kolen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  kolen    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈkolə(n) / (2 lettergrepen)

Woordafbreking

• ko·len

Zelfstandig naamwoord

de kolen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord kool
2. alleen meervoud brandstof bestaand uit brokken steenkool

Schrijfwijzen

• [1] koolen (officiële spelling tot 1935 in Nederland en 1946 in België)

Hyponiemen

• [2] eierkolen, haardkolen

Verwante begrippen

• [2] steenkool

Afgeleide begrippen

    2. brandstof bestaand uit brokken steenkool

kolenaak kolenader kolenbak kolenbekken kolenboer kolenbrander kolenbranderij kolenbunker kolencentrale kolendamp kolendrager kolengas kolengruis kolenhak kolenhaven kolenhok kolenkachel kolenkalk kolenkalksteen kolenkit kolenmijn kolenpijler kolenschep kolenschop kolenslak kolenslik kolentip kolenvergasser kolenvergassing kolenwasserij kolenzaag kolenzak kolenzandsteen kolenzwart

Uitdrukkingen en gezegden

[2] "brandstof bestaand uit brokken steenkool"

• Gloeiende kolen op iemands hoofd stapelen

Iemand die jou vijandig gezind is, vriendelijk tegemoet treden, waardoor hij beschaamd gemaakt wordt. (Bron: Bijbel en Cultuur)

• Op hete (of gloeiende) kolen zitten (of staan)

Veel haast of spanning hebben, ongeduldig en/of vol gespannenheid iets afwachten

Gangbaarheid

• Het woord kolen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "kolen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Achterhoeks

Zelfstandig naamwoord

kolen

1. meervoud van kool

Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

kolen

1. meervoud van kool

Noors

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈkulen /

Woordafbreking

• ko·len

Naar frequentie	zeldzaam

Zelfstandig naamwoord

kolen

1. nominatief bepaald mannelijk enkelvoud van kole

Schrijfwijzen

•  kola zn , v

Anagrammen

•  kloen zn 
•  klone ww 
•  onkel zn