trobador

Retrach de Marcabrun

Occitan

Etimologia

Probablament bastit a partir de trobar.

Prononciacion

[truβべーたa'δでるたu]

França (Bearn) : escotar « trobador »

Sillabas

tro | ba | dor (3)

Nom comun

trobador masculin (femenin trobairitz)

1. Artista de l'Edat mejana que compausava d'òbras literàrias e/o musicalas.

Adjectiu

trobador masculin (femenin trobairitz)

1. Que tròba.

Parents

• trobadorenc
• trobadoresc
• trobaire

Traduccions

alemand: anglés: troubadour (en) basc: catalan: trobador (ca) chèc: danés: eslovèn: trubadur (sl) espanhòl: trovador (en) esperanto: finlandés: francés: trouvère (fr), troubadour (fr)

ido: trubaduro (ìo) indonesian: italian: trovatore (en) lituanian: neerlandés: ongrés: polonés: trubadur (pl) portugués: suedés: ucraïnian: