Sander Loones
| Sander Loones | ||||
|---|---|---|---|---|
| Geboren | Veurne, 26 januari 1979 | |||
| Kieskring |  West-Vlaanderen
| |||
| Regio |  Vlaanderen
| |||
| Land | .svg){kind=small} België
| |||
| Partij | 2011-heden: N-VA | |||
| Federaal minister van Defensie, belast met Ambtenarenzaken | ||||
| Aangetreden | 12 november 2018 | |||
| Einde termijn | 9 december 2018 | |||
| Regering | Michel I | |||
| Voorganger | Steven Vandeput | |||
| Opvolger | Didier Reynders (als minister van Defensie) Sophie Wilmès (als minister van Ambtenarenzaken) | |||
| Functies | ||||
| 2014-2018 | Europees Parlementslid[1] | |||
| 2014-2018 | Ondervoorzitter N-VA | |||
| 2018 | Minister van Defensie en Ambtenarenzaken | |||
| 2019-heden | Gemeenteraadslid Koksijde | |||
| 2019-2024 | Volksvertegenwoordiger | |||
| 2024-heden | Vlaams Parlementslid | |||
| 2024-heden | Deelstaatsenator | |||
| http://www.sanderloones.eu/ | ||||
| ||||
Sander Loones (Veurne, 26 januari 1979) is een Belgisch Vlaams-nationalistisch politicus voor N-VA. Hij is de zoon van Jan Loones, voormalig parlementslid voor de Volksunie en N-VA en gewezen eerste schepen van Koksijde, en kleinzoon van Rosette Dewitte, burgemeester van 1953 tot 1964, en van Honoré Loones, VNV-oorlogsburgemeester en van 1965 tot 1976 laatste burgemeester van Oostduinkerke.
Levensloop
[bewerken | brontekst bewerken]Studies
[bewerken | brontekst bewerken]Hij studeerde aan het college in Veurne en behaalde daarna het diploma van licentiaat in de rechten aan de KU Leuven. Loones vervolledigde zijn studies via Erasmus in Le Havre.[2]
Eerste werkervaring
[bewerken | brontekst bewerken]Loones begon zijn loopbaan als advocaat gespecialiseerd in bestuursrecht en werkte daarna als consultant voor het consultancybureau PricewaterhouseCoopers en tot december 2010 als juridisch adviseur op het studiebureau van de Dienst Vreemdelingenzaken en .[3]
Studiedienst N-VA
[bewerken | brontekst bewerken]In 2011 ging Loones aan de slag als coördinator van de studiedienst van de N-VA, waar hij zich ook concentreerde op asielrecht en migratiebeleid.
Tijdens de lange periode van lopende zaken in 2011-2012 zorgde hij samen met Theo Francken voor de afschaffing van de Snel-Belgwet en de verstrenging van de gezinshereniging.
Europees parlementslid
[bewerken | brontekst bewerken]Op 14 oktober 2014 werd hij Europees Parlementslid als opvolger van Johan Van Overtveldt, die federaal minister werd.[4][5] In het Europese parlement verwoordde hij het euro-kritisch geluid van zijn partij, dat stelt dat de Europese Unie nooit een Europese natie zal worden, omdat ze de combinatie is van vele verschillende naties, met verschillende culturen en politieke tradities. Meer Europa is daarom niet de oplossing voor alles. Hij bleef Europarlementslid tot hij in november 2018 federaal minister werd. In het Europees Parlement spitste hij zich toe op migratie en de Europese begroting en was hij lid en van 2015 tot 2017 ondervoorzitter van de commissie monetaire en economische zaken.[6]
Op 13 december 2014 werd hij verkozen als ondervoorzitter van N-VA,[7] hetgeen hij bleef tot in 2018.
Tot in 2015 woonde Loones met zijn vrouw en kinderen in het Vlaams-Brabantse Dilbeek, waarna zij terug naar Oostduinkerke verhuisden. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 werd hij er verkozen tot gemeenteraadslid.
Minister
[bewerken | brontekst bewerken]Sander Loones werd op 2 november 2018 voorgedragen als minister van Defensie en Ambtenarenzaken, als opvolger van partijgenoot Steven Vandeput, die burgemeester van Hasselt werd.[8] Op 12 november 2018 legde hij de eed af als minister.[9] Loones was dan de jongste minister in de regering-Michel I. Hij vervulde die opdracht maar 28 dagen, want zijn partij verliet de regering op 9 december, omdat die zich weigerde te scharen achter het VN-migratiepact. Hiermee werd hij de minister met de kortste staat van dienst sedert Jules Joseph d'Anethan, die in 1846 negen dagen minister van Oorlog was.
Kamerlid
[bewerken | brontekst bewerken]Bij de federale verkiezingen van mei 2019 was Loones lijsttrekker in West-Vlaanderen.[10] Loones werd verkozen in de Kamer van volksvertegenwoordigers met 44.070 voorkeurstemmen. Loones was er in de legislatuur 2019-2024 lid van het Bureau en zetelde in de commissies Grondwet en Financiën. Hij bleef Kamerlid tot in 2024.
Vlaams Parlementslid
[bewerken | brontekst bewerken]Bij de Vlaamse verkiezingen van juni 2024 voerde hij de lijst aan in West-Vlaanderen en werd Loones met 38.449 voorkeurstemmen verkozen in het Vlaams Parlement.[11] Ook werd hij door zijn partij als deelstaatsenator afgevaardigd naar de Senaat.
Externe link
[bewerken | brontekst bewerken]- www.sanderloones.be, Persoonlijke website van Sander Loones
- ↑ Sander Loones; Europees Parlement
- ↑ Wie is Sander Loones?, Het Laatste Nieuws, 15 oktober 2014.
- ↑ Sander Loones wordt minister van Defensie, De Standaard, 2 november 2018.
- ↑ Sander Loones uit Dilbeek zetelt in Europees Parlement; Persinfo.org, 15 oktober 2014
- ↑ Sander Loones uit Dilbeek (N-VA) trekt naar Europees Parlement; Ring-TV; 15 oktober 2014
- ↑ Fiche Sander Loones op de website van het Europees Parlement.
- ↑ Bart De Wever schuift Sander Loones, de nieuwe ondervoorzitter van N-VA, naar voren als z'n opvolger; Newsmonkey.be; 18 december 2014
- ↑ N-VA zal Sander Loones voordragen als nieuwe minister van Defensie en Ambtenarenzaken; n-va.be, 2 november 2018
- ↑ Sander Loones vanaf maandag minister van Defensie, Het Laatste Nieuws, 9 november 2018.
- ↑ N-VA: Dedecker duwt, Loones en Maertens trekken. Focus en WTV (16 januari 2019). Gearchiveerd op 17 januari 2019. Geraadpleegd op 16 januari 2019.
- ↑ Wat doet Sander Loones na de overwinning van N-VA? “Minister of burgemeester van Koksijde? Ik ga voluit voor de sjerp, maar …”, Het Laatste Nieuws, 10 juni 2024.
| Voorganger: Steven Vandeput |
Minister van Defensie 2018 |
Opvolger: Didier Reynders |
| Voorganger: Steven Vandeput |
Minister van Ambtenarenzaken 2018 |
Opvolger: Sophie Wilmès |