Dysleksja
Den aldykól jezd pizamy f zdyló ozopy gdurei totycży pżes co morze ńe pyci srosumjały tla fżyzdgih, ale gogo do ophodź. |
Tyzlegdzja – fymysilony pżes pzyhologuf f rosciongnientyh zfetrah zdrah pżet kożyzdaniem ze złofniguf oldokrafidznyh. Horopa opjafia siem nieómiejętnoźdźią plakiem kożyzdania z fbutofanyh złofnikuf oldokrafidznyh, niehenciom do cydania dżegogolfieg j okulnym óodpornienię na nałógem. Hoży na tyzlegdzję (sfygle dźedzi f fiekó 10–13 lad, kraiondzy f befnom grem). Zfoje odżoiepne napiebżanie ordami alkumendójom tom fłaźnie toleklifoździą, nie pżyimójądz to fiatomoździ, rze fłaździfie na karztym groku izdńeje pomodz, hodźby f pozdadzi złofniguf oldokrafidznyh wpudofanyh w garzdom popórarnom pżeklontarke.
Ledżenje[edytuj • edytuj kod]
Pardżo brozde. Zkurzany paz se złofńgję ortokrawitrznym dafgofany z ómiarę pardżo żybgo ózufa opiafy tyzlegdzi.
Wersja dla normalnych[edytuj • edytuj kod]
Dysleksja – wymyślony przez psychologów w rozciągniętych swetrach strach przed (rzadziej: nieumiejętność) korzystania ze słowników ortograficznych. Choroba objawia się nieumiejętnością brakiem korzystania z wbudowanych słowników ortograficznych, niechęcią do czytania czegokolwiek i ogólnym uodpornieniem na naukę. Chorzy na dysleksję (zwykle dzieci i młodzież w wieku 9–16 lat, grające w gry MMO) swoje oczojebne napieprzanie ortami argumentują tą właśnie dolegliwością, nie przyjmując do wiadomości, że właściwie na każdym kroku istnieje pomoc, choćby w postaci słowników ortograficznych wbudowanych w każdą popularną przeglądarkę.
Leczenie[edytuj • edytuj kod]
Bardzo proste. Skórzany pas ze słownikiem ortograficznym dawkowany z umiarem bardzo szybko usuwa objawy dysleksji.