venjar

Occitan

Etimologia

Del latin vĭndĭcare.

Prononciacion

[ben'ʤa]

França (Bearn) : escotar « venjar »

Sillabas

ven | jar (2)

Vèrb

venjar

1. Castigar en responsa a una accion precedenta qu'a fach de mal.

Variantas dialectalas

• vengar

Derivats

• revenge
• revenja
• revenjar
• venjança
• venjatiu, -iva

Traduccions

alemand: anglés: to avenge (en) basc: breton: bulgar: catalan: venjar (ca) chèc: espanhòl: vengar (es) francés: venger (fr)

italian: vendicare (it) polonés: portugués: vingar (pt) romanés: rus: sicilian: naut sorab: ucraïnian: