cobalt

Lo cobalt dins lo Tablèu periodic dels elements.

Occitan

Etimologia

De l’alemand Kobalt, de Kobold, drac malin qu'auriá panat l’argent per lo remplaçar per aquel minerai jutjat alara inutilisable.

Prononciacion

/kuˈβべーたalt/, /kuˈβべーたalt/, provençau /kuˈbalt/, /kuˈbalt/

Sillabas

co|balt

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
cobalt	cobalts
[kuˈβべーたalt]	[kuˈβべーたalts]

cobalt masculin

De cobalt

1. (elements) Element quimic de simbòl Co e de numèro atomic 27.
2. Metal pur d'aquel element, dur, blanc grisenc amb de rebats.
3. (quimia, fisica) Atòm (o, per ellipsi, nuclèu) de cobalt.
4. Isotòp radioactiu de cobalt, utilizat en particular en radioterapia, cobalt 60.
5. Pigment blau d'aquel element.

Traduccions

alemand: Cobalt (de), Kobalt (de) anglés: cobalt (en) basc: catalan: cobalt (ca)

espanhòl: cobalto (es) francés: cobalt (fr) italian: cobalto (it) portugués: cobalto (pt)

Anglés

Etimologia

De l’alemand Kobalt, de Kobold, drac malin qu'auriá panat l’argent per lo remplaçar per aquel minerai jutjat alara inutilisable.

Prononciacion

RU /ˈkəʊbɒlt/, /ˈkəʊbɒlt/, EUA /ˈkoʊbɑlt/, /ˈkoʊbɑlt/

Sillabas

co|balt

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cobalt	cobalts

cobalt masculin

1. cobalt ^(oc)

Catalan

Etimologia

De l’alemand Kobalt, de Kobold, drac malin qu'auriá panat l’argent per lo remplaçar per aquel minerai jutjat alara inutilisable.

Prononciacion

Oriental: central /kuˈβべーたaɫ/, /kuˈβべーたaɫ/, balear /koˈbaɫt/, /koˈbaɫt/, /kuˈbaɫ/, /kuˈbaɫ/

Occidental: nord-occidental /koˈβべーたaɫ/, /koˈβべーたaɫ/, valencian /koˈbaɫt/, /koˈbaɫt/, /koˈβべーたaɫ/, /koˈβべーたaɫ/

Sillabas

co|balt

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cobalt	cobalts

cobalt masculin

1. cobalt ^(oc)

Francés

Etimologia

De l’alemand Kobalt, de Kobold, drac malin qu'auriá panat l’argent per lo remplaçar per aquel minerai jutjat alara inutilisable.

Prononciacion

/kɔbalt/, /kɔbalt/

Sillabas

co|balt

Nom comun

Declinason
Singular	Plural
cobalt	cobalts
[kɔbalt]

cobalt masculin

1. cobalt ^(oc)