het Canadees voetbalelftal in 2001. Vanaf het interlandjaar 2004 steeg het niveau van het Panamees voetbalelftal, wat mede werd veroorzaakt door het opkomen van een gouden generatie met spelers als Gabriel Enrique Gómez, Blas Pérez, Jaime Penedo en Luis Tejada, die veelal carrière maakten in het buitenland; veel internationals van Panama kwamen terecht in de Major League Soccer, de voetbalcompetitie in de Verenigde Staten, die zelf ook geleidelijk een hoger niveau kreeg. In 2004 kwalificeerde Panama zich voor de tweede van drie rondes in de kwalificatie voor het WK 2006, na onder andere een 1–1 gelijkspel tegen de Verenigde Staten en een 3–1 overwinning op El Salvador. Niet eerder kwam Panama zo dicht bij kwalificatie voor het mondiale eindtoernooi, en door de prestaties in 2004 bereikte het elftal voor het eerst de top honderd in de FIFA-wereldranglijst. De rest van het kwalificatietoernooi was geen succes, maar in 2005 werd wel de finale van de CONCACAF Gold Cup bereikt, waarin na strafschoppen werd verloren van de Verenigde Staten. Luis Tejada werd als toernooitopscorer door de CONCACAF uitgeroepen tot beste speler van het toernooi. Sinds de finaleplek in 2005 behoort Panama steevast tot de beste landen in het CONCACAF-interlandvoetbal, met in 2007 en 2009 de kwartfinale als slechtste prestatie. In 2013 werd opnieuw de finale bereikt, maar wederom waren de Verenigde Staten te sterk in de eindstrijd.

Panama werd in 2009 voor het eerst Midden-Amerikaans kampioen door Costa Rica in de finale op 1 februari 2009 na strafschoppen te verslaan. Bondscoach Julio Dely Valdés, die in 2010 werd aangesteld en zelf tot 2005 in het Panamees voetbalelftal had gespeeld, vormde een elftal dat sindsdien succesvol was in de oefenwedstrijden, WK-kwalificatiewedstrijden en op interlandtoernooien. Landen als Trinidad en Tobago, Nicaragua, El Salvador, Honduras, maar ook Zuid-Amerikaanse landen als Peru als Bolivia werden nu – in tegenstelling tot in de eerdere decennia – verslagen. Op de CONCACAF Gold Cup 2011 wist Panama voor het eerst een wedstrijd te winnen van de Verenigde Staten. De groepswedstrijd eindigde in een 1–2 overwinning; in de halve finale troffen de landen elkaar opnieuw, maar nu waren de Verenigde Staten weer te sterk (0–1). Op 6 september 2011 startte Panama het kwalificatietoernooi voor het wereldkampioenschap in Brazilië met een uitzege op Nicaragua. Panama behaalde met een vrijwel ongeslagen status (tien gespeeld, één nederlaag) via de tweede en derde ronde de finaleronde. In die finaleronde won het land slechts een van de tien wedstrijden, maar doordat vijf keer gelijk werd gespeeld hield het tot op de laatste speeldag kans op deelname aan zijn eerste wereldkampioenschap. In oktober 2013 moest Panama winnen van de reeds gekwalificeerde Verenigde Staten om zo Mexico achter zich te houden in het klassement. Bij aanvang van de blessuretijd stonden de Panamezen op een 2–1 voorsprong; in de tweede en derde minuut van de blessuretijd bogen de Amerikanen Graham Zusi en Aron Jóhannsson de score echter om, waardoor Panama in de laatste drie minuten van het WK-kwalificatietoernooi haar eerste WK-deelname misliep. Mexico, dat op dezelfde dag ook verloor, plaatste zich zo voor de intercontinentale play-off, kwalificeerde zich voor het wereldkampioenschap en bereikte op het toernooi uiteindelijk de achtste finale.

Ondanks de onsuccesvolle afloop van het kwalificatietoernooi leidden de prestaties van het nationaal elftal van Panama in 2013 er wel toe dat op de FIFA-wereldranglijst van maart 2014 Panama de hoogste notering ooit bereikte, de negenentwintigste plaats. Het land steeg drie plaatsen ten opzichte van februari 2014 en haalde daarmee landen als Tsjechië en Slovenië in. Sinds de notering in maart 2013 in de top 30 zakte Panama geleidelijk weer weg op de ranglijst, maar het bleef sindsdien wel in de top zeventig. In februari 2014 volgde de Colombiaan Hernán Darío Gómez bondscoach Valdés op, die opstapte na de wedstrijd tegen de Verenigde Staten. Onder zijn leiding zakte Panama in 2014 en 2015 qua resultaten wat weg, met onder meer twee 4–0 nederlagen tegen Brazilië en Ecuador. Op de CONCACAF Gold Cup 2015 overleefde Panama de groepsfase door driemaal met 1–1 gelijk te spelen; na strafschoppen in de kwartfinale werd de halve finale bereikt, waarin Mexico op 22 juli 2015 met 1–2 na verlenging te sterk was. De Panamese voetbalbond diende na afloop van de wedstrijd een protest tegen de arbitrage in, nadat scheidsrechter Mark Geiger Mexico tweemaal op een beslissend moment een controversiële strafschop had toegekend, die tweemaal werd binnengeschoten door Andrés Guardado. Ook de voetbalbond van Costa Rica diende protest in tegen de vermeend corrupte scheidsrechtersorganisatie van de CONCACAF.

In januari 2016 plaatste Panama zich dankzij een 4–0 overwinning op Cuba voor de Copa América Centenario, de jubileumeditie van het Zuid-Amerikaanse voetbaltoernooi ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van de CONMEBOL. Het toernooi, dat in de zomer van 2016 plaatsvond in de Verenigde Staten, was de eerste Copa América waar Panama aan deelnam. Het land kwam onder leiding van de Colombiaanse bondsocach Hernán Darío Gómez niet verder dan de groepsfase na een overwinning op Bolivia (2-1) en nederlagen tegen Argentinië (0-5) en Chili (2-4).

Panama nam in 2018 voor het eerst deel aan een WK-eindronde. Ondanks een puntloos toernooi en slechts twee doelpunten werd de selectie van bondscoach Hernán Darío Gómez groots onthaald in de hoofdstad Panama-Stad op zaterdag 30 juni.[1] Panama was bij het WK ingedeeld in een groep met België (0-3), Engeland (1-6) en Tunesië (1-2). De spelers en de staf trokken in een open bus door de stad en werden toegejuicht door duizenden supporters.

Deelname aan internationale toernooien

[bewerken | brontekst bewerken]

Wereldkampioenschap voetbal

[bewerken | brontekst bewerken]
Overzicht wereldkampioenschap
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Argentinië 1978 Niet gekwalificeerd
Vlag van Spanje 1982 Niet gekwalificeerd
Vlag van Mexico 1986 Niet gekwalificeerd
Vlag van Italië 1990 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 1994 Niet gekwalificeerd
Vlag van Frankrijk 1998 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-KoreaVlag van Japan 2002 Niet gekwalificeerd
Vlag van Duitsland 2006 Niet gekwalificeerd
Vlag van Zuid-Afrika 2010 Niet gekwalificeerd
Vlag van Brazilië 2014 Niet gekwalificeerd
Vlag van Rusland 2018 Groepsfase 3 0 0 3 2 11 (Kwal)
Vlag van Qatar 2022 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten Vlag van Canada Vlag van Mexico 2026 kwalificatie

CONCACAF Gold Cup

[bewerken | brontekst bewerken]
Overzicht CONCACAF-kampioenschap
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van El Salvador 1963 Groepsfase 4 1 2 1 8 4
19651989 Geen deelname
Overzicht CONCACAF Gold Cup
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT Kwal
Vlag van Verenigde Staten 1991 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde StatenVlag van Mexico 1993 Groepsfase 3 0 1 2 3 8 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 1996 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 1998 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 2000 Geen deelname
Vlag van Verenigde Staten 2002 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde StatenVlag van Mexico 2003 Niet gekwalificeerd
Vlag van Verenigde Staten 2005 Tweede 6 3 1 2 7 6 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2007 Kwartfinale 4 1 1 2 6 7 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2009 Kwartfinale 4 1 1 2 7 5 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2011 Halve finale 5 3 1 1 7 6 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2013 Tweede 6 4 1 1 11 4 (Kwal.)
Vlag van Verenigde StatenVlag van Canada 2015 Derde 6 0 5 1 6 7 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2017 Kwartfinale 4 2 1 1 6 3 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten Vlag van Jamaica Vlag van Costa Rica 2019 Kwartfinale 4 2 0 2 6 3 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2021 Groepsfase 3 1 1 1 8 7 (Kwal.)
Vlag van Verenigde Staten 2023 Tweede 6 3 2 1 11 6 (Kwal.)

CONCACAF Nations League

[bewerken | brontekst bewerken]
CONCACAF Nations League
Jaar Div. Pos. Wed. W G V DV DT Res.
2019–20 A 4 1 0 3 5 9 Stabiel A
2022–23 A 4e 6 3 1 2 8 3 Stabiel A

Copa Centroamericana

[bewerken | brontekst bewerken]
Overzicht UNCAF Nations Cup
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Costa Rica 1991 Niet gekwalificeerd
Vlag van Honduras (1949-2022) 1993 Derde 3 0 1 2 1 5
Vlag van El Salvador 1995 Groepsfase 2 0 0 2 0 3
Vlag van Guatemala 1997 Groepsfase 2 0 0 2 0 7
Vlag van Costa Rica 1999 Geen deelname
Vlag van Honduras (1949-2022) 2001 Vierde 6 2 1 3 12 9
Vlag van Panama 2003 Vijfde 5 1 1 3 4 5
Vlag van Guatemala 2005 Vierde 4 1 0 3 1 5
Vlag van El Salvador 2007 Tweede 4 3 2 0 5 2
Vlag van Honduras (1949-2022) 2009 Kampioen 4 2 1 1 2 3
Overzicht Copa Centroamericana
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Panama 2011 Derde 5 3 2 0 7 1
Vlag van Costa Rica 2013 Vijfde 3 1 2 0 4 2
Vlag van Verenigde Staten 2014 Derde 3 2 1 0 5 2
Vlag van Panama 2017 Tweede 5 3 1 1 4 2

CCCF kampioenschap

[bewerken | brontekst bewerken]
Overzicht CCCF-kampioenschap
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Costa Rica 1941 Vierde 4 1 1 2 11 16
Vlag van El Salvador 1943 Geen deelname
Vlag van Costa Rica 1946 Vijfde 5 1 1 3 5 16
Vlag van Guatemala 1948 Derde 8 4 0 4 19 24
Vlag van Panama 1951 Kampioen 4 3 1 0 13 3
Vlag van Costa Rica 1953 Zevende 6 0 1 5 6 16
Vlag van Costa Rica 1955 Geen deelname
Vlag van Nederlandse Antillen (1959-1986) 1957 Vierde 4 1 0 3 3 8
Vlag van Cuba 1960 Geen deelname
Vlag van Panama 1961 Groepsfase 4 1 0 3 3 10

Copa América

[bewerken | brontekst bewerken]

De Copa América Centenario is een voetbaltoernooi dat in 2016 werd worden ter ere van het 100-jarig bestaan van de CONMEBOL. Panama nam deel aan dat toernooi. Het land kwalificeerde zich door in de play-off van Cuba te winnen met 4–0. De eerste wedstrijd in de poule werd nog gewonnen van Bolivia (2–1) door twee doelpunten van Blas Pérez. Door de nederlagen tegen Argentinië (0–5) en Chili (2–4) werd Panama derde in de poule.

Overzicht Copa América (Copa América Centenario)
Jaar Ronde Wed. W G V DV DT
Vlag van Verenigde Staten 2016 Groepsfase 3 1 0 2 4 10
Vlag van Verenigde Staten 2024 Kwartfinale 4 2 0 2 6 10
Zie Interlands Panamees voetbalelftal 2020-2029 voor de meest actuele gespeelde en komende interlands van Panama.

Huidige selectie

[bewerken | brontekst bewerken]

De volgende spelers werden opgenomen in de selectie voor het Wereldkampioenschap voetbal 2018 in Rusland.

Interlands en doelpunten tot en met de vriendschappelijke match tegen Vlag van Noord-Ierland Noord-Ierland op 29 mei 2018.

Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Jaime Penedo 130 0 Vlag van Roemenië Dinamo Boekarest
12 José Calderón 31 0 Vlag van Panama Chorrillo
22 Álex Rodríguez 6 0 Vlag van Panama San Francisco
Verdediging
2 Michael Murillo 21 2 Vlag van Verenigde Staten New York Red Bulls
3 Harold Cummings 51 0 Vlag van Verenigde Staten San Jose Earthquakes
4 Fidel Escobar 22 1 Vlag van Verenigde Staten New York Red Bulls
5 Román Torres 110 10 Vlag van Verenigde Staten Seattle Sounders
13 Adolfo Machado 65 1 Vlag van Verenigde Staten Houston Dynamo
15 Erick Davis 34 0 Vlag van Slowakije Dunajská Streda
17 Luis Ovalle 18 0 Vlag van Honduras CD Olimpia
23 Felipe Baloy 101 3 Vlag van Guatemala CSD Municipal
Middenveld
6 Gabriel Gómez 143 12 Vlag van Colombia Atlético Bucaramanga
8 Édgar Bárcenas 28 0 Vlag van Mexico Tapachula
11 Armando Cooper 97 7 Vlag van Chili Universidad de Chile
19 Alberto Quintero 89 5 Vlag van Peru Universitario
20 Aníbal Godoy 88 2 Vlag van Verenigde Staten San Jose Earthquakes
21 José Luis Rodríguez 1 0 Vlag van België AA Gent
Aanval
7 Blas Pérez 111 41 Vlag van Guatemala CSD Municipal
9 Gabriel Torres 71 14 Vlag van Chili CD Huachipato
10 Ismael Díaz 10 2 Vlag van Spanje Deportivo Fabril
14 Valentín Pimentel 20 1 Vlag van Panama Plaza Amador
18 Luis Tejada 105 43 Vlag van Peru Sport Boys
16 Abdiel Arroyo 33 5 Vlag van Costa Rica Alajuelense

Spelersrecords

[bewerken | brontekst bewerken]

Meeste interlands

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie Lijst van spelers van het Panamese voetbalelftal voor spelers met minimaal 31 interlands achter hun naam
Naam Carrière Interlands Doelpunten
1 Gabriel Gómez 2003–2018 149 12
2 Jaime Penedo 2003– 126 0
3 Blas Pérez 2001– 112 41
4 Román Torres 2005– 102 8
5 Luis Tejada 2001– 101 43
6 Felipe Baloy 2001– 96 3
7 Luis Henríquez 2003– 92 2
8 Armando Cooper 2003– 90 6
9 José Anthony Torres 2000–2010 85 0
10 Aníbal Godoy 2010– 81 1
 Nog actief

Laatst bijgewerkt: 20 juli 2017

Meeste doelpunten

[bewerken | brontekst bewerken]
Naam Carrière Doelpunten Interlands Gemiddelde
1 Luis Tejada 2001– 43 101 0,43
2 Blas Pérez 2001– 41 112 0,37
3 Luis Ernesto Tapia 1963–1979 27 77 0,35
4 Julio Dely Valdés 1990–2005 22 32 0,69
5 Roberto Brown 2000–2011 20 60 0,33
6 José Luis Garcés 2000–2009 20 58 0,34
7 Jorge Dely Valdés 1991–2005 19 48 0,40
8 Gabriel Gómez 2003– 12 138 0,09
9 Gabriel Torres 2006– 12 66 0,18
10 Víctor René Mendieta 1980–2000 11 31 0,35
 Nog actief

Laatst bijgewerkt: 20 juli 2017

  • Bijgewerkt tot en met de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten (1–1) op 28 maart 2017.

Tegenstanders

[bewerken | brontekst bewerken]
Tegenstander Wed. W G V DV DT DS
Vlag van Argentinië Argentinië(details) 2 0 0 2 1 8 –7
Vlag van Armenië Armenië(details) 1 0 1 0 1 1 0
Vlag van Aruba Aruba(details) 1 0 1 0 0 0 0
Vlag van Bahrein Bahrein(details) 1 0 0 1 0 5 –5
Vlag van Belize Belize(details) 6 4 1 0 10 3 +7
Vlag van Bermuda Bermuda(details) 3 1 1 1 5 3 +2
Vlag van Bolivia Bolivia(details) 5 3 0 2 7 6 +1
Vlag van Brazilië Brazilië(details) 4 0 0 4 0 16 –16
Vlag van Canada Canada(details) 10 1 6 3 6 8 –2
Vlag van Chili Chili(details) 4 0 2 2 4 12 –8
Vlag van Chinees Taipei Chinees Taipei(details) 2 0 2 0 2 2 0
Vlag van Colombia Colombia(details) 5 2 0 3 7 12 –5
Vlag van Costa Rica Costa Rica(details) 44 8 12 24 38 104 –66
Vlag van Cuba Cuba(details) 25 12 6 7 36 23 +13
Vlag van Dominica Dominica(details) 2 2 0 0 8 0 +8
Vlag van Dominicaanse Republiek Dominicaanse Republiek(details) 3 2 1 0 5 2 +3
Vlag van Ecuador Ecuador(details) 6 0 2 4 1 14 –13
Vlag van El Salvador El Salvador(details) 45 17 12 16 62 60 +2
Vlag van Grenada Grenada(details) 1 1 0 0 2 0 +2
Vlag van Frans-Guyana Guadeloupe(details) 2 1 0 1 4 4 0
Vlag van Guatemala Guatemala(details) 37 15 9 13 55 60 –5
Vlag van Guyana Guyana(details) 1 1 0 0 2 0 +2
Vlag van Haïti Haïti(details) 21 5 7 9 20 28 –8
Vlag van Honduras (1949-2022) Honduras(details) 45 10 10 25 29 69 –40
Vlag van Iran Iran(details) 1 0 0 1 0 1 –1
Vlag van Jamaica Jamaica(details) 12 4 6 2 15 12 +3
Vlag van Mexico Mexico(details) 17 2 5 10 13 31 –18
Vlag van Nederlandse Antillen (1986-2010) Nederlandse Antillen(details) 8 1 3 4 16 22 –6
Vlag van Nicaragua Nicaragua(details) 21 17 0 4 64 19 +45
Vlag van Portugal Portugal(details) 1 0 0 1 0 2 –2
Vlag van Paraguay Paraguay(details) 3 0 0 3 1 5 –4
Vlag van Peru Peru(details) 8 6 0 2 6 19 –13
Vlag van Puerto Rico Puerto Rico(details) 6 4 1 1 20 3 +17
Vlag van Saint Lucia Saint Lucia(details) 2 2 0 0 7 0 +7
Vlag van Servië Servië(details) 1 0 1 0 1 1 0
Vlag van Spanje Spanje(details) 1 0 0 1 1 5 –4
Vlag van Trinidad en Tobago Trinidad en Tobago(details) 19 5 6 8 16 26 –10
Vlag van Uruguay Uruguay(details) 2 0 0 2 1 7 –6
Vlag van Venezuela Venezuela(details) 13 5 4 4 20 19 +1
Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten(details) 18 1 5 12 11 32 –21
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika(details) 1 0 1 0 1 1 0

Van jaar tot jaar

[bewerken | brontekst bewerken]
Jaar Interlands Doelpunten Punten
Duels Winst Gelijk Verlies Goal Voor Goal Tegen Saldo
2000 20 7 3 10 22 37 –15 0.850
2001 15 4 6 5 18 18 0 0.933
2003 9 3 1 5 8 10 –2 0.778
2004 17 6 7 4 24 20 +4 1.118
2005 24 3 6 15 13 42 –29 0.500
2006 6 3 1 2 7 5 +2 1.167
2007 16 5 6 5 18 23 –5 1.000
2008 6 2 2 2 17 16 +1 1.000
2009 14 4 3 7 17 16 +1 0.786
2010 10 7 1 3 11 11 0 1.500
2011 21 14 4 3 41 13 +28 1.524
2012 13 6 2 5 12 12 0 1.077
2013 22 8 8 6 30 23 +7 1.091
2014 10 4 3 3 13 12 +1 1.100
2015 17 3 7 7 15 22 –7 0.765
2016 15 5 3 7 12 16 –4 0.867
2017 7 3 2 2 5 4 +1 1.143

FIFA-wereldranglijst[2]

[bewerken | brontekst bewerken]
1993 1994 1995 1996 1997 1998 1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018
132 140 126 101 119 131 138 121 109 129 125 100 78 81 67 88 70 64 49 51 35 57 64 58 55 71

CONCACAF Gold Cup

[bewerken | brontekst bewerken]
Selectie van Panama bij de Vlag van Verenigde Staten CONCACAF Gold Cup 2015
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Jaime Penedo 110 0 Vlag van Verenigde Staten LA Galaxy
12 Luis Mejía 13 0 Vlag van Uruguay CA Fénix
21 José Calderón 10 0 Vlag van Guatemala Coatepeque
Verdediging
5 Román Torres 96 8 Vlag van Colombia Millonarios FC
3 Harold Cummings 37 0 Vlag van Colombia Santa Fe
13 Adolfo Machado 25 1 Vlag van Costa Rica Saprissa
15 Erick Davis 21 0 Vlag van Panama Sporting '89
17 Luis Henríquez 78 3 Vlag van Polen Lech Poznań
23 Angel Patrick 1 0 Vlag van Panama CD Árabe Unido
Middenveld
2 Valentín Pimentel 7 0 Vlag van Panama Plaza Amador
4 Alfredo Stephens 7 0 Vlag van Panama Chorrillo FC
6 Gabriel Gómez 114 10 Vlag van Costa Rica CS Herediano
10 Darwin Pinzón 7 3 Vlag van Panama Sporting '89
11 Armando Cooper 57 3 Vlag van Duitsland FC St. Pauli
14 Miguel Camargo 8 0 Vlag van El Salvador CD Águila
19 Alberto Quintero 58 4 Vlag van Mexico BUAP
20 Aníbal Godoy 54 1 Vlag van Hongarije Budapest Honvéd FC
Aanval
7 Blas Pérez 97 38 Vlag van Verenigde Staten FC Dallas
8 Gabriel Torres 52 9 Vlag van Verenigde Staten Colorado Rapids
9 Roberto Nurse 13 3 Vlag van Mexico Dorados de Sinaloa
16 Rolando Blackburn 14 3 Vlag van Guatemala CSD Comunicaciones
18 Luis Tejada 87 40 Vlag van Peru Juan Aurich
22 Abdiel Arroyo 8 0 Vlag van Panama CD Árabe Unido

Copa América

[bewerken | brontekst bewerken]
Selectie van Panama bij de Vlag van Verenigde Staten Copa América 2016
Naam Wed. Dlpnt. Club
Doel
1 Jaime Penedo Vlag van Costa Rica Deportivo Saprissa
12 Álex Rodríguez Vlag van Panama San Francisco FC
22 José Calderón Vlag van Honduras Platense FC
Verdediging
3 Harold Cummings Vlag van Costa Rica LD Alajuelense
4 Fidel Escobar Vlag van Panama Sporting San Miguelito
5 Roderick Miller Vlag van Panama San Francisco FC
13 Adolfo Machado Vlag van Costa Rica Deportivo Saprissa
15 Martín Gómez Vlag van Panama San Francisco FC
17 Luis Henríquez Vlag van Panama Tauro FC
23 Felipe Baloy Aanvoerder Vlag van Mexico Atlas Guadalajara
Middenveld
2 Miguel Camargo Vlag van Venezuela Mineros de Guayana
6 Gabriel Gómez Vlag van Costa Rica CS Cartaginés
11 Armando Cooper Vlag van Panama Deportivo Árabe Unido
18 Ricardo Buitrago Vlag van Peru Juan Aurich
19 Alberto Quintero Vlag van Verenigde Staten San Jose Earthquakes
20 Aníbal Godoy Vlag van Verenigde Staten San Jose Earthquakes
21 Amilcar Henríquez Vlag van Colombia América de Cali
Aanval
7 Blas Pérez Vlag van Canada Vancouver Whitecaps
8 Gabriel Torres Vlag van Venezuela Zamora FC
9 Roberto Nurse Vlag van Mexico Mineros de Zacatecas
10 Luis Tejada Vlag van Peru Juan Aurich
14 Valentín Pimentel Vlag van Colombia La Equidad
16 Abdiel Arroyo Vlag van Kroatië RNK Split
Bondscoach: Vlag van Colombia Hernán Darío Gómez