kantelen

Nederlands

Uitspraak

(klemtoonhomogram)

• kántelen
  • Geluid:  kantelen    (hulp, bestand)
  • IPA : /'kɑntələ(n)/
• kantélen
  • Geluid:  kantelen    (hulp, bestand)
  • IPA : /kɑn'telə(n)/

Woordafbreking

• kan·te·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘omkeren’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1782

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
kantelen	kantelde	gekanteld
zwak -d	volledig

Werkwoord

kántelen

1. ergatief omvallen door onevenwicht

   • Schepen kunnen kantelen als de lading gaat schuiven. 

Afgeleide begrippen

• kantelbrug, kantelkenteken, kantelbed, kanteling, kantelbaar, kantelbord, kanteldeur, kanteljaar, kantelpunt, kantelraam, kantelmoment

Zelfstandig naamwoord

de kantélen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kanteel

   • Van achter de kantelen schoten boogschutters hun pijlen af op de aanvallers, terwijl die hen moeilijk konden raken. 

Gangbaarheid

• Het woord kantelen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kantelen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.