canèl

Occitan

Etimologia

De cana.

Prononciacion

/ka'nɛl/, /ka'nɛl/

Sillabas

ca|nèl

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
canèl	canèls
[ka'nɛl]	[ka'nɛls]

canèl masculin, (lengadocian)

1. Cana de canavèra.
2. (per metonimia) Tub o conduita de fèrre, de plomb, de terralha, de matèria plastica, etc.
3. Corral de molina
4. Caneladura

Variantas dialectalas

• canet (gascon)
• canèu (provençal)

Sinonims

tub

• tudèl
• conduita
• canonada

Derivats

• canèla

Traduccions

alemand: Schlauch (de), Rohr (de) anglés: hose (en), tube (en) basc: tutua (eu), dutxulu (eu) catalan: conducte (ca)

espanhòl: tubo (es), manga (es), manguera (es) francés: tuyau (fr) italian: tubo (it) portugués: mangueira (pt), cano (pt)