loeren

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  loeren    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈlurə(n) / (2 lettergrepen)

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘spieden’ voor het eerst aangetroffen in 1477

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
loeren	loerend
loer

• [werkwoord] van Middelnederlands luren
• [zelfstandig naamwoord] loer met uitgang -en

Woordafbreking

• loe·ren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
loeren	loerde	geloerd
zwak -d	volledig

Werkwoord

loeren

1. inergatief ~ naar intensief kijken, vaak met kwade bedoeling

   • Die vent zat alsmaar naar mij te loeren. 

2. inergatief ~ op een kans afwachten iemand te verschalken

   • Die havik loert op de broedvogels van de kolonie. 

Zelfstandig naamwoord

de loeren mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord loer

Gangbaarheid

• Het woord loeren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "loeren" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.