Ładyczyn
Ładyczyn (ukr. Ладичин, Ładyczyn) – wieś na Ukrainie w rejonie tarnopolskim należącym do obwodu tarnopolskiego.
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Powierzchnia |
2,503 km² |
| Wysokość |
350 m n.p.m. |
| Populacja (2001) • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 3551 |
| Kod pocztowy |
48124 |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego  | |
 49°22′40″N 25°34′13″E/49,377778 25,570278
| |
W II Rzeczypospolitej wieś powiecie tarnopolskim województwa tarnopolskiego[2].
W czasie okupacji niemieckiej mieszkająca tutaj polska rodzina Ferenców ukrywała troje Żydów z rodziny Blumów, za co w 2017 roku Instytut Jad Waszem uhonorował pośmiertnie tytułami Sprawiedliwych wśród Narodów Świata Stanisława i Teklę Ferenców[3].
W październiku 1944 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 41 Polaków[2].
Do 2020 w rejonie trembowelskim.
Kościół
edytujWzniesiony w latach 1912-1923 p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Kazimierza. Zamknięty po II wojnie światowej, po 1991 r. zwrócony katolikom[4][5].
Przypisy
edytuj- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu tarnopolskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 5 grudnia 2001 roku. (ukr.).
- ↑ a b Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 382, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
- ↑ Historia rodziny Ferenców. sprawiedliwi.org.pl. [dostęp 2024-10-04]. (pol.).
- ↑ Ładyczyn [online], www.rkc.lviv.ua [dostęp 2023-05-05].
- ↑ ŁADYCZYN. Kościół p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny / św. Kazimierza (1913 - 1922). Tarnopolski obw., Tarnopolski r-n (Trembowelski r-n) | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], www.rkc.in.ua [dostęp 2023-05-05].
Linki zewnętrzne
edytuj- Ładyczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 252.
- Ładyczyn, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 569.
- Ładyczyn na stronie Rady Najwyższej Ukrainy