Heinrich Hertz

Heinrich Hertz
Fødd	22. februar 1857 Hamburg
Død	1. januar 1894 Bonn
Nasjonalitet	Hamburg
Område	fysikk, elektroteknikk, akustikk, elektromagnetisk bølgje
Yrke	fysikar, filosof, oppfinnar, universitetslærar
Institusjonar	Universitetet i Bonn Christian-Albrechts-Universität zu Kiel Det tekniske universitetet i Karlsruhe
Alma mater	Ludwig-Maximilians-Universität München Humboldt-Universität zu Berlin Technische Universität München Technische Universität Dresden Gelehrtenschule des Johanneums
Doktorgradsrettleiar	Hermann von Helmholtz Wilhelm von Bezold
Ektefelle	Elisabeth Hertz
Barn	Mathilde Carmen Hertz, Johanna Hertz
Medlem	Maxwellians Accademia Nazionale dei Lincei Det prøyssiske vitskapsakademiet Accademia delle Scienze di Torino

Heinrich Rudolf Hertz 22. februar 1857–1. januar 1894 var ein tysk fysikar. SI-eininga Hertz for frekvens har fått namn etter han. I 1888 var han den første som beviste eksistensen av elektromagnetisk stråling ved å byggje eit apparat som kunne sende ut radiobølgjer.

Hertz var født i Hamburg i Tyskland, i ein jødisk familie som konverterte til kristendomen. Faren hans var advokat i Hamburg, og mora hans var dotter av ei lege. På skulen viste han interesse for både naturvitskap og språk, og lærde blant anna arabisk og sanskrit. Han studerte seinare naturvitskap i Dresden, München og Berlin. Han var student hos Gustav R. Kirchhoff og Hermann von Helmholtz. Han tok doktorgraden i 1880 og var hos Helmholtz inntil han i 1883 fekk ei undervisningsstilling i teoretisk fysikk ved Universitetet i Kiel. I 1885 vart han professor ved Universitetet i Karlsruhe der han oppdaga elektromagnetiske bølgjer.

Han døydde i Bonn, 36 år gammal, av blodforgifting. Nevøen hans Gustav Ludwig Hertz fekk Nobelprisen i fysikk i 1926, og barnebarnet Carl Hellmuth Hertz oppdaga medisinsk ultrasonografi.

Kjelder

• Denne artikkelen bygger på «Heinrich Rudolf Hertz» frå Wikipedia på bokmål, den 10. oktober 2012.
  • Wikipedia på bokmål oppgav desse kjeldene: