tung

Nynorsk

Ordsoge

Frå norrønt þungr.

Adjektiv

tung (hankjønn og hokjønn tung, inkjekjønn tungt, bunde eintal og fleirtal tunge, komparativ tyngre, ubunden superlativ tyngst, bunden superlativ tyngste)

1. som veg relativt mykje; motsett av lett

   Eg visste ikkje at sekken skulle vera so tung.

2. noko som er krevjande, mødesamt, vanskeleg

   Denne stigen var tung å gå.

Kjelder

• «tung» i Nynorskordboka.