volksraadpleging
- volks·raad·ple·ging
- samenstelling van volk zn en raadpleging zn met het invoegsel -s- [1]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | volksraadpleging | volksraadplegingen |
| verkleinwoord |
de volksraadpleging v
- voorleggen van een vraag met betrekking tot wetgeving aan de kiesgerechtigden in een land of een bepaald gebied, waarbij de overheid niet verplicht is de uitslag te respecteren
- De Britse Brexit-voorvechter Nigel Farage voelt misschien toch wel iets voor een tweede referendum over het Britse EU-lidmaatschap. Hij zei in het programma The Wright Stuff dat een nieuwe volksraadpleging mogelijk een goed middel is om Brexit-critici de mond te snoeren.[2]
- Het kabinet maakt haast met het intrekken van het raadgevend referendum. Minister Ollongren (Binnenlandse Zaken) heeft het wetsvoorstel waarmee de volksraadpleging wordt afgeschaft, nu al ingediend bij de Tweede Kamer. Over deze wet kan geen referendum worden aangevraagd.[3]
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord volksraadpleging staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ de Telegraaf 11 jan. 2018
- ↑ de Telegraaf 20 dec. 2017