Reiaume de Wessex
Lo Reiaume de Wessex foguèt un reiaume fondat per los anglosaxons dins lo sud-èst d'Anglatèrra entre lei sègles VI e X. s'estendiá sus la part sud-oèst de la Grand Bretanha, entre los rius Dumnonia a l'oèst, e Mercia au nòrd e lei reiaumes de Kent, de Sussex e d'Essex a l'èst.
Au sègle IX, Wessex foguèt lo darrièr reiaume anglosaxon de resistir a las invasions vikings. Lo rei Alfred lo Grand (871-899) luchèt ambé succès contre eles, e seis eiretièrs capitèron de conquistar leis autrei reiaumes de l'illa e venguèron rèi d'Anglatèrra, per formar lo reiaume d'Anglatèrra, sus loqual l'ostau de Wessex règnèt fins a la mòrt d'Edoard lo Confessor en 1066, seguit de près per la conquista normanda.