Veire la font de Crosada

=== Causas generalas ===

==== Lei causas religiosas ====

===== L'accès ai Luòcs Sants =====

Dins una societat prefondament cresenta, lei Luòcs Sants de Jerusalèm èran un element fòrça important per lei Crestians qu'i realizavan de romavatges nombrós. La conquista de la region per lei Musulmans en [[638]] cambièt pas tròp la situacion. D'efèct, maugrat quauquei friccions, leis Arabis èran relativament tolerants envèrs lei Crestians e lei [[Josieus]]. Pasmens, a partir dau sègle X, l'aumentacion de la seguritat dau transpòrt dins lei zonas orientalas de la [[Mar Mediterranèa]], e donc dau viatge vèrs Jerusalèm, entraïnèt l'aparicion de romavatges gropats, e de còp armats, enterin que lo nombre de romieus èra mai e mai important. Lei relacions ambé leis autoritats musulmanas de la vila de [[Jerusalèm]] venguèron donc pauc a pauc delicatas. De rumors de chaples de romieus apaguèron, especialament en causa dau testimoniatge de monges coma [[Pèire l'Ermita]], après una expedicion quasi exterminada en 1064 per lei Bedoïns e lei populacions turcas. Aquelei chaples èran generalament lo fach de tropas de bandits que l'activitat èra variabla. Per exemple, entre [[1085]] e [[1092]], unei romavatges aguèron luòc sensa problema particular. Pasmens, lei chaples creèron pauc a pauc l'idèa en Occident que la via vèrs lei Luòcs Sants èra menaçada. D'autra part, la preséncia dei musulmans dins la region èra tanben considerada coma una ocupacion de tèrras crestianas presas durant leis invasions aràbias dau sègle VII.

===== La « guèrra justa » dei Crestians =====

En fòra dei menaças eventualas sus l'accès ai Luòcs Sants dau Crestianisme, lei Crosadas son una consequéncia deis idèas desvolopadas per la Glèisa per defendre lei territòris e la religion crestians. Ansin, la Glèisa de Roma aviá creada pauc a pauc dins lo corrent dei sègles precedents una nocion de « guèrra legitima » còntra leis enemics dau Crestianisme. Aquela nocion permetriá ais autoritats papalas de mobilizar d'esfòrç importants de la societat, tant au nivèu militar qu'economic. 

D'efèct, a partir dau sègle IV, la Glèisa acomencèt de teorizar l'idèa que la guèrra còntra leis enemics dau Crestianisme èra justa e legitima. Aquò permetèt de mobilizar de combatents durant lo periòde trebolat de la fin de l'[[Empèri Roman]] e deis invasions barbaras. Lo cristianisme foguèt l'element federatiu de la classa dei chivaliers que se formèt progressivament au començament de l'[[Atge Mejan]]. Au sègle XI, l'ideau dau chivalier gropava donc talents guerrièrs e fe crestiana. Ansin, un combat còntra lei musulmans o leis eretics èra per lei combatents crestians de l'epòca l'ocasion privilegiada d'exercir son activitat de soudat e d'obtenir lo salut de son arma. Per exemple, es lo cas de [[Godofred de Bouillon]] que desirava d'obtenir lo perdon de sa participacion ais operacions militaras de l'Emperaire germanic còntra lo Papa [[Gregòri VII (papa)|Gregòri VII]].

==== Lei condicions economicas ====

Lei condicions economicas durant lei Crosadas demorèron un factor segondari a respèct dei motius religiós. Pasmens, divèrsei factors economics europèus encoratgèron l'aflux de volontaris. Premier, la populacion aumentèt, permetent d'obtenir un nombre sufisent de personas capablas de partir vèrs l'Orient. De 48 milions d'abitants en [[1100]], la populacion d'Euròpa passèt a 61 milions en [[1200]] puei a 73 milions en [[1300]]. D'autra part, lei règlas de succession feodala poguèron permetre la partença de fius cadets de l'aristocràcia desirós d'obtenir de fèus. Pasmens, aquela observacion se deu nuançar per lo fach qu'un nombre important de caps d'ostaus poderós (Tolosa, Normàndia...) participèron tanben ais expedicions. Enfin, lei diferentei Crosadas permetèron la dubèrtura de vias comercialas novèlas que van obtenir un interès major au sen deis estats marchands europèus coma lei ciutats italianas de Venècia o de Genòa. Ansin, certaneis expedicions foguèron largament sostengudas per aquelei vilas, especialament per la mobilizacion dei flòtas de transpòrt e d'avitalhament.