proeven

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  proeven    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈpruvən/

Woordafbreking

• proe·ven

Woordherkomst en -opbouw

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘keuren door te eten’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1200

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
proeven	proefde	geproefd
zwak -d	volledig

Werkwoord

proeven

1. overgankelijk onderzoeken hoe iets smaakt

   ▸ Dankbaar pakte ik het aan en nam voorzichtig een hap om te proeven hoe het smaakte.

2. overgankelijk smaak waarnemen

   ▸ In het alleen-zijn had ik aan iets geproefd dat ik nog nooit eerder had ervaren en dat ik graag een plek wilde geven in mijn leven.

Afgeleide begrippen

• proever, proeverij

Vertalingen

    1. onderzoeken hoe iets smaakt   

Duits: kosten (de), probieren (de) Engels: taste (en)

Frans: goûter (fr) Latijn: gusto (la) Spaans: degustar (es)

    2. smaak waarnemen   

Duits: schmecken (de) Engels: taste (en)

Frans: sentir (fr) Spaans: degustar (es)

Zelfstandig naamwoord

de proeven mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord proef

Gangbaarheid

• Het woord proeven staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "proeven" herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.