rillen

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  rillen    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• ril·len

Woordherkomst en -opbouw

• In de betekenis van ‘trillen’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1678
• afgeleid van ril met het achtervoegsel -en

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
rillen	rilde	gerild
zwak -d	volledig

Werkwoord

rillen

1. inergatief een onwillekeurige schuddende beweging maken van koude of afschuw

   • De gedachte aan wat er had kunnen gebeuren deed hem rillen. 

   ▸ Pietje werd er wakker van en liep vlug naar het rillende dier toe.

Verwante begrippen

• beven, bibberen, huiveren, trillen

Hyponiemen

• berillen

Afgeleide begrippen

• geril, riller, rillerig, rillijn, rilling, ritsig

Vertalingen

    1.   

Engels: quiver (en), shiver (en), tremble (en)

Spaans: estremecerse (es), temblar (es) Turks: zangırdamak (tr)

Zelfstandig naamwoord

de rillen mv

1. meervoud van het zelfstandig naamwoord ril

Gangbaarheid

• Het woord rillen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "rillen" herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.