buitelen

Nederlands

[2] buitelen

Uitspraak

• Geluid:  buitelen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈbœytələ(n) / (3 lettergrepen)

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
buitelen
buiteling

Woordafbreking

• bui·te·len

Woordherkomst en -opbouw

• frequentatief gevormd uit mogelijk Middelnederlands beiten "van een rijdier afstappen" met het achtervoegsel -el, in de betekenis van ‘tuimelen’ voor het eerst aangetroffen in 1612

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
buitelen	buitelde	gebuiteld
zwak -d	volledig

Werkwoord

buitelen

1. ergatief ergens over de kop heengaan of -rollen

   • Hij was van de trap gebuiteld. 

2. inergatief over de kop gaan of rollen

   • Er werd gestoeid en gebuiteld en iedereen had plezier. 

3. elkaar verdringen

   • - De journalisten buitelden over elkaar heen om de beroemde filmster te kunnen spreken. 
   • - Projectontwikkelaars bijvoorbeeld zijn weer helemaal terug. De sfeer in die sector is, na vele magere jaren, plots weer uitstekend en de plannen buitelen over elkaar heen. Op de Provada, de jaarlijkse vastgoedbeurs, steeg het bezoekersaantal vorige week met 6 procent tot een recordhoogte.  

Gangbaarheid

• Het woord buitelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "buitelen" herkend door:

94 %	van de Nederlanders;
82 %	van de Vlamingen.