Smaakversterker
Onder smaakversterkers worden merendeels gesynthetiseerde stoffen verstaan, of andere toevoegingen aan voedsel die de natuurlijke smaak van het eten versterken.
Zout
[bewerken | brontekst bewerken]Als smaakmaker wordt meestal keukenzout aan gerechten toegevoegd. Langdurig gebruik van te veel zout kan leiden tot ernstige gezondheidsschade. Zout verhoogt weliswaar de smaak van veel voedingsmiddelen, maar wordt niet als 'smaakversterker' gezien.
- Lijst van smaakversterkers met E-nummers
- E334 L-wijnsteenzuur
- E335 Natriumtartraten
- E336 Kaliumtartraten
- E337 Kaliumnatriumtartraat
- E354 Calciumtartraat
- E620 Glutaminezuur
- E621 Mononatrium-glutamaat
- E622 Monokalium-glutamaat
- E623 Calciumdiglutamaat
- E624 Monoammonium-glutamaat
- E625 Magnesium-diglutamaat
- E626 Guanylzuur
- E627 Natriumguanylaat
- E628 Kaliumguanylaat
- E629 Calciumguanylaat
- E630 Inosinezuur
- E631 Dinatriuminosinaat
- E632 Dikaliuminosinaat
- E633 Calciuminosinaat
- E634 Calcium-5’-ribonucleotide
- E635 Dinatrium-5’-ribonucleotide
- E640 Glycine en zijn natriumzout
- E650 Zinkacetaat
(bron:[1])
Etikettering
[bewerken | brontekst bewerken]Door de verplichte vermelding op de verpakking van smaakversterkers kan de consument bij aankoop rekening houden met de aanwezigheid hiervan. Het gebruik van smaakversterkers is inmiddels zo ingeburgerd, dat veelal in het reguliere supermarktkanaal geen alternatief meer te koop is. Ook bereid voedsel in horeca of bij de traiteur bevat vaker niet dan wel een overzicht van de gebruikte ingrediënten, waaronder smaakversterkers.
Alternatieven
[bewerken | brontekst bewerken]Alternatieve smaakversterkers zijn onder andere azijn, citroensap, suiker en gemalen sesamzaad, knoflook (in kleine hoeveelheden) en lavas.