mandibula

Veire tanben : mandíbula

Occitan

Etimologia

Del latin mandibula.

Prononciacion

/mandiˈβべーたylo/, /mandiˈβべーたylo/

França (Bearn) : escotar « mandibula »

Nom comun

Declinason
Dialècte : lengadocian
Singular	Plural
mandibula	mandibulas
[mandiˈβべーたylo]	[mandiˈβべーたylos]

mandibula femenin

1. Anat. Peça ossosa inferiora de l’aparelh bucal en çò dels vertebrats.
2. Anat. Mandibula inferiora : Mandibula .
3. Anat. Mandibula superiora Maxillar.
4. Zoo. Peças quitinosa que d'unes artropòds tenon al costat o a l'entorn de la boca.

Traduccions

anglés: mandible (en), jawbone (en) corean: 턱뼈 (ko) catalan: mandíbula (ca) femenin

espanhòl: mandíbula (es) femenin francés: mandibule (fr) femenin