Doom
HEJ, RETROMANIAKU!
Ta gra najprawdopodobniej ma więcej lat niż ty i wszyscy twoi znajomi.
Jeżeli jeszcze nie zniechęciła cię grafika, odkurz Pegasusa i czytaj ten artykuł.
|
KILLS – 100%
ITEMS – 100%
SECRETS – 75%
Gdzie niby jeszcze były ukryte te piene sekrety?!
- Typowy gracz widzący ekran podsumowujący poziom
Doom – kultowa gra ze stajni Ajdi Softłer, protoplasta FPSów. Składa się z niezliczonej liczby poziomów i trybów. Wydana w roku 1993, szokuje genialną, fotorealistyczną grafiką, ścieżką dźwiękową zerżniętą z kultowych metalowych utworów i dużym wyborem broni. Świetna pozycja dla domowników i sadystów.
Zachowanie przeciwników[edytuj • edytuj kod]
Przed pojawieniem się gracza przeciwnicy opierdalają się prawdopodobnie śpią, wykonując przy tym nieokreślone ruchy. Oczywiście Imp musiał się wyróżnić, dlatego jako jedyny demon w grze chrumka, charczy, pierdzi growluje podczas stanu uśpienia.
Noob w Doomie[edytuj • edytuj kod]
- Sądzi, że biorąc 8 apteczek, może uchronić się przed rakietą[1].
- Strzela do Imp-a BFG-em, a do bossa wali z pięści.
- Ginie od razu przy jednym strzale pistoletem.
- Nie odróżnia Hell Knighta od Barona of Hell.
- Strzela do ciał wbitych na pal/rozpiętych na ścianach/zwisających z sufitów do wyczerpania amunicji, bo myśli, że są megaodporne na ostrzał.
- Jak widzi nowego potwora, to nie strzela, tylko podchodzi bliżej, żeby mu się przyjrzeć i czeka, aż potwór go uszkodzi, żeby sprawdzić, czy jest groźny.
- Strzela do Demonów ze strzelby na daleki dystans i dziwi się, że nie padają po trzecim wystrzale.
- Rozbija beczki pięścią lub piłą mechaniczną.
- Dziwi się dlaczego po wzięciu Partial invisilibity nie może przechodzić przez ściany mimo rze jest duhem.
- Myśli, że Berserk to pułapka.
- Gdy jednak weźmie przypadkiem Berserka i ekran robi się czerwony, to myśli, że umarł i wciska ''Esc''.
- Gdy nauczy się, że od Berserka się nie ginie, to zaczyna myśleć, że po jego wzięciu jest nieśmiertelny.
- Dziwi się, że nie daje rady otworzyć drzwi z niebieską/żółtą/czerwoną futryną bez klucza.
- W razie niepowodzenia strzela do drzwi, żeby się otworzyły.
- Na późniejszych levelach nie otwiera żadnych drzwi, póki klucza nie znajdzie.
- Myśli, że skoro Demon nie strzela, to nie jest niebezpieczny.
- Nie odróżnia Arachnotrona od Spider Masterminda – widząc Arachnotrona, wali do niego z BFG.
- Biorąc Radiation Suit, gdy ekran robi się zielony, myśli, że to jakaś awaria – czeka, aż efekt minie i dopiero idzie do tego zielonego bajora.
- Jak weźmie drugą strzelbę, to dziwi się, czemu nie trzyma po jednej w każdej ręce.
- Jak odkryje ukryte miejsce, to jara się, że znalazł błąd w grze.
- Zapisuje grę po każdym zabitym ludziu.
- Wczytuje zapisaną grę po straconym HP lub zmarnowanej amunicji.
- Próbuje sprawić, żeby potwory tego samego typu ze sobą walczyły.
- Wybiera trudność NIGHTMARE! i dziwi się że kody niedziałajo (Jak już działają, to wpisuje IDDQD i IDKFA).
- Instaluje Brutal Dooma i dziwi się, że przeciwnicy są trudniejsi.
Modyfikacje graczy[edytuj • edytuj kod]
Gra otrzymując liczne porty, doczekała się szeregu modyfikacji graczy, które skutecznie rujnują i profanują pierwotny gameplay i radość nieraz kreatywnie wzbogacają rozgrywkę o nowe elementy. Oto najsłynniejsze z nich:
- Brutal Doom – czyli jak zrobić z klimatycznej i kultowej gry bezmózgą łupaninę. Autor moda doskonale wiedział, czym zachęcić spragnionych rozrywki graczy...
- Nuts.wad – niezłe wyzwanie, ale nie dla gracza lecz dla mocy obliczeniowej jego komputera. Jeżeli szukasz kreatywnej mapki – to coś dla ciebie.
- Plansze Eric'a Harrisa – mapki zrobione przez twórcę bardzo popularnej w USA imprezy szkolnej
Galeria[edytuj • edytuj kod]
Zobacz też[edytuj • edytuj kod]
Przypisy
- ↑ Tymczasem zdrowy psychicznie gracz wie, że można wziąć ich najwyżej 4