Brazilië is het grootste land van Zuid-Amerika en het op vier na grootste ter wereld. Het grenst aan alle andere Zuid-Amerikaanse landen, behalve aan Chili en Ecuador, en het heeft ook een lange kustlijn aan de Atlantische Oceaan. Sinds 1960 is Brasilia de hoofdstad. Gedurende duizenden jaren werd het bewoond door Indianen. In 1500 ontdekte de Portugese zeevaarder Pedro Álvares Cabral de kust van Brazilië voor Europa. Vanaf 1530 was het een Portugese kolonie en in 1815 werd het een koninkrijk binnen een unie met Portugal. In 1822 werd de onafhankelijkheid uitgeroepen; eerst was Brazilië een monarchie en vanaf 1889 een federale republiek. Het heeft 26 deelstaten en één federaal district. Geografisch wordt het gekenmerkt door vier grote eenheden: de kuststrook, het centraal gelegen hoogland, het zuiden met een middellandsezeeklimaat en het Amazonebekken in het noordwesten.
De Rio Grande is een Braziliaanse rivier die ontspringt op de westelijke helling van de Serra da Mantiqueira, op een hoogte van 1.250 meter, in het binnenland van de staat Minas Gerais. De rivier doorloopt iets meer dan 1300 kilometer voordat zij zich verenigt met de rivier de Paranaíba, en zo de rivier de Paraná vormt.
De grote waterstroom wordt veroorzaakt door het flinke niveauverschil en de vele regen in de hoger gelegen regio’s van het hydrografisch bekken.
Deze waterstroom verandert de Rio Grande en verschillende van haar zijrivieren in waterwegen waarin elektriciteit wordt opgewekt. De hydro-elektrische centrales vormen een van de grootste energievoorziening van het land.
De Rio Grande is bevaarbaar over een lengte van 59 kilometer, op het stuwmeer van het eiland Ilha Solteira. Niettegenstaande verschillende obstakels, telt de rivier verschillende geïsoleerde delen die voldoen voor bevaren met grote schepen. Omdat deze delen kort zijn, worden zij niet als waterwegen gebruikt.
Brazilië is op territoriaal niveau ingedeeld in 26 deelstaten en 1 federaal district. Hieronder zijn zij gegroepeerd per regio. Hun hoofdsteden staan tussen haakjes.